Iedereen die in de Efteling is geweest kent ongetwijfeld het Sprookjesbos. Dit beboste parkgedeelte (Het Marerijk) maakt al onderdeel uit van het park sinds het ontstaan ervan. De allereerste sprookjes, ontworpen door Anton Pieck en Peter Reijnders, openden op 13 mei 1952. Ze vormden de basis voor het succes dat de Efteling sindsdien kent. Alle sprookjes (of scenes eruit) worden uitgebeeld in een tafereeltje in openlucht. Dit gebeurt aan de hand van animatronics, projecties, beelden of fonteinen. Door de luidsprekers klinkt het volledige sprookje. In deze “In de kijker: het Efteling sprookjesbos”, nemen we dit speciale gebied onder de loep. De komende woensdagen wordt er een sprookje toegelicht.
Assepoester (2009):
Wie het schoentje past, trekke het aan.
Verhaal:
Er leefde eens een meisje samen met haar gemene stiefmoeder en twee stiefzusters in een huisje in het bos.
Haar stiefmoeder liet haar constant alle vervelende huishoudklusjes doen, terwijl haar stiefzusters zich lekker mochten ontspannen terwijl zij hard aan het werken was.
Elke dag moest ze de haard aanblazen, daarom noemden ze haar ook Assepoester (taalkundig afkomstig van de term ‘asblazer’).
Op een dag nodigde de koning alle meisjes van het land uit op een bal. Op dit grote feest zou hij een meisje kiezen die met zijn zoon mocht trouwen. Terwijl de stiefzussen zich klaarmaakten voor het bal verbood de stiefmoeder Assepoester om te gaan, ze had namelijk nog heel wat klusjes af te werken.
Toen de zusjes onderweg waren naar het feest, verscheen er plots een goede fee bij Assepoester. Ze toverde voor haar een baljurk met glazen muiltjes eronder. Buiten betoverde ze een pompoen en enkele muizen tot een prachtige koets met paarden. “Let wel op” zei de fee want om klokslag middernacht zal alles terug veranderen zoals het voordien was.
Op het bal wist Assepoester de aandacht van de prins naar zich toe te trekken. Ze amuseerden zich kostelijk, maar toen weerklonken plots de klokken van de kapel. Het was middernacht, Assepoester haastte zich naar buiten, want de betovering zou spoedig worden verbroken.
In haar haast verloor ze haar glazen muiltje. De prins vond het en besloot de volgende dag om het meisje te zullen terug vinden. Alle meisjes in het land moeten het muiltje passen. Toen de prins bij Assepoester passeerde moest ook zij het muiltje passen. Haar voet gleed zonder probleem in het muiltje. De prins had zijn prinses gevonden. Ze trouwden en leefden nog lang en gelukkig.
Bron: Efteling en Eftelpedia
