Op 6 november brachten we een bezoekje aan de Efteling, dit ter ere van Jonas. Jonas zijn favoriete park was dan ook de Efteling. Jammer genoeg moesten we eind januari afscheid nemen van een goede vriend en waardevol teamlid. Jonas overleed door een ernstige epilepsieaanval. Ook al was Jonas op deze dag niet zelf aanwezig, toch weet ik zeker dat hij er in ieders gedachten wel bij was.
Onze dag stond dan ook in eerste plaats in teken van Jonas en zijn favoriete attracties waaronder Vliegende Hollander, Villa Volta en Vogel Rok. Voor Jonas was namelijk het totaalplaatje een belangrijk aspect, muziek, verhaal en aankleding die zorgen dat alles een geheel wordt. Zijn vader Philip stond samen met zijn vrouw Martine in voor de organisatie van deze dag, die ons zal bijblijven als een zeer gezellige ervaring.
Onze dag begon een uurtje voor het park opende, we mochten via de poort die toegang geeft op het Sprookjesbos en exclusief voor ons gezelschap geopend werd, enkele medewerkers van de Efteling volgen voor een zeer speciale verrassing. We kregen namelijk een ERT aangeboden op een van de favoriete attracties van Jonas, Vogel Rok.
Vogel Rok is een indoor coaster, zeker geen slecht begin van de dag, waarop er jammer genoeg wat regen viel. We maakten ongeveer acht ritjes op deze leuke achtbaan, alvorens het park echt opende en we naar onze volgende attractie konden wandelen.
Ver wandelen deden we niet, want het liedje zat al even in ons hoofd en we konden dan ook niet anders dan plaats te nemen in de theekopattractie Monsieur Cannibal. Een enorm leuk aangeklede attractie, jammer wel dat de kopjes zelf niet snel draaien.
Onze volgende halte zou Baron 1898 worden, maar onderweg hiernaartoe stopten we bij Pagode. Dit uit de kluiten gewassen uitkijkplatform gaf ons een mooi overzicht op de bouwwerf van Symbolica, een attractie die volgend jaar geopend zal worden.
Eenmaal aangekomen bij Baron 1898, merkten we op dat er amper een wachtrij was, we konden dan ook niet anders dan meteen aan te schuiven voor een ritje Frontseat. Voor Dwainie zou dit haar eerste ervaring worden op dit type achtbaan. De aankleding van Baron is meer dan de moeite waard, ook de rit is zeer fijn. Een eerste ritje werd door de korte wachtrij al snel een tweede ritje.
Tijd nu om Oosterse sferen op te gaan snuiven. Fata Morgana blijft een van mijn favoriete darkrides. De sfeer van deze attractie begint al op het plein voor de moskee. Maar het zijn vooral de mooi uitgewerkte scenes en de sfeerschepping die mij steeds even in een andere wereld doen wanen.
Aangezien nog niet iedereen uit de attractie was na mijn ritje, wachtte ik hen op bij het meer waar ik een voorproefje van Aquanura meepikte.
Aangezien ik de Efteling meestal bezoek tijdens de winter was het al een hele tijd geleden dat ik nog Piranha deed, ik overtuigde de rest van de groep om een ritje te maken. De rit was lekker wild en zeker niet droog. Echt een super leuke Rapid River.
Na de Rapid River bezochten we het Spookslot. Een attractie die wel een show is. Misschien wel oud, maar de uitwerking van de scenes en de dreigende muziek maken dit een leuke ervaring.
Ondertussen werd het tijd om een hapje te eten, dit deden we in Het Witte Paard. Waar je aan een redelijke prijs lekker kan eten. Na het eten betraden we het vervloekte huis, waar Hugo van den Loonsche Duynen en zijn Bokkenrijders hun intrek namen na een plundertocht in het Belgische Postel. Deze madhouse blijft verbazen. De muziek, de storytelling en de volledige afwerking maken dit een must do wanneer je in het park bent.
Ook Droomvlucht werd niet overgeslagen, voor vele de mooiste darkride die de Efteling tot op heden gebouwd heeft. Ikzelf vind hem iets minder overtuigend. Maar ik kan niet ontkennen dat de scenes zeer mooi uitgewerkt zijn.
Na Droomvlucht namen we de stoomtrein richting Station Oost.
Enkele dappere zeelieden doken de golvende zee op in de Halve Maen, een gigantische schommelboot, die er prachtig uitziet.
Onze volgende achtbaan werd Python, een oudje van Vekoma, maar dankzij de nieuwe treinen is een ritje hierop zeer genietbaar. Een ritje neemt je mee doorheen maar liefst vier inversies, beginnend met een dubbele looping na de first drop en een dubbele kurkentrekker. Uiteindelijk eindig je met een intense helix, vooraleer je weer het station binnen rijdt.
Dappere Drakenstrijders onbevreesd als we zijn, maakten we ook een ritje op Joris en de Draak, in de hoop de duizend en een dukaat te innen. Ons ritje maakten we op de vuur kant. En het moet gezegd deze creatie van GCI blijft bij de betere woodies van Europa te behoren.
Tijd om een ritje te maken op de achtbaan met de prachtige naam Bob, althans dat is mijn mening, aangezien ik zelf zo heet. De Bob, of Bobbaan zoals ze vaak genoemd wordt, is een Bobslee achtbaan die als ze nat staat enorm goed schuift. Dit is een echte topper, de snelheid en het omhoog glijden tegen de wanden geven een gevoel dat je werkelijk in een bobslee zit.
Aangezien we er vlakbij waren en de wachtrij nog kleiner was als eerder die dag, besloten we nog een extra ritje te maken op Baron 1898.
Na ons ritje namen we even afscheid van de grote groep die gingen kijken naar Ravelijn. Wijzelf houden iets minder van shows en genoten liever nog van enkele attracties.Ta ta ta tata tattattaaa… Wie het deuntje onmiddellijk herkent heeft ongetwijfeld zelf al een ritje gemaakt in Carnaval Festival. Een enorm foute darkride, maar een verplicht nummer tijdens een dagje Efteling.
Ondertussen was het donker geworden en de verlichting van het park zorgde voor een nog magischere sfeer dan overdag.
Onze keuze als laatste attractie viel op Joris en de Draak, ditmaal de waterkant. Gelukkig voor ons mochten we na ons eerste ritje blijven zitten voor twee bisnummers. Water is voor mij nog steeds de leukste kant, van begin tot einde raas je doorheen de track. De bochten en airtime zorgen voor een echt out of control gevoel, zeker als de baan lekker warm gereden is en goed nat staat.
Onze dag sloten we af met een waterspektakel. Aquanura is in het donker een prachtige afsluiter, de fonteinen, vuureffecten en muziek maken dit een show die je niet mag missen.
Rest me nog Philip en Martine te bedanken voor deze gezellige dag. En Jonas, ook al kon je niet bij ons zijn, vergeten wordt je nooit.
