Sfeerverslag: Bellewaerde – 20 juli 2020

Meestal trek ik er op uit met enkele pretparkvrienden. Maar deze keer was het anders. We gingen met een ganse familie op uitstap. Met de combinatie van dieren en attracties, waardoor er plezier is voor zowel de grootouders als de allerkleinsten, viel de keuze op Bellewaerde. Met onze mondkapjes in de rugzak maakten we de rit richting de Westhoek.

 

Onze familiebubbel bestond uit 15, toen mocht dat nog. Twee grootouders, 7 (schoon)zonen en (schoon)dochters en 6 kleinkinderen, waarvan er 2 nog kleiner waren dan 1 meter en gratis een bezoekje konden brengen. Ondanks corona kon ik nog tickets aan 24 euro per persoon op de kop tikken. Eenmaal iedereen gearriveerd was, zetten we voet in de wereld van Bellewaerde.

Bellewaerde houdt vast aan rugzakcontroles waar we sedert maart 2016 aan gewoon zijn moeten worden. Al kan er gediscussieerd worden over hoe zinvol die zijn als je met buggy’s vol spullen komt aangewandeld en enkel de rugzak wordt gecontroleerd. Na een toiletstop en de ticketcontrole kon de dag echt beginnen.

De eerste attractie van de dag werd Huracan. Deze achtbaan die voornamelijk indoor is, geeft al meteen plezier voor een groot en klein. Huracan is toegankelijk vanaf 1 meter. Bij gebrek aan een kinderattractie in het Mexico gedeelte moesten de kleinsten helaas nog even geduld hebben voor hun eerste sensatie van de dag. Wat meteen voor ons een bevestiging was dat we niet zo’n fan zijn van aparte kindergedeeltes waar de kinderattracties worden gegroepeerd. Liever een goede spreiding zodat er in elke stukje park voor iedere lengte iets leuks te ontdekken valt.

Enkele grote kindjes wilden een ritje maken op Boomerang. De rest van het gezelschap koos De Keverbaan als volgende tussenstop. Boomerang opende enkele minuutjes later dan aangegeven. We waren dan ook blij toen de achtbaan open ging en we niet beslist hadden om meteen rechtsomkeer te maken. Hoewel de achtbaan er nog steeds mag zijn, zouden nieuwe treinen met de nieuwste generatie beugels wel de grootste ongemakkelijkheden kunnen oplossen denk ik.

Helaas waren onze tel- of communicatiekunsten nog niet optimaal waardoor we aan de De Keverbaan niet voor elk kindje een volwassene hadden. Twee kindjes moesten dan ook nog even wachten tot dat we terug waren van ons ritje Boomerang. De vier anderen hadden geluk en konden twee ritjes maken. Ook hier zijn de treinen wel aan een update toe. De harde zitjes zijn anno 2020 niet meer wat we gewoon zijn. Een beetje oppassen dat je als ouder je niet bezeert terwijl dat je het kindje naast u stevig aan het vasthouden bent is dan ook geen sinecure. De kinderen daarentegen, zij genoten met volle teugen. Zelfs de jongste van de hoop, die nog drie moet worden, vond de baan fantastisch. Aan zijn lach te zien had hij zelfs al door dat achtbanen achteraan meestal beter zijn dan vooraan. Voor achtbanen geboren dus, dat heeft hij vast van zijn peter.

Dat een goed georkestreerde toiletstop met 6 kindjes ook niet zo eenvoudig is werd al snel duidelijk. Dat kindjes eerst niet moeten maar enkele minuten later wel, wat voor wat extra tijd zorgt, moet je er dan ook bijnemen als je met de hele familie erop uittrekt.

Onze volgende stop was de boomstamattractie van het park, River Splash. Ook deze attractie heeft intussen al heel wat jaren op te teller staan. We moesten het dan ook stellen met een relatief kort parcours en slechts één drop.

Inmiddels was het middag, hoogtijd dus om onze lunchpakketten te verorberen. Hierna lieten we de magen wat rusten in het boottochtje Jungle Mission. Na het eerste bochtje was ik wat teleurgesteld, mits ik er flamingo’s hoopte te zien. Gelukkig hadden die een plekje gezocht iets verderop de route. Daarnaast maakten we kennis met onder andere capibara’s en papegaaien. De thematisering en waterkanonnen die onderweg voor een extra schrikeffect zorgen geven de vaartocht een leuk extraatje. Jungle Mission is plezier verzekerd voor de hele familie.

Nadat twee papa’s nog de brug overstaken om twee buggy’s aan de ingang op te pikken ontdekten we het park verder. Mits dat de apen helaas door corona niet toegankelijk zijn, was onze volgende stop de Koffietassen en de Caroussel. Bij deze laatste attractie had ik trouwens het bordje gemist dat volwassenen niet op een paard mochten zitten. Het laatste gedeelte van mijn ritje carrousel werkte ik dan ook al staande af. De kinderen kozen trouwens voor nog een tweede ritje.

De kleinsten genoten van enkele kinderattracties in het Kids Park. Eerst autorijden in Tuff-Tuff. Daarna kozen de grootsten voor het Palendorp, de kleine kinderen kozen voor attractie met de naam Vlinders die er naast staat. Een papa die wat te groot is voor de attractie maar er toch moet inkruipen om als begeleidende ouder te fungeren zorgde voor een hilarisch moment.

We lieten de rest van de kinderattracties in het Kids Park momenteel voor wat ze zijn. We waanden onze weg richting de Canada-zone. Hier stond mijn persoonlijk hoogtepunt van de dag. De gloednieuwe achtbaan Wakala. Deze is te berijden vanaf 1 meter. Gelukkig stonden hier, in tegenstelling tot de Mexico-zone, wat verderop wel attracties voor de twee jongsten. Terwijl wij genoten van een ritje op Wakala konden zij genieten van de molen Peter Pan en de bootjesglijbaan Big Chute.

Met één ritje Wakala op de teller kan ik onze uitgetest alleen maar bevestigen. Deze achtbaan is leuk voor zowel jong als oud. Zowel de grootouders, kinderen als ikzelf genoten van het ritje. Bellewaerde liet trouwens ook zoveel mogelijk bomen staan, waardoor de achtbaan zelfs nu bij opening al ongelooflijk door zijn omgeving is opgenomen.

Hierna mocht ik nog een kleine op sleeptouw nemen om zelf te glijden op Big Chute. Hier zou een investering in een rolband die de boten automatisch tot boven brengt geen overbodige luxe zijn.

We wensten nog twee attracties zeker af te vinken: de “ronde boten”, Bengal Rapid River en de Alpine coaster op supports, Dawson Duel. Terwijl dat de kinderen opnieuw naar het kids park trokken genoten drie heren van deze laatste genoemde. Mijn twee broers vonden alleen al voor het uitzicht deze attractie de moeite. Het uitzicht maakt trouwens ongelooflijk duidelijk hoe groen Bellewaerde is. Buiten Boomerang en de attracties van de Canada-zone zijn er eigenlijk geen andere attracties zichtbaar.

De kids genoten nog van enkele ritjes op Expresstrein, waar het als begeleidende ouder trouwens al even krap is al op de Vlinders. Nadien trakteerde de grootouders op een ijsje. Smullen!

De dag was bijna ten einde. Gelukkig was er nog tijd voor een laatste attractie. Twee papa’s trokken met hun jongste zonen naar de Bengal Express om de leeuwen en tijgers te spotten. Samen met de rest van de familie maakte ik een ritje op Bengal Rapid River. We hoopten hier niet al te nat uit te komen maar dat was buiten één van de effecten gerekend die volop bleef aan staan. De waterspuiters maakten dan ook bijna zo goed als iedereen helemaal nat.

Vanop het pad hadden we trouwens prima zicht op dit stukje van de rivier. Wel grappig om te zien hoe telkens een deel van de boot doorweekt wordt terwijl dat je de andere droog bleven en de natte mensen begonnen uit te lachen.

Helaas komt aan alle mooie dagen een einde. Bellewaerde heeft ons aangenaam verrast. De combinatie van dieren en attractie en het enorme groene karakter zorgt voor een leuke dag voor zowel jong als oud. Het enorme vriendelijke personeel viel ook mijn familie op. Het is dan ook niet onterecht dat Bellewaerde opnieuw  de Diamond Themepark Award voor beste personeel in de wacht kon slepen dit jaar. Met dispensers bij elke in- en uitgang van elke attractie en een verplichte mondmaskerdracht in wachtrijen en attracties wist Bellewaerde de huidige coronatoestand perfect aan te pakken.

Kortom, het was een geweldige familiedag.