Plopsa Coo is een gezellig parkje in onze Belgische Ardennen. Het is gelegen aan de voet van de bekende watervallen van Coo. Het is zo’n park waar ik telkens weer met veel plezier vertoef. Voor Jonathan werd het zijn eerste bezoek en tevens stonden hier de enige twee Belgische achtbanen die hij nog moest scoren om zijn Belgische coasterbingo compleet te maken. Onze eerste planning viel letterlijk in het water door de hevige regenbuien, waardoor we dit tripje met een weekje uitgesteld hadden.
Om iets na tien reden we de parking op, waar ik meteen al een flater van jewelste beging, namelijk uitschuiven in het slijk. De eerste activiteit van de dag was dus de toiletten induiken en mijn kledij zo slijkvrij mogelijk maken.
Ondertussen was ik klaar voor mijn eerste attractie, Vicky The Ride. Een spinning coaster, die er niet enkel mooi uitziet dankzij de aankleding, maar ook een geweldig leuk ritje weg geeft.
Onderweg naar onze volgende attractie ontdekten we dat de ‘nieuwe’ K3 ook hun intrede gemaakt heeft in Coo, in de autorijschool om precies te zijn
Tijd om te racen, de Kartingbaan blijft altijd geweldig leuk om te doen. Lekker scheuren over het parcours en winnen, super leuk.
Jonathan wou sowieso de rodelbaantjes gedaan hebben, aangezien die pas om elf uur openden verliet hij me even. Ik had ondertussen even de tijd om wat leuke foto’s te maken.
Jammer genoeg voor hem bleken de rodelbanen nog niet droog genoeg te zijn door de overvloedige nattigheid die van de overhellende bomen viel. Daarom doken we samen in de Dino Splash. Meestal sla ik zulke dingen over, maar die van Coo is echt te leuk om links te laten liggen. Het was wel jammer om te zien dat de verf op deze vrij nieuwe attractie al afbladerde.
Vervolgens was het de beurt aan de Octopuss, een gezellige polyp, die niet te intens is maar toch net genoeg om hem zeker niet over te slaan.
En dan was voor Jonathan het grote moment aangebroken, zijn allerlaatste Belgische credit ‘Halvar The Ride’. Al is dat tijdelijk want eens ‘Heidi The Ride’ opent in Plopsaland De Panne, moet hij er opnieuw eentje zien te scoren.
Halvar blijft één van die verborgen pareltjes. Het is de enige terreincoaster die we hier in België hebben. De rit gaat vrij snel tussen de bomen door, hier en daar ervaar je zelfs wat airtime. Voor mij een toppertje. Daarom deden we onmiddellijk nog een ritje.
Het viel wel op dat deze dringend een laagje verf kan gebruiken, dat is het nadeel van tussen de natuur gelegen zijn, het mos groeit sneller.
Jonathan ondernam nadien een tweede poging om de rodelbanen te doen, ditmaal had hij meer succes. Al moest hij wel behoorlijk lang wachten door de manier van werken. Bij dit soort baantjes verwacht je dat er constant mensen omhoog gaan met hun bob en later naar beneden roetsjen, maar hier stuurt men de mensen met groepjes tegelijk door en wacht men tot ze weer beneden zijn, vooraleer het volgende groepje vertrekt. Dit komt uiteraard de capaciteit niet ten goede.
Ik deed ondertussen een wandeling over de doorloopweide en ging een kijkje nemen bij de aapjes.
Na het verorberen van mijn sandwiches was het opnieuw tijd om te spinnen in Vicky, waar ik vergezeld werd door twee mooie dames. Zo aangenaam kan een dagje pretpark zijn.
Na enkele ritjes ben ik dan maar even gaan kijken hoe het stond aan de rodelbanen, daar merkte ik dat Jonathan net aan de beurt was. Natuurlijk wou hij ook de tweede kant proberen, dus ging hij al snel opnieuw aanschuiven. Jammer genoeg voor hem bleek men een systeem te hanteren dat de eerste bobbaan enkel gebruikt werd voor personen die alleen gaan en de andere voor personen die besloten om de rit met twee in 1 bob te ondernemen. Hierdoor kreeg hij niet de kans kreeg om ze te vergelijken.
De Mega Mindy Flyer opende vandaag pas om 13 uur, dus wij snelden er naartoe om een ritje mee te pikken, want deze attractie geeft je een super mooi uitzicht over het gehele park.
Behalve de attracties kan je in Plopsa Coo ook minigolfen, altijd zeer leuk als tussendoortje.
Nog één grote attractie moesten we gedaan hebben, de Maya Splash. Met maar één drop in de rit blijft dit toch een super leuke boomstammetjes attractie.
Na de splash was het Doolhof aan de beurt. In dit doolhof is het niet enkel de bedoeling om je uitweg te zoeken, maar moet je ook meerdere deuren openen aan de hand van een code. De codes hangen niet meteen naast de deuren, wat het een zoektocht maakt. De code verkrijg je door het oplossen van een vraag. Wie dacht dat doolhoven saai zijn, zal in Coo van het tegendeel overtuigd worden.
Wat ook altijd een mooi uitzicht biedt is de zetellift. Deze neemt je mee de berg op, waar een uitkijktoren staat.
Weer veilig beneden kon Jonathan de lokroep van de rodelbanen niet weerstaan, ik daarentegen ging voor de achtbanen. Na een ritje op Vicky, ja het klinkt raar.. Kroop ik op Halvar voor een ritje of drie.
Onze dag sloten we samen af met enkele ritjes Vicky The Ride.
Aan de uitgang werden we nog getrakteerd op leuke koekjes door enkele lekkere meisjes, eeuhh… Ik bedoel lekkere koekjes door leuke meisjes.
