Parc Astérix is voor velen geen onbekende. Enkele topachtbanen zorgen ervoor dat telkens ik naar Disney reed, toch wel een beetje aangetrokken werd door het beetje Zwitsers staal dat mooi te zien is van de snelweg. Met een nieuwe coaster in hun aanbod kon ik dan ook niet anders dan hier een tripje hiernaartoe te plannen. Dit parkje had ik schandalig genoeg nog niet op mijn teller staan!
Een eerste blik op de nieuwe aanwinst krijg je al vanop de parkeerplaats. Hier staan er enkele stukken thematisatie die zowat enkel voor de parking aanwezig zijn. Waar ik eerst sceptisch was over een Family coaster als parkingcoaster moet ik toch toegeven dat de baan terecht de blik van de bezoekers naar zich toe trekt.
Stationsgebouw & wachtrij
Het station staat er stralend wit bij. Een prachtig gouden standbeeld van Pegasus voor de deur en mooi afgewerkt gebouw. Eens de trappen op is er enkel maar meer theming te vinden, al dan niet subtiel. Muurschilderingen en grappen worden overal in verwerkt. Hierna volgt een stuk buiten-wachtrij zoals de velen in PA, waarin voorsteken zo goed als onmogelijk gemaakt wordt! Knap gezien aangezien Fransen niet altijd bekend staan om op dat vlak de regels te volgen. Tijdens deze wachtrij krijg je mooie zichten over de Wildwater rivier en na de bocht ook van de track zelf.
Ook in het tweede gedeelte van de indoorwachtrij wordt theming en humor niet geschuwd. Van verkoopmachines uit de oudheid, tot ticketautomaten… er is zelfs een machine om je ticket (hand) te “valideren”. Iets verder kom je bij een operator uit en deze laat je het station in. De bagagehokjes werkten nog niet naar behoren maar ach, wat maakt dat uit bij een familiebaantje als dit. Frontseat instappen en bagage tussen de benen. Vertrekken maar!
De rit
De rit begint onmiddellijk met een lichte lancering. Een heuveltje over, wat soepel bochtenwerk en dan de lifthill op. Hierbij krijg je een mooi beeld van de opslagruimte waar de treintjes ’s nachts staan opgesteld. Bovenaan de lifthill nog even een spoorwegbordje en weg zijn we! Wat volgt is een aangenaam ritje voorwaarts over dit parcours. Eventjes door een gebouwtje heen, wat langs de parkeerplaats razen en dan de tweede lifthill op. We komen de tempel van Medusa binnen en hier zijn we duidelijk niet gewenst! Het dak mocht hier misschien wat beter afgewerkt worden maar dat is dan ook al wat ik hierover kan zeggen. De projection mapping is perfect afgesteld en medusa breekt los! De achterwaartse lancering is krachtiger dan degene in het station en wat volgt is ook het leukste stukje track van deze baan. Achterwaarts ga je terug richting het stationsgebouw, waarnaast je tot stilstand komt op een soort van holding brake. De track draait voor je uit en zo ga je het station terug binnen zoals je er ook vertrokken bent. Voorwaarts.
Conclusie
Is dit de nieuwe topper voor het park? Nee. Er is te veel ander achtbaanstaal dat daarvoor de prijs wegkaapt. Wel vult dit baantje een prachtige plek in, die terug heel wat meer thrill biedt dan de andere familiale achtbanen uit het assortiment. Ze is mooi afgewerkt, niet de wildste rit maar toch zeker aangenaam en toegankelijk voor zowat het hele gezin! Ik hoop dat we in de toekomst dezelfde kwaliteit qua afwerking kunnen verwachten in alle CDA-parken!
