Iedereen die in de Efteling is geweest kent ongetwijfeld het Sprookjesbos. Dit beboste parkgedeelte (Het Marerijk) maakt al onderdeel uit van het park sinds het ontstaan ervan. De allereerste sprookjes, ontworpen door Anton Pieck en Peter Reijnders, openden op 13 mei 1952. Ze vormden de basis voor het succes dat de Efteling sindsdien kent. Alle sprookjes (of scènes eruit) worden uitgebeeld in een tafereeltje in openlucht. Dit gebeurt aan de hand van animatronics, projecties, beelden of fonteinen. Door de luidsprekers klinkt het volledige sprookje. In deze “In de kijker”, nemen we dit speciale gebied onder de loep. De komende woensdagen wordt er telkens een sprookje toegelicht.
De kleine boodschap (1952):
Tussen het toiletgebouw en het huisje van Vrouw Holle vinden we een zittende kabouter op een bakstenen muurtje. Met zijn ondeugende oogjes, een brede glimlach en blonde lokken wijst hij de bezoekers de weg naar het dichtstbijzijnde toilet.
Verhaal:
Er leefde eens een kleine boodschapper in een streek hier ver vandaan. Hij was de meest trouwe boodschapper van de koning. Hij wees iedere voorbijganger netjes de weg naar zijn bestemming en verblijdde ze altijd met een vrolijke spreuk. Op een dag, terwijl hij lekker languit in het gras lag te slapen, landde er voor hem een vogeltje. Dit diertje pikte vervolgens de veer uit zijn muts. Wanneer hij terug wakker werd, raakte hij volledig in de war. Omdat hij zo in paniek was, omdat hij zijn veer nergens kon vinden, kon hij zich geen enkele route meer herinneren. Uiteraard wees hij iedereen de verkeerde weg. Dat was geen goed nieuws en op de koop toe kwam net de koning met een aantal herauten er aan. “Nu zal ik wel niet meer in de gratie vallen bij de koning”, dacht hij. Toen de koning voor zijn neus stond, gaf hij onze kleine boodschapper een cadeau omdat hij zo behulpzaam was. De kleine boodschapper kreeg namelijk een nieuwe rode veer, nóg mooier dan de eerste. Plots kon hij zich alle routes weer herinneren. Alle mensen kwamen weer goed aan op hun bestemming en ze leefden daar nog lang en gelukkig.
