Op zaterdag 18 juli 2020 trokken Themeparkfreaks Bob, Benjamin, Jonathan en Nathan tijdens hun Franse pretparktrip naar Futuroscope. Het pretpark wordt weleens ‘het Epcot van Europa’ genoemd en richt zich – zoals de naam doet vermoeden – op allerlei futuristische zaken. Wij gingen vandaag ontdekken wat het park allemaal te bieden had.
Zonder op voorhand veel over het park opgezocht te hebben, begonnen we rond de middag aan onze dag in Futuroscope. Het park was vandaag geopend tot maar liefst 23 uur ’s avonds. We hadden dus tijd genoeg om het park op een rustig tempo te bezoeken. Eenmaal we binnen waren gaf het park meteen een erg goede indruk. Alles zag er heel mooi en netjes onderhouden uit. Ook de groendienst levert hier zeer goed werk.
De eerste attracties die we tegenkomen bevinden zich aan onze rechterkant in het themagebied Futuropolis, de kinderzone van het park. Hier vinden we onder andere vliegende fietsen, een kleine vrijevaltoren en een grote waterspeeltuin, waar we gezien de warme temperaturen even verfrissing zoeken. Daarnaast staan er ook enkele attracties van Sunkid Heege, waaronder een Nautic Jet, Luna Loop en een Butterfly. Als echte credithunters moesten we deze laatste uiteraard gedaan hebben, dus schoven we aan voor een ritje.
Futuroscope focust zich op alles wat te maken heeft met de toekomst. Daardoor vallen ook meteen enkele technische snufjes op. Zo werkt het park met digitale wegwijzers die van richting veranderen. Ook informatieborden zijn vaak interactief. Daarnaast is er uiteraard wifi in heel het park en werkt de app uitstekend. Bovendien kan je op verschillende plaatsen je telefoon opladen met behulp van bijvoorbeeld windenergie. Het valt ook op dat er doorheen het park diverse futuristisch ogende gebouwen staan. Het eerste dat we binnen gingen was ‘L’Arena Fun Xperiences’, waar je glijbanen, interactieve spelletjes en nog meer kan terugvinden. Naast de grote, opvallende indoorhal staat l’Aérobar, een uitkijktoren waar je ook iets kunt drinken.
Wij zetten echter onze tocht door het park verder richting onze hoofdbestemming: Objectif Mars, de nieuwe achtbaan van het park. Toen we daar aankwamen bleek deze echter defect te zijn, waardoor we Arthur, l’Aventure 4D betraden, die in het gebouw ernaast zit. Helaas werd ook hier al snel omgeroepen dat de attractie te maken had met een kleine technische storing. We bleven geduldig wachten en dat werd beloond, want niet veel later konden we alsnog plaatsnemen in de attractie. Nadat we met een lift naar een andere verdieping gebracht werden. Hier hadden we trouwens in coronatijden toch onze bedenkingen bij. Mondmaskers mogen dan wel verplicht zijn, het lijkt geen goed idee om zoveel mogelijk mensen in een kleine lift te proppen. De attractie zelf is een simulator die ik kende uit Phantasialand, waar hij tot enkele jaren geleden draaide onder de naam Race For Atlantis. Deze beviel mij echter een stuk beter, met soepele bewegingen en een leuke rit.
Toen we uit de attractie kwamen, zagen we Objectif Mars testritjes draaien. Na slechts vijf minuutjes geduld te hebben, opende de attractie en konden ook wij hem uittesten. De rit begint met een kort stukje darkride, waar enkele zeer leuke verrassingseffecten inzitten. Daarna volgen twee lanceringen, telkens gevolgd door een niet heel lang stukje achtbaan. Toch valt het niet tegen, want de lanceringen zijn erg leuk en ook het bochtenwerk daarna verloopt intenser dan verwacht. Als je denkt dat de rit gedaan is, volgt er nog een erg leuk effect dat we niet zullen verklappen. Verwacht zeker niet de meest intense achtbaan, maar wel een heel leuke family coaster die dankzij het unieke en goed uitgevoerde thema perfect past in dit park.
Vlak naast Objectif Mars ligt l’Âge de Glace, onze lezers wellicht beter bekend als Ice Age. Het betreft een 4D-film waarbij je niet in stoelen zit, maar wel moet rechtstaan. Desondanks zitten er wel heel leuke effecten in en heb ik goed gelachen tijdens de film. De enige bedenking die ik hierbij heb heeft wederom te maken met de coronamaatregelen. Men wachtte namelijk telkens een behoorlijke tijd tot de zaal goed gevuld zat alvorens de film te starten.
We wandelen verder door het park richting de volgende grote attractie. Het park beschikt over een grote uitkijktoren die in deze hoek van het park ligt. Vanwege de hoge temperatuur is de attractie echter dicht. De volgende attractie die we tegenkomen is ‘Sébastien Loeb Racing Xperience’, die helaas ook gesloten was. Een reden stond er niet vermeld. Ook het volgende gebouw waar we langs liepen, die ‘Les Mystères du Kube’ huisvest, bleef dicht. Een erg jammere zaak aangezien we de attracties wel graag wilden uitproberen. Bovendien stonden de vele sluitingen nergens vermeld op de website of aan de ingang.
Gelukkig vonden we nog een attractie die wel geopend was. Chocs Cosmiques is een film die gaat over ruimtevaart en zich bevindt in een grote bolvormige dome. Persoonlijk was het niet mijn ding, maar als je geïnteresseerd bent in ruimtevaart is dit zeker een aanrader. Ik genoot wel van de heerlijk zachte en comfortabele zetels.
Alvorens we verder gingen naar de volgende attractie, besloten we even iets te eten. Aan deze kant van het park vinden we nog enkele iets kleinere attracties, die redelijk nieuw in het park zijn. Er staat onder andere een splash battle, een jetskimolen en trampolines boven het water.
Onze volgende attractie was echter geen van deze familieattracties, maar wel een darkride waarover enkele andere Themeparkfreaks – die het park eerder bezochten – laaiend enthousiast waren. La Machine à Voyager dans le Temps is de naam van de darkride die draait om gekke konijnen die met behulp van een teletijdmachine de wereld overnemen in verschillende gebieden. De gekte begint al in de erg goed gethematiseerde en hilarische wachtrij. Daarna neem je plaats op het erg opvallend vormgegeven voertuig dat je doorheen de attractie vervoert. De attractie werkt voornamelijk met schermen, die naadloos overgaan in fysieke thematisering. Deze keer geen interactiviteit, maar wel kijken, genieten en vooral lachen, want dit is zonder twijfel de meest hilarische darkride die ik ooit heb mogen beleven.
La Vienne Dynamique was de volgende attractie die we besloten een bezoekje te brengen. Zonder ook maar enig idee te hebben wat de attractie inhoudt, sloten we aan in de korte wachtrij van het impressionante gebouw met een grote waterval. Binnenin zetten we ons neer en keken we naar videobeelden en een waterspektakel, waarmee mooie dingen gedaan werden. We begrepen er echter niet veel van en waren dan ook blij dat er daarna deuren open gingen en de echte attractie nog moest beginnen. De volgende zaal bestond nog eens uit stoelen die per twee bewogen. Het was een beetje een kruising tussen een 4D-film en een simulator, al is het ongetwijfeld de meest intense die ik ooit gedaan heb. Waarover de film ging weet ik totaal niet. Ik vond het behoorlijk vreemd en kon er weinig van maken. Al was de attractie door zijn intensiteit zeker leuk om eens te doen.
Eén van de attracties waar ik het hardst naar uitkeek was L’Extraordinaire Voyage, het flying theater van het park. Als gigantische fan van Voletarium in Europa-Park was ik blij dat ik eindelijk een tweede exemplaar kon doen. De wachtrij was niet lang, al moesten we wel nog door een drietal voorshows voor we de attractie betraden. Ook hier werden we weer met zoveel mogelijk personen in erg kleine ruimtes geduwd, waardoor het park allesbehalve coronaproof is. Dit was doorheen de dag toch mijn grootste ergernis in Futuroscope. Hopelijk herzien ze de situatie eens, want dit zou eigenlijk niet mogen. De attractie zelf stelde me niet teleur. Aan het geweldige niveau van Voletarium kan hij voor mij niet tippen, maar L’Extraordinaire Voyage is voor mij alsnog één van de toppers in het park.
De dag liep stilaan ten einde en na een kort kijkje op het parkplan was er nog één attractie die we zeker wilden doen. Danse avec les Robots is een gekke attractie die we kennen uit onder andere de Legoland-parken. Voor een ritje moesten we wel even geduld hebben, er stond namelijk een wachtrij van zo’n half uurtje. Daarna kan je per twee instappen en moet je een programma kiezen. Er zijn drie opties die variëren in intensiteit. Als echte Themeparkfreaks kozen we uiteraard voor het meest intense programma, en dat hebben we ons niet beklaagd.
Er restte ons nog iets minder dan een uurtje om attracties te doen, en één of enkele ritjes op de achtbaan Objectif Mars zouden we graag meepikken. We begeven ons dan ook snel naar de attractie, al blijkt al snel dat deze opnieuw in storing ligt. Gelukkig was de storing vrij snel verholpen en konden we dankzij de aanwezigheid van een single riders line snel instappen in de achtbaan. Het staat niet duidelijk aangegeven, maar als je het personeelslid bij de ingang zegt dat je alleen bent, wijzen ze met plezier de weg. Overigens is het wel gek dat ze deze wachtrij gebruiken in coronatijden.
Terwijl ikzelf nog enkele ritjes wilde maken op Objectif Mars, besloot de rest van de groep nog de show ‘Dans les Yeux de Thomas Pesquet’ mee te pikken. Uiteindelijk bleek het niet meer te zijn dan een film over ruimtevaart op een IMAX-scherm. Blij dat ik gekozen had voor enkele ritjes Objectif Mars, al was het na tweemaal over en uit. De achtbaan viel opnieuw in storing en er werd mij verteld dat hij vandaag niet meer zou openen. Zo blijkt dat de attractie door zijn technische snufjes enorm storingsgevoelig is. Wie hem graag wil doen, kan dus maar beter zorgen dat hij er snel bij is.
Het laatste wat vandaag op de planning stond was de grote eindshow ‘Aquaféerie La Forge aux Étoiles’. We begaven ons, net als vele duizenden anderen gasten, naar de grote tribune centraal in het park. De verbazing was groot toen we zagen dat de tribune tot op de nok toe gevuld werd en er van afstand helemaal geen sprake was. We bleven dan ook staan achter de tribune, waar we alsnog een heel goed zicht hadden. De show begon, maar kwam niet bepaald snel op gang. Ook daarna bleven de verwachte spectaculaire effecten uit, waardoor we niet echt onder de indruk waren van de eindshow. Er werd telkens opgebouwd naar een spectaculair stuk, maar het uiteindelijke spektakel stelde weinig voor. Ook qua storyline was het geen hoogvlieger. Na een show van net geen half uur waren we toch een beetje teleurgesteld. Spijtig om de dag in mineur af te sluiten, maar al bij al hebben we een heel leuke dag gehad.
Na een lange dag verlieten we het park met gemengde gevoelens. Futuroscope is een heel apart park waar we eigenlijk weinig over wisten. Je moet het bezoeken met de juiste verwachtingen, je vindt er namelijk nauwelijks grote achtbanen of thrill rides, maar heel veel cinema’s en simulatoren. En om heel eerlijk te zijn, die maken de meeste fans niet ongelofelijk enthousiast. Toch zijn de recentere investeringen vaak meesterwerken. Attracties als Objectif Mars, L’Extraordinaire Voyage en La Machine à Voyager dans le Temps lieten een enorm goede indruk na. Het park is daarnaast zeker een aanrader voor iedereen die houdt van technologie of ruimtevaart. Ik denk dat het park qua beleid nog enkele zaken in orde moet brengen, zoals het grote aantal gesloten attracties of de coronamaatregelen. Los daarvan denk ik dat het park nog een beetje tijd nodig heeft om verder te ontwikkelen en ben ik ervan overtuigd dat Compagnie des Alpes heel leuke plannen heeft met dit park, want er zit nog veel meer potentieel in dan men er nu uithaalt. Los van enkele tegenslagen hebben we natuurlijk wel een fantastische dag gehad en is dit zeker een park waarvan ik aan elke pretparkfan zal aanraden het eens te bezoeken, want ‘het Epcot van Europa’ is werkelijk iets uniek.
