Het is winter, de meeste pretparken zijn gesloten, en we kijken halsreikend uit naar de pretparkbezoekjes die ons komend seizoen te wachten staan. Omdat onze fotopagina vernieuwd is, leek het ons het ideale moment om het archief in te duiken en jullie mee te nemen naar een aantal bekende (en iets minder bekende) plekken die we bezocht hebben tijdens onze reis in 2016. Toen trokken we 14 dagen lang doorheen Oost-Duitsland, Oostenrijk en Tsjechië.
Op dag drie stonden er zeven locaties op het programma. Zeven locaties, met in totaal negen rodelbanen. Een echt rodeldagje dus.
Schliersbergalm
De Schliersberg bereik je door gebruik te maken van de kabellift. Bovenaan bevindt zich onder andere een hotel en een rodelbaan. Om terug beneden te geraken kan je de tweede rodelbaan gebruiken. Bovenaan de berg vind je de Alpenroller. Deze Alpine Coaster werd inhouse gemaakt en biedt een uniek ritverloop aan. Om terug naar beneden te geraken kan je gebruik maken van een knalgroene Zomerrodelbaan. Deze is gemaakt uit plastiek, heeft een onwaarschijnlijk scherpe hellingsgraad en al even scherpe bijhorende bochten. Om naar beneden te gaan krijg je handschoenen mee, omdat de rem van het karretje alleen niet altijd volstaat… Wie snel schrik heeft moet hier niet in. Dit is een rodelbaan voor de echte durvers en waaghalzen, maar pas op, want je ligt hier voor je het weet uit de baan.
Blombergbahn
Blombergbahn is gelegen in Bad Tölz, in de Duitse deelstaat Beieren. Hier vind je onder andere een zomerrodelbaan, een Alpine Coaster en een kinderachtbaan. De zomerrodelbaan en de Alpine Coaster zijn beide gemaakt door Wiegand, de achtbaan is gebouwd door I.E. Park. Bij onze aankomst kregen we al snel door dat we deze credit niet zouden scoren, want de achtbaan was verdacht stil. Later kregen we te horen dat de achtbaan enkel geopend was tijdens het weekend. Het feit dat het zomervakantie was maakte blijkbaar niet uit. Gelukkig konden nog wel plezier maken op de twee rodelbanen.
Steffes Jaudenhangflitzer
De Jaudenhangflitzer is een rodelbaan van het type Braso. Dit betekent dat de rodelbaan gevestigd is aan één rail, een monorail Alpine Coaster dus. De rodelbaan is gebouwd door de Oostenrijkse fabrikant Brandauer en heeft een lengte van 1570 meter, pure afdaling! Om boven te geraken maak je gebruik van een Ski Lift.
Unterammergau
De Sommerrodelbahn van Unterammergau is gebouwd door de Duitse fabrikant Wiegand. De rodelbaan is van het type SoRo wat wilt zeggen dat de bezoekers via sleetjes in een metalen goot naar beneden rollen. De rodelbaan is 650 meter lang en heeft een hoogteverschil van 85 meter.
Kolbensattel
In Kolbensattel vinden we een Alpine Coaster terug van maar liefst 2460 meter lang! Dit is de 10de langste rodelbaan ter wereld en de 3de langste van Duitsland. Ook deze Alpine Coaster werd gebouwd door de Duitse fabrikant Wiegand.
Garmisch-Partenkirchen
De Sommerrodelbahn van Garmisch-Partenkirchen is er eentje van het type SoRo, wat wilt zeggen dat deze in een metalen goot gelegen is. De rodelbaan werd gebouwd door de Duitse fabrikant Wiegand.
Biberwier
De Sommerrodelbahn van Biderwier was de derde plastieken rodelbaan dat we op onze trip (en tevens ook vandaag) deden. Rodelen is leuk, stalen rodelbanen zijn veilig en daar kan niet zo heel veel mee fout lopen, maar plastieken rodelbanen is iets helemaal anders. Hier moet je verdomd goed opletten wat je doet, of het loopt fout af. En dat laatste gebeurde ook exact bij mezelf. Het probleem met deze soort plastieken rodelbanen is niet zo zeer dat ze van plastiek zijn, maar het ontwerp is gewoon gevaarlijk. Er is nauwelijks tot geen banking in de bochten en er zijn ook geen hoge randen om te verhinderen dat je uit de bocht vliegt.
Nu deze rodelbaan was echt lang, en ook echt heel fijn. Tot mijn grote ongeloof was er ook nog een grote jump in het midden van het parcours en hier vloog ik fenomenaal mooi door de lucht. Zo mooi dat ik letterlijk even door de lucht vloog met rodelbaan en alles. En ook zo cool dat ik besloot om nog een ritje te maken. Deze beslissing had ik beter niet genomen, want de tweede keer kwam ik iets te snel uit de bocht voor de jump. Hierdoor vloog ik niet recht, maar scheef door de lucht met alle bijhorende gevolgen. Sommige stukken vel waren gewoon letterlijk weggesmolten 🙂 Hieronder een aantal foto’s van het resultaat.
