Op een zonnige zondag, eind mei trokken enkele Themeparkfreaks naar Walibi Holland om daar te gaan genieten van ritjes op de Mega Coaster Goliath. Ook de nieuwste achtbaan Lost Gravity, maar ook nog de houten achtbaan Robin Hood mee te pikken alvorens deze een RMC behandeling zal krijgen.
Iets voor openingstijd arriveerden we bij het park, waar we snel aan de kassa een ticketje scoorden om daarna de vernieuwde Mainstreet in te wandelen. Ik moet zeggen dat ik de vernieuwingen, toen ik ze op foto zag, eerder vreemd vond lijken. Maar nu ik ze in real life mocht aanschouwen leek het allemaal wel te passen bij dit park.
In het gebouw Hall Of Fame vind je horeca en een grote shop, hier wacht je tot de schuifdeuren openen wanneer het park geopend wordt, maar hier ligt ook de ingang van Express – Platform 13. Deze achtbaan is al geopend voordat het park echt geopend is, dat was meteen een goede reden om deze Vekoma baan een bezoekje te brengen. De wachtrij kreeg enkele jaren gelden een leuk thema, dat ik nog steeds zeer kan smaken. De rit zelf begint met een krachtige lancering en neemt je mee doorheen enkele inversies, maar tegen het einde gaat de snelheid er wel erg uit, wat een beetje jammer is.
Eens terug van ons ritje waren de schuifdeuren geopend en konden we de rest van het park gaan verkennen. We besloten niet meteen richting mastodont Goliath te wandelen, maar langs rechts te beginnen. Hier staat namelijk de achtbaan Speed Of Sound. Een simpele Boomerang achtbaan van Vekoma, maar dankzij het thema, de onboard muziek en vooral de nieuwe soort beugels een must do. Na een eerste ritje volgde al meteen een tweede ritje.
We zouden vandaag het park met z’n vijven bezoeken, ons groepje bestond al uit Jonathan, Dorien, Tim en mezelf, maar iets later zou Margarita ook gaan arriveren. Om niet te lang te hoeven zoeken besloten we in deze zone even te blijven hangen en nog een zweefvluchtje te maken in de zweefmolen. Stiekem vind ik die dingen best leuk.
Eens de groep volledig was ging het richting Lost Gravity, een Mack Rides achtbaan van het type Big Dipper. Een baantje op een bescheiden oppervlakte met redelijk wat pit en airtime. Een zeer tof baantje, maar achterin het karretje voel je ondertussen wel wat ruwheid.
Dorien, Margarita en Jonathan kregen ondertussen al een hongerke, Tim en ik niet. We splitsten even op en Tim en ik kropen nog enkele malen opnieuw in Lost Gravity.
Na een drietal ritjes op deze achtbaan werd het even tijd voor iets anders. We besloten de kinderachtbaan Drako een bezoekje te brengen om nadien in Tomahawk te kruipen. Deze laatste thrill ride, een frisbee attractie, lijkt tegenwoordig meer een schommelboot. Het draaien voel je het merendeel van de rit niet erg hard, maar pluspunt is wel dat de rit zeer lang duurt.
Ook de thrill ride Spinning vibes laat ik nooit links liggen. Deze Magic van Huss Rides geeft altijd een stevig ritje weg, waar ik wel van kan genieten.
Ondertussen was ons groepje weer volledig en besloten we afkoeling op te zoeken op deze heel warme dag. Hiervoor wandelden we richting El Rio Grande, een rapid river. Met de nieuwe bootjes van Hafema is deze rapid heel wat kleurrijker geworden, al vond ik de rit net wat spannender met de oude Vekoma bootjes.
Van de ene waterattractie gingen we naar de volgende. Want ook de boomstammetjes zijn goed voor een beetje afkoeling.
En dan was het tijd voor de nieuwe attractie die vorig jaar geopend werd, Neurogen. Een Virtual Reality attractie waarbij je plaatsneemt in een bewegende stoel. Hier moesten we geen ticketjes meer voor hebben, vertelden de medewerkers aan de infobalie ons eerder deze dag. Dit systeem werd dit jaar afgevoerd, je kunt nog wel een plaatsje reserveren via de website, om zeker te zijn van een plekje. Ik wist niet volledig wat ik zou moeten verwachten bij deze attractie. Maar moet zeggen dat ik deze ervaring zeker zeer speciaal vond. Alles gebeurt echt recht voor je ogen en de VR komt er zeer goed uit.
En zo werd het hoog tijd om richting Goliath te wandelen, want deze Mega Coaster is zeker en vast een van de hoofdredenen voor een bezoekje aan dit park. Onderweg hiernaartoe hielden we nog even halt bij Condor, de headbangende SLC van het park. Ikzelf liet het ritje aan me voorbij gaan, maar de rest kroop toch in de achtbaan. En naar wat ik hoorde is deze nog even onstuimig als voorheen.
Een attractie die we niet voorbij liepen is de toren Space Shot. Altijd leuk om afgeschoten te worden hierop en met een vrije val weer omlaag te komen, zeker de airtime helemaal bovenaan is geweldig.
En zo kwamen we dan aan bij Goliath, de hoogste en snelste achtbaan van het park en de zelfs de hele Benelux. Pakken airtime en twee meer dan intense helixen maken dit een echte topper, zoals we wel gewend zijn van Intamin achtbanen. Maar wat ik het meest geweldige element vind is nog steeds de overbankte heuvel. Een ritje werden er al snel twee.
Nog een laatste achtbaan moesten we vandaag zeker gedaan hebben. De houten achtbaan Robin Hood. Deze staat bekend om haar ruwheid en bewees dat ook vandaag weer. Maar wanneer je niet boven de wielen zit valt het al bij al nog wel mee en zo kozen we er voor ook hier een dubbel ritje te maken. Hoewel ik een grote fan ben van woodies zal mijn hart niet bloeden wanneer Rocky Mountain Construction hier aan het einde van het seizoen van start zal gaan om deze om te bouwen tot een hybride achtbaan. Vooral benieuwd naar de uitwerking hiervan.
Na onze ritjes besloot ik even te chillen op het terras van het nieuwe horecapunt Cock-A-Doodle-Doo, een gezellig plekje waar je kipgerechtjes kan eten. De anderen bezochten ondertussen het Magische kasteel van Merlijn.
Onze dag sloten we af met nog heel wat ritjes op goliath.
Sfeerverslag en foto’s: Bob Van Dyck
