Zoo Duisburg rouwt om het verlies van unieke rivierdolfijn. Het dier met de naam Orinoco takelde de laatste dagen in zijn leven verder af waarop de Duitse dierentuin besliste om het dier te laten inslapen. De dolfijn bereikte de uitzonderlijke leeftijd van 46 jaar.
Orinoco, die de roepnaam “Baby” droeg, kwam aan in de dierentuin van Duisburg toen hij enkele maanden oud was. Na een verblijf van 45 jaar en 9 maanden moet Zoo Duisburg nu afscheid nemen van de rivierdolfijn. De laatste dagen reageerde hij steeds terughoudender en nam hij zijn eten soms niet aan. In het achterste gedeelte van de Rio Negro faciliteit werd “Baby” gescheiden en onderzocht. Vanwege zijn hoge leeftijd en een gediagnosticeerde wondinfectie kreeg “Baby” een antibioticum. Het dier werd door het dierentuinteam nauwlettend gevolgd, maar ondanks de genomen maatregelen verslechterde zijn toestand. Na het raadplegen van experts en een zorgvuldige afweging besloot Zoo Duisburg het dier te laten gaan.
“Baby was een karakterdier in onze dierentuin. Het verlies treft zowel medewerkers als bezoekers en maakt ons erg verdrietig. Veel mensen kenden hem van jongs af aan, groeiden met hem op en sommigen van hen werden ook met hem oud. Met “Baby” hebben we een symbolisch dier verloren dat de bedreigde soortgenoten in Zuid-Amerika en het krimpen van het tropisch regenwoud vertegenwoordigde”, aldus de dierentuin.
Met zijn 46 jaar bereikte de dolfijn een ongewoon hoge leeftijd. In zijn oorspronkelijke habitat is de levensverwachting ongeveer twintig jaar. Amazone-rivierdolfijnen leven in de ondiepe, troebele wateren van het Zuid-Amerikaanse regenwoud. In tegenstelling tot andere dolfijnensoorten leven ze meestal solitair en niet in grote familiegroepen.
De soortbeschermingsorganisatie Yaqu Pacha schat dat er nog zo’n 35 000 dieren van deze soort in de riviersystemen van de Amazone en de Orinoco voorkomen. Omdat de dieren moeilijk te observeren en te onderzoeken zijn in hun oorspronkelijke habitat blijft het een schatting. De aanleg van dammen, de vervuiling van het water en de jacht blijven de diersoort aantasten. Hun vlees wordt gebruikt als visaas en hun tanden worden gebruikt in het Sjamanisme. Een onzichtbare vijand van de rivierdolfijnen is kwik, dat wordt gebruikt bij de winning van goud en in de rivieren wordt geloosd. Omdat rivierdolfijnen zich aan het einde van de voedselketen bevinden, hoopt zich een bijzonder grote hoeveelheid schadelijk kwik via hun voedsel op in het vetweefsel. Wat leidt tot verraderlijke vergiftiging. De Amazone-rivierdolfijn staat dan ook vermeld als “ernstig bedreigd”.
Bron en foto: Zoo Duisburg
