Themeparkfreaks Dwainie, Dries en Dimitri trokken bij de seizoenstart richting Walibi Belgium om te beleven hoe het park het nieuwe seizoen tegemoet gaat.
Op een mistige maandagochtend reden we richting het station van Kortrijk. We hadden een vroege trein richting Brussel om een dagje te spenderen in Walibi Belgium. Een rustige treinreis later kwamen we aan in het stationnetje net buiten Walibi. De mist was nog steeds zeer hevig aanwezig. Terwijl we over de brug liepen kwam er een baantje uit de mist piepen want daar was de Vampire. Het was meteen wel een reden voor wat ongerustheid want alhoewel het al 10.15 was, was het akelig stil. Er hing een treintje stil op de lifthill. Ach ja, nog tijd en attracties genoeg om ons bezig te houden terwijl Walibi hieraan kon werken. De parking stond amper gevuld tot aan het brugje van het station dus we gingen een rustig dagje tegemoet. Door de mist viel ook de verandering aan de skyline van het park niet onmiddellijk op.
Na een snelle tassencontrole gingen we binnen. Het eerste scherm met de wachttijden was wel wat teleurstellend. Er waren verschillende attracties nog gesloten maar we hadden er vertrouwen in dat deze wel zouden opstarten voor we er raakten! Aangezien weerwolf al aan 45 min wachttijd stond draaiden we maar af naar links. De eerste attractie die we tegenkwamen was de Cobra met een aangename 5 min wachttijd. We sloten aan in de rij en mochten direct doorlopen tot in het station. We kozen voor het laatste bakje en terwijl we stonden te wachten met de rit voor ons zagen we ineens de operator de grote rode knop induwen. Bij het naar boven gaan op de 2de lifthill kwam de ketting niet naar boven en moest er dus een noodstop gebeuren. Dankzij de snelle actie van de operator kon de baan relatief snel terug in gebruik genomen worden en bleven we dus even wachten. Na tussenkomst van de technische dienst werd de trein uiteindelijk toch omhoog getakeld en konden de passagiers na hun terugrit uitstappen. Een testritje later was het aan ons en gelukkig werden wij wel omhoog getakeld. Na de Vampire had de Cobra ook zijn eerste probleempje. Het zou niet het laatste defect worden van de dag.
We liepen verder langs het gesloten vliegend tapijt en voorbij de Radja River, welke we nog even links lieten liggen wegens het koude mistige weer, richting Psyké Underground. Hiervan werden de tunnels die de spikes overkappen geschilderd in een frisse blauwe kleur. Jammer genoeg werd enkel dit geverfd want de wachtrij zelf lag er maar povertjes bij. Roest, afgebladerde verf en onkruid waren overal te zien en ook werkten al enkele lichten niet meer in het buitengedeelte. Misschien zijn we wat te veel verwend maar dit viel ons toch meteen op. Over de rit is al zoveel geschreven en deze blijft fenomenaal. Ik blijf blij dat we een van de weinige nog overblijvende Schwarzkopf-coasters in ons belgenlandje staan hebben!
Langs de rustige paden van het park baanden we ons een weg richting de achterzijde van het park waar de Challenge of Tutankhamon wachtte. Deze darkride blijft voor mij een ondergewaardeerde topper van het park! We konden doorlopen tot aan het instapstation en hier viel ons toch ook onmiddellijk iets op. Het scherm dat geïnstalleerd staat om de wachttijden van het park aan te geven hing ondersteboven… Waren wij nu echt de enige die dit opgemerkt hadden in de 3 dagen dat het park al open was? Het zijn deze zaken die er toch steeds voor zorgen dat Walibi Belgium een beetje achterop hinkt. De ride zelf blijft fantastisch, het windeffect in de donkere kamer was ook heviger dan voordien en was verrassend! Makkelijk raakten we in de schatkamer en viel rijkdom ons ten deel… of toch eventjes.
Het was tijd om verder te gaan en zo liepen we langs de toevoeging van dit jaar, de oude kartbaan is omgebouwd naar een gratis go-cart baan! Het is zeer positief dat Walibi zo na het verwijderen van het reuzenrad toch hetzelfde aantal attracties kan aanbieden en de kinderen maakten gretig gebruik van deze karts! Dat is dan toch mijn enige bedenking erbij, er staan geen operators dus denk ik wel dat het wat hectisch zal worden op de drukkere dagen. Maar deze karts waren spijtig genoeg te klein voor ons dus gingen we verder! De mist was langzaam aan het oplossen en zo konden we langzaam meer en meer van het park zien. De Dalton Terror dook op vanuit de mist en blijft toch een mooie en indrukwekkende attractie in het park. Hier was de wachttijd in vergelijking met andere attracties ons toch net iets te lang dus lieten we hem nog even links liggen. De Calamity Mine dan maar! Een groot deel van de Halloween decoratie van het spookhuis staat er nog steeds maar dit stoort hier totaal niet. Het is in het thema dus super dat het bij deze dan ook net iets meer aangekleed is. Na een kwartiertje aan te schuiven werd het ineens akelig stil. Jawel panne nummer 4 was een feit! Het werd omgeroepen dat het ongeveer een half uurtje ging duren dus we besloten te wachten. We schoven al heel wat op door mensen die de wachtrij verlieten en na een klein kwartiertje vertrok warempel het eerste treintje alweer! De helft sneller als voorzien! De wachtrij hier blijft dezelfde problemen hebben, het water is vuil, zowel groen van algen als vuil van de bezoekers die hier evenveel oorzaak in zijn. Positief was wel dat de splashdown van het treintje terug werkte! Dit was lang geleden! De rit op zich blijft een plezante mijntreincoaster maar verbleekt natuurlijk bij pareltjes als Big Thunder Mountain en Colorado Adventure in respectievelijk Disneyland Parijs & Phantasialand. Voor Walibi blijft dit wel een plezant baantje!
Dan maar eens doorschuiven richting Weerwolf dachten we maar terwijl we langs Buzzsaw liepen viel onze mond open! Deze hing vast, met inzittenden ondersteboven. Het duurde net iets minder dan 5 minuten wat toch lang genoeg was om verschillende inzittenden serieus te doen schrikken. Er waren enkele personen die lijkbleek zagen. We vroegen achteraf aan een paar van de inzittenden wat er hen aangeboden was en ze kregen een sorry-pass hiervoor. Dit zat toch wat slecht bij ons aangezien er met moeite wachttijden waren van gemiddeld 10-15 minuten. Dan is dit toch quasi nutteloos.
We liepen redelijk opgejut na deze 5de panne van de dag, op minder dan 3u sinds het park openging. We gingen dan toch maar verder richting Weerwolf om even uit te waaien. Nadat we daags voordien Heidi hadden bereden in Plopsa ging dit een mooie vergelijking kunnen bieden. Wel voor mij was het duidelijk, ondanks dat Heidi de kleinere en kortere baan is vond ik de baan in Plopsa de betere van de 2. Voor de rest blijft deze baan jaar na jaar een constante in het aanbod van Walibi en nu het reuzenrad verdwenen is, heb je van buiten de baan een prachtig zicht op de lifthill. Eens op de lifthill werden we verrast door nog een aangenaam zicht! De Vampire was open! Hierna werd het toch maar eens tijd om te kijken om te lunchen. Dit werd snel beslist want de mitrailletten in Walibi Belgium blijven toch een zeer goede prijs-kwaliteit bieden! Het incident met de Buzzsaw bleef maar nazinderen dus gingen we na het eten toch even wat info vragen bij de infostand. Hier werd er voor ons een ontmoeting geregeld met de persverantwoordelijke van het park.
Na dit gesprek werd het tijd om het baantje dat ’s ochtends als eerste uit de mist verscheen mee te pikken. De wachtrij was hier wel herschilderd in het tussenseizoen maar spijtig genoeg bleven er enkele personen het rookverbod aan hun laars lappen. Dit deed gelukkig niets af aan de rit. Want hoewel de SLC’s van Vekoma altijd ruw blijven aanvoelen, valt deze goed mee als je je wat op de juiste manier neerzet.
In tussentijd was de zon er eindelijk doorgekomen en wilden we even bekomen van alles, dus een ritje Gold River Adventure was snel gekozen. Het blijft toch jammer dat ze met alle mogelijkheden die de rit biedt, er niets mee doen. Wel positief is dat het water van het meer heel wat properder was dan voorheen! Het was zeer helder! Na deze rit waren de temperaturen al wat gestegen en sinds TPF-er Dwainie de Flashback nog nooit gedaan had gingen we voor een ritje hierop. Er waren verschillende effecten in ere hersteld en ook de grote drop lekte bijna niet meer. Er blijven nog steeds heel wat effecten die het niet meer doen maar al bij al blijft dit een van de plezantste logflumes. De tijd was aangebroken om een klein gesprekje te hebben met de persverantwoordelijke van het park dus gingen we terug naar de ingang. Een kort gesprekje later en met de belofte dat we zeker antwoorden gingen krijgen op onze vragen gingen we met een goed gevoel het park terug in. Een ritje Pulsar stond nog op het programma en deze reed met beide boten! Wat een betere ervaring dan vorig jaar! Het ging vlot vooruit en al snel was het onze beurt. Deze baan blijft toch een toppertje!
Het werd zo langzamerhand tijd om de attracties die we nog niet hadden gedaan nog mee te pikken dus gingen we richting Radja River en een 20-tal minuten later zaten we in ons bootje. Samen met een plezante bende Franstaligen vertrokken we richting de wilde rivier. Wij bleven relatief droog, in tegenstelling tot een van de anderen. Golf na golf kreeg hij over zich. De rivier laat zich nog steeds niet kennen! Na nog een ritje op Challenge of Tutankhamon was er nog een attractie die we moesten doen. De wachtrij van de Dalton Terror was heel wat korter dan eerder en op minder dan 10 minuten zaten we in het bakje terwijl Dwainie liever op begane grond bleef. Een mooi uitzicht op de vrije plaatsen naast het park later vielen we in volle snelheid terug naar beneden. En was deze rit ook afgestreept. We hadden in principe nog wat tijd voor nog een attractie maar eenmaal we neerzaten in het zonnetje waren we eerder aan het genieten van de zon in plaats van ons nog op te jagen. Bij de wandeling terug richting uitgang, viel het op dat de Buzzsaw terug operationeel was. De techniekers van het park hebben hier vlijtig aan verder gewerkt tijdens de dag!
Onze dag werd vooral gekenmerkt door een ochtend geplaagd door pannes, met als laagtepunt de Buzzsaw die vastzat, maar in de namiddag hebben we geen enkel technisch defect meer opgemerkt. Het was al bij al een plezante dag.
Dinsdagmorgen kreeg ik het antwoord van het park. Volgens de persverantwoordelijke van het park worden de attracties tijdens de winter uit elkaar gehaald en weer in elkaar gezet. Het kan dan zijn dat in het begin van het seizoen er nog kleine aanpassingen moeten gebeuren.
Sfeerverslag: Dimitri Delanghe
