De tand des tijds gaat onverminderd voort en op 31 december 2017 kroop er een gek idee in mijn hoofd. Ik wilde conditie opbouwen, en niet zomaar want ik koos ervoor om het met een doel te doen. Als Disneyfan is er dan 1 zeer mooi doel, en dat is runDisney. Een loopparcours in en rond de Disneyparken in Parijs. Dit event is 3 jaar geleden overgewaaid van de Verenigde Staten waar het al sinds 1994 georganiseerd werd. In de 3 jaar dat het in ons Disneyresort georganiseerd werd, zijn ze van 13000 lopers in het eerste jaar en 18000 lopers in het 2de jaar verder gegroeid naar maar liefst 26000 dit jaar! Eentje van die lopers, dat was ik.
Als iemand die nog nooit veel gelopen heeft in zijn leven was het een beetje een rommelige start om alles op te bouwen, maar na enkele maanden begon het toch zijn vruchten af te werpen en merkte ik dat ik steeds toch wat langer en verder raakte. Toen in het voorjaar de losse startbewijzen open kwamen besloten we met een groepje ons direct in te schrijven en begon het doelgerichte trainen. Al deze voorbereiding kwam tot slot in het weekend van 22 september. De vrijdag vertrok ik met de trein voor de rest van de groep om alles op te halen, aangezien de rest pas ’s avonds laat zou arriveren. Het eerste dat opviel is dat alles zeer goed georganiseerd was. Alles ophalen ging verbazend vlot en al snel was ik in het bezit van al onze startbewijzen en T-shirts. Nog even snuisteren tussen de merchandise die aanwezig was voor het event en dan even mezelf zoeken op de gigantische muur met alle namen van de deelnemers. Hierna kon ik niet veel meer doen dan nog even het park binnen wandelen tot de rest van de groep zou arriveren. ’s Avonds begaf ik me richting het hotel waar Kelly en Geoffrey iets later zouden aankomen. We gingen niet al te laat slapen, aangezien we in vak B ingedeeld stonden de volgende morgen. Dit betekende dat we om 6u40 ten laatste in ons startvak moesten aanwezig zijn.
Om 5u ’s ochtends gaat de wekker, ik ben al snel klaarwakker maar de andere 2 medelopers laten nog even op zich wachten. Gelukkig hadden we net een beetje speling ingerekend en haalden we de voorziene shuttlebus makkelijk om richting Disneyvillage te pendelen. Het hotel had ook nog een licht ontbijt voorzien voor alle renners, wat zeer aangenaam was! We kwamen rond 6u aan in de Event Arena en je kon de opwinding er al voelen. Al die lopers, daar verzameld voor hetzelfde doel. Die finishlijn halen en genieten van alles onderweg! Rond half 7 stonden we effectief in ons startvlak en was het nog even wachten. Er kwam heel wat leven in omstreeks 7u toen het eerste blok zich richting de start mocht begeven en de characters, die de mascottes waren van onze run, zich ook lieten zien, namelijk Pain & Panic van de Disneyfilm Hercules. Na deze 2 characters kwamen ook Hercules en Megara op het podium die de start van iedere golf renners aankondigden en ook tussentijdse animatie verzorgden. Heel goed geregeld allemaal. Kort na de eerste golf van blok A vertrokken was, mochten ook wij, blok B, aanschuiven om in golven naar de startlijn te gaan. Je voelde gewoon dat iedereen wilde vertrekken en we er klaar voor waren. Al snel was het aan ons. De teller telde af, 3, 2, 1 en weg waren we.
Het tempo lag in het begin wat lager dan verwacht maar dit lag nog aan de ietwat smallere stukjes waar we op begonnen. Supporters en cast members stonden overal langs het parcours ons op te wachten dus motivatie was verzekerd! Al snel kwam het Disneyland hotel in zicht maar daar gingen we nu nog niet heen. We begonnen met een korte lus in het Studiospark, door Studio 1, Toystoryland en Ratatouille. Vervolgens gingen we langs Crushcoaster backstage om dan net voor Fantasia Gardens, voor het Disneyland hotel terug tevoorschijn te komen. Op dit stukje splitste ons groepje van 3 al een eerste keer op. Iedereen loopt namelijk best op zijn eigen tempo.
Verder liepen we het Disneyland park binnen langs Mainstreet USA om dan rechtsaf te slaan richting Discoveryland. Langs Autopia gingen we terug backstage en hier kregen we een blik op hoe de auto’s van Autopia onderhouden worden en opgeslagen worden. We liepen verder backstage en kwamen het park terug binnen achter Space Mountain. Hier liepen we even een rondje langs en dan terug langs de verbindingsweg tussen Discoveryland en Fantasyland. Maar waar je normaal langs Small World het park in gaat, draait onze weg rechtsaf en gaan we terug een mooi stukje backstage lopen, om het gebied waar Casey Junior en Le Pays des Contes de Fées normaal hun bezoekers verwelkomen. Dan terug het park binnen maar dit keer voor iets langer. We lopen langs de Theekopjes en Peter Pan, zo terug richting het Kasteel, waar we halverwege onze run zitten, en net voor Mainstreet terug backstage te gaan achter Phantom Manor! Je kon zo even toch net wat dichter kijken hoever ze staan met de renovatie van dit statige huis! Langs Phantom Manor komen we het park een laatste keer terug binnen en lopen we door Frontierland richting Adventureland. Hier splitste onze groep een laatste keer op en ging ik alleen mijn weg verder. Langs Pirates Of the Caribean en net voor Indiana Jones verliet ik het Disneyland park voor de laatste keer tijdens deze run.
Er volgde een stuk backstage waar je versteld staat van de logistiek die er achter een resort zit als Disneyland Parijs. Zelfs de brandweer van het park stond ons hier aan te moedigen! Na een eind rennen door deze backstage kwam ik ineens het parcours van de Studio Tram Tour op. We mochten langs Catastrofe Canyon lopen en terug richting het park. Ik verliet de Studio tram tour en kwam door de arena van Moteurs Action, de stuntshow van het Studiospark. Ik begon de finish al te ruiken en ja hoor, hier eenmaal buiten was het 1 lange rechte lijn richting de eindmeet. Dit beeld alleen al was genoeg om mij vleugels te geven en hier nog eens extra door te zetten! Ik kwam over de meet en je voelde gewoon dat iedereen zo trots was om dit tot een goed einde te kunnen brengen hebben. Hades stond ons ook op te wachten aan het podium langs de Tower of Terror en bracht zo een laatste character naar buiten. Onderweg stonden er nog op 5 plekken characters maar Ik heb maar bij 1 enkele gestopt. De andere vond ik niet zo interessant dus liep ik rustig verder. Achteraf kreeg ik te horen dat ze om de zoveel tijd afwisselden en als ik dan sommige andere hoorde vond ik het jammer dat ik die niet kunnen doen heb, maarj a dat is dan voor een volgende keer! De andere 2 deelnemers van onze groep finishten ook beiden en zo waren we weer volledig. Snel terug naar het hotel alwaar we een douche namen en nog een half dagje in het Disneyland resort doorbrachten, met ietwat meer pijnlijke spieren weliswaar!
Ik behaalde de ‘10k’ in een tijd van 1 uur en 4 minuten. Dit was een resultaat waarvan ik niet eens had durven dromen. De organisatie had voor alle finishers een medaille voorzien en die nam ik dan maar al te graag in ontvangst. Ik kan niet meer zeggen dan dat de loopmicrobe mij ook te pakken heeft en ik volgend jaar hier zeker terug present teken. Maar dan leg ik de lat nog wat hoger, zoveel is zeker. Zo heb ik terug een doel voor ogen om volgend jaar terug een grens te verleggen!
Enkele foto’s:
Tot volgend jaar runDisney!
