Al twee jaar probeert Themeparkfreak Bob naar het Franse pretpark Dennlys Parc te gaan. De eerste keer was het zo druk in het park dat een bezoekje niet aangenaam was. De tweede trip werd eerder dit jaar geannuleerd wegens ziekte. Maar driemaal is scheeprecht zeggen ze, en zo was de derde poging de juiste.
Ikzelf, Themeparkfreak Maarten, reed naar het op een kleine drie uur rijden Dennlys Parc. De eerste halte van de dag was Themeparkfreak Bob oppikken aan zijn huis, niet ver van mij. De volgende stop was aan het station van Heist Op Den Berg om Themeparkfreak Nathan op te halen. En zo vertrokken we omstreeks 7 uur richting Kortrijk. Daar stapte ook nog Themeparkfreak Dimitri in de wagen en na nog iets meer dan een uur bereikten we het mooie Dennlys Parc.
De gratis parking was al een goede meevaller. We hadden ruim de tijd om de ingang te bezichtigen, want het park opent pas om 11.00 in het laagseizoen. We waren er toch ongeveer een half uur te vroeg.
De recent vernieuwde ingang van het park is echt wel mooi gedaan en ook het pleintje erachter is een ware lust voor het oog. Voor de kinderen is het een ideaal plekje, er staan hier immers 3 kinderattracties. Natuurlijk sloegen we die eventjes over, onze coasterbingo was veel belangrijker.
Op dus naar Nitro, waar we toch eerst een verrassing konden waarnemen. Dennlys Parc heeft immers een prachtige, oude watermolen en een klein dammetje, wat een mooie waterval creëert.
Niet veel verder stond Nitro ons al op te wachten. Deze Preston & Barbieri is een oké-baantje, met toch wel enkele pijnlijke stukjes. Zeker geen topper, maar de pijnkreetjes zorgden bij de attractiemedewerker toch voor wat leedvermaak.
Dennlys Parc bleek een best wel goed onderhouden park te zijn. Op weg naar de volgende achtbaan Furio passeerden we de monorail Le Mono Denno.Le Furio is een Soquet achtbaan die net te weinig snelheid heeft om vlot door de baan te razen, wat wel een beetje jammer is.
Er rest ons nog één achtbaantje, de nieuwste van het park, Voltigo. Deze kiddie spinning achtbaan van Gosetto stelde bitter weinig voor, al werkt hij wel goed op de lachspieren.
Wat ze in Bobbejaanland wegdoen, dat openen ze gewoon dit jaar in Dennlys Parc. Desperado 4D is, zoals de naam reeds doet vermoeden, een gelijkaardige attractie als Desperado City was. Natuurlijk was Bob de beste schieter, maar daar had niemand aan getwijfeld.
Het was ondertussen ongeveer middag. Terwijl Nathan wat ging filmen, besloten wij een hapje te eten. Voor Bob en Dimitri was dat een lekkere picknick, hetgeen ikzelf had voorgesteld. Zoals dat wel vaker voorvalt, was net toevallig het brood op, dus nam ik maar een lekkere hamburger met frietjes. Dit leverde natuurlijk wel de nodige commentaar op. Het was echter wel een troost voor de anderen dat de friet niet echt lekker was, meer zelfs, hij staat in het lijstje van de slechtste ooit. Gelukkig viel de hamburger wel reuze mee.
Terwijl Bob en Dimitri in de Crazy River, een typische kermis rapid river, gingen, maakte ikzelf nog enkele filmpjes voor de parkvideo (die u later ongetwijfeld zal zien verschijnen). Jammer genoeg kwamen ze er redelijk droog uit
We passeerden enkele kinderattracties en deden een rondje in het reuzenrad. Speciaal voor ons in een roos bakje.
Op naar La Vigie, een beste wel goede Zamperla droptoren volgens Bob, Dimitri en Nathan. Ikzelf sla zo’n ding met plezier over.
Nathan wou graag de Rockin Tug filmen, maar die stond stil. Gelukkig offerden Bob, Dimitri en ik ons graag op om een ritje te maken en zo Nathan zijn filmpje tot een grandioos succes te bombarderen.
Het middeleeuws dorpje, waar je een lekkere snack kunt eten, is een zeer mooi en gezellig stukje van het park.
Nog maar een paar attracties te doen. De kinderattracties en de zweefmolen sloegen we over. Le Tractofolies konden echter wel op een bezoekje rekenen. Al zal die tractor waar we met drie volwassen mannen inzaten het daarna wel begeven hebben. Normaal mag je er met drie niet in, maar na een toelating en een duwtje van de operatrice mochten we er toch in. Al kraakte en piepte het arme ding wel enorm.
Een Disk’o van Zamperla, altijd wel leuk, dus kon een ritje op Le Temp’O niet ontbreken
Bob en Dimitri passeerden nog eens lang de droptoren alvorens we richting de ingang gingen. De paardenmolen en de vliegende bus Tramway Fou sloegen we over. De Motorider, een Apollo Sidecar van Technical Park, moest ik toch eens uittesten.
Na nog een bisnummer op Furio en Nitro en een korte stop in de souvenirwinkel zat ons bezoekje aan Dennlys Parc erop.
Na een paar stevige nummers van Queen kwamen we ongeveer drie kwartier later aan in het tweede park voor vandaag, Parc Bagatelle. De aankomst in Bagatelle startte al meteen goed, we moesten immers geen parking betalen. Vervolgens moet je onder de rijbaan door richting de ingang.Helaas moest ik daar al meteen mijn camerastick afgeven van de security. Je moest maar eens iemand doodkloppen met zo’n rammelige stok. Ach ja, ik liet het niet aan mijn hart komen.
De kettingmolen aan de ingang sloegen we over, onmiddellijk naar onze eerste credit van dit park, de Kid’z Coaster. Wat een rammelig ding was dit. Daarnaast bleef hij ook maar rondjes rijden. Na een stuk of vier ritjes bleek dat de beugels geblokkeerd waren. En zo geschiedde het dus dat we vast zaten in een Big Apple. Als eerst credit van Bagatelle wordt hij natuurlijk zo wel memorabel.
Na een dikke tien minuten werden we uiteindelijk toch bevrijdt door de technische dienst van het park. Gelukkig maar, want er stonden nog vier achtbanen op het programma.
Gaz Express is de tweede baan van Soquet gedurende deze trip. recent volledig opgeknapt met enkele leuke vuur- en watereffecten. Vlak voor we een ritje maakten, kwam Dimitri echter tot de conclusie dat hij zijn rugzak bij de vorige achtbaan laten staan had. Dan maar een ritje zonder hem. Zeer toffe baan.
De nieuwe Zamperla-molen Silver Wings sloegen we eventjes over voor de derde credit, Spirale des Dunes, tot vorig jaar nog Spiral Express. Deze kleine Soquet-achtbaan is voor kinderen best een leuke attractie.
We passeerden nog enkele kinderattracties en een kleine log flume alvorens we onze vierde baan in het park deden. Famous Jack is een spinning coaster van Reverchon en ook deze werd recentelijk volledig opgeknapt en verhuisd naar een andere locatie binnenin het park.
Je kan het al raden, met vier volwassen mannen in zo’n bakje… draaien deed hij inderdaad, behoorlijk hard zelfs. Leuke rit en een mooie aankleding. Dit was tevens de enige wachtrij van de hele dag die we moesten trotseren, zo een goeie 15 minuten schat ik.
En dan was het zo ver. De achtbaan waar we het eigenlijk voor deden deze trip. Een achtbaan waar er maar vier van zijn in de wereld. Een Invertigo van Vekoma, genaamd Triops. Wat een baan, wat een rit. Machtig gewoon. Wel zonde van de ontzettend trage werking hier. Gelukkig stond er bijna geen volk, want voor twee ritjes wachten ben je hier al vlug 15 minuten kwijt. Op drukke dagen wil ik hier niet staan.
Verder richting Raft, de rapid river van het park. We passeerden nog een piratenboot en reuzenrad, maar die lieten we links liggen. Wat een mooie rapid river, natuurlijk wel weer jammer dat ik diegene was die helemaal nat was na het ritje. Ach ja.
Bob en Nathan wilden graag Silver Wings uitproberen, niet iets voor mij en Dimitri. Wij gaan dus voor nog een rondje Gaz Express, terwijl Bob en Nathan verschillende keren overkop gingen in de Zamperla-draaimolen.
Op naar de Log Flume, maar daar stond toch wel wat volk aan te schuiven. We besloten dan maar om eerst nog eens naar Triops te gaan. En dan kwam het meest onverwachte van de dag. De parkmascotte Baggy liep voor ons, op weg naar een meet en greet-zone. Een groepsfoto kon dus niet ontbreken.
Plots zag ik daar nog een oldtimerbaan opduiken, en uiteraard moest ik die toch gedaan hebben.
Toen we Famous Jack passeerden, zagen we plots een karretje spinnen tijdens de drop. Dat leek ons vreemd, en dat was het ook, want na dat karretjes lag de baan plots volledig stil. En dan nog 2 keer Triops. Het begon net te regenen toen we aan de poortjes stonden, lekker droog. En eens de achtbaan vertrok, was het gestopt met regenen. Ideaal.
Terwijl ik nog wat ging filmen, gingen de anderen toch nog richting de Log Flume.
Na nog een souvenirtje en een ritje in de kettingmolen zat ons dagje er bijna op. Voor we naar huis gingen moest er eerst nog in de Burger King gegeten worden natuurlijk. En dan nog een serieus ritje naar huis.
Sfeerverslag: Maarten Busschots
Foto’s: Bob Van Dyck
