Sfeerverslag: Summer Vibez in Walibi Holland

Nu de Halloween periode net begonnen is, is het het ideale moment om nog eens terug te denken aan de voorbije zomer. Themeparkfreaks Cedric en Jonathan (ik) trokken afgelopen zomer naar Walibi Holland om eens lekker hard te gaan (en tevens ook te chillen) tijdens het Sommer Vibez festival. Die dag zou het park boordevol met evenementen zijn en de deuren sloten pas om 23u, wat wil een echte achtbaanfan nog meer?

Voor ik aan het sfeerverslag begin, wil ik wel even zeggen dat ik die dag enorm veel pech heb gehad en dat ik mijn camera met alle foto’s erop ben kwijtgeraakt. Daarom zijn de foto’s in dit verslag van mijn eerder bezoek dit jaar in de lente wanneer het spijtig genoeg geen Summer Vibez festival was. Daarom plaats ik hieronder een filmpje van het evenement zodat jullie kunnen zien wat er allemaal extra te beleven was op deze bijzondere dag.

Bent u al wat in de stemming voor het verslag? Ik hoop het wel.. 🙂

 

Rond 10uur reden we de parking van Walibi Holland op.

 

Cedric en ik gaan het liefste hard in de achtbanen, en om de drukte te vermijden trokken we naar de achterkant van het park waar we starten met een ritje op de houten achtbaan Robin Hood. Om de beste ervaring te beleven kozen we ervoor om op de voorlaatste rij te gaan zitten, (zo vermijd je de schokken op de wielen). Het was meteen een stevig begin van de dag en we genoten volop van de rit. Daarom besloten we om meteen nog een ritje te doen op deze geweldige achtbaan.

 

Hierna trokken we naar Goliath die onze favoriete attractie van het park is, meer nog, onze favoriete attractie van heel de Benelux is. Na amper te hebben aangeschoven stapten we meteen backseat in deze topper. De beugels werden gecontroleerd en hop, de trein begon te bewegen en we werden omhoog getakeld op de lifthill. Een geweldige first-drop van 106km/u volgde en we vielen 46 meter de diepte in. Wauw wat een geweldige airtime kregen we voorgeschoteld en wat een geweldig gevoel ging door ons lijf heen. Meteen hierna volgde de tweede grote drop waarin we het zalige moment van de first-drop herbeleefde om vervolgens in de stengel dive te komen en de rest van het parcours af te leggen. Een gigantische helix en een aantal leuke elementen om dan af te sluiten met die 3 geweldige kleine heuveltjes en een laatste intense bocht. Wauw, zalig dit. Dat willen we nog eens ervaren zeiden we tegen elkaar en we deden meteen nog een ritje.

 

We wandelde op ons gemakje door het park en kwamen uit bij de vrijeval toren (Space Shot). Geen echte vrijeval toren dus, maar eentje waarbij je ook naar boven wordt gelanceerd. De droptoren is niet de hoogste die er bestaat en is vrij toegankelijk voor de meeste bezoekers. Ideaal dus voor Cedric die het niet zo heeft met grote hoogtes.

 

We kwamen aan bij El Condor, de eerste Suspended Looping Coaster gebouwd door Vekoma. Dit was het prototype van een populair model dat we in veel parken kunnen vinden. Onder andere Walibi Belgium, Heide Park en Moviepark hebben een gelijkaardige baan in het park staan. Die van Walibi Holland is dus net iets specialer, maar spijtig genoeg is de rit niet meer zo soepel als vroeger. Desondanks is het wel een leuke ritervaring en doet Walibi ook veel moeite voor deze baan. Zo is de baan nog maar onlangs herschilderd en ziet deze er terug uit als nieuw.

 

We trokken verder naar Xpress: Platform 13, de gelanceerde achtbaan van het park. Altijd leuk om eens gelanceerd te worden in plaats van de klassieke kettinglift. In 2014 maakte Walibi deze attractie nog net iets leuker door een geweldige walk-through toe te voegen aan de achtbaan. Je loopt als bezoeker door een verlaten metrostation waar jaren voordien een vreselijk ongeluk gebeurde. Het griezelig sfeertje dat er hangt is gewoon zeer leuk gedaan en geeft de attractie een grote meerwaarde. Na de geweldige spanningsopbouw volgt een heerlijke lancering en een aantal leuke inversies en ook op het einde van de rit valt er (visueel) nog iets te beleven.

 

Als achtbaanfans moesten we dus nog een grote achtbaan doen, en dus trokken we richting de Speed Of Sound. Maar voor we deze baan deden stopten we nog eerst langs Drako, de familieachtbaan van Walibi. Drako heeft al veel verschillende namen gehad, in 2013 deed ik hem nog onder de naam Rattelsnake, daarvoor noemde hij Wok’s Waanzin en ook Road Runner Express en de Keverbaan waren vorige namen van de baan. Voor de achtbaan in Walibi Holland stond, ging die door het leven als Tarzungle in Zygo Park (Frankrijk) dat sinds 1991 de deuren sloot. Goed, na dit ritje, waar we voor de grap ook twee rondjes op maakten, trokken we dan verder naar Speed of Sound.

 

De achtbaan is een klassieke Boomerang van Vekoma zoals we ook in Walibi Belgium en Bellewaerde vinden, maar deze Boomerang heeft een zeer leuke extra die de baan toch wel een enorme meerwaarde biedt en hem laat onderscheiden van zijn soortgenoten. De achtbaan heeft onboard muziek en dit jaar veranderde men het liedje naar een moderne song die beter bij het hard gaan past. Ik moet zeggen dat ik van dit liedje meteen zeer veel zin krijg om te feesten en ik word er ook meteen vrolijk van. Dit in combinatie van de krachtig rit en de vele G-krachten maken de achtbaan een echte topper.

 

We trokken terug door het park om een nieuw rondje te maken op attracties die we nog niet gedaan hadden. Zo kwamen we bij El Rio Grande, de Rapid River. Deze ride is ideaal bij de zomerse temperaturen en geeft een leuke rit weg, de spanning blijft er steeds goed in.

 

We besloten dat het al veel te lang geleden was dat we nog eens Robin Hood gedaan hadden, dus trokken we terug naar die baan, ondertussen waren de activiteiten van het Summer Vibez festival al van start gegaan en kwamen we langs een heuse schuimparty waar enorm veel jongeren plezier in beleefden. We hadden geen reservekleren bij en ik wou mijn auto nog een beetje proper houden, dus besloten we ons wijselijk uit het schuim te houden.

Ook een zeer leuk optreden met verfpistolen “Color Explosion” bekeken we om die reden vanop een veilige afstand. Walibi had hiervoor wel allemaal witte T-shirts voorzien die je kon aandoen om je kleren te beschermen en de verf was biologisch afbreekbaar en je kon het meteen uit je haar en kleren wassen, geen probleem dus achteraf thuis. Goed gezien dus van het park!

Ondertussen waren we aangekomen bij Robin Hood en we genoten nog van een aantal ritjes op deze leuke baan.

 

We zagen vanop de achtbaan ook een man met een water jetpack over het water cruisen wat wel behoorlijk spectaculair om zien was. We besloten dan ook om eens van dichtbij een kijkje te nemen aan het meer. Ze hadden hier speciaal voor het festival ook een zandstrand met stoelen en handdoeken gelegd. Het leukst van al was dat je de unieke kans kreeg om het water jetpack eens uit te proberen.

Water-Jet-Pack_-Get-High-with-Jetlev1080p_H.264-AAC

Je moest je hiervoor op voorhand inschrijven, zodat het geen overrompeling zou worden van gasten die het willen uitproberen. Het voordeel van dit systeem was dat de bezoekers een lange tijd mochten gebruikmaken van het jetpack waardoor ze tegen het einde het “vliegen” toch al een beetje onder controle kregen en al leuke dingen konden doen. (De twee foto’s van het water jetpack zijn niet op het festival zelf getrokken, maar ik heb ze toegevoegd om u te laten zien hoe het er uit zag)

dolphin-2

Daarnaast was er ook nog een gigantische opblaasbare banaan die op het water lag en werd voortgetrokken door een jetski. Zalig om te doen, dat kan ik je alvast wel vertellen.

Banaan

Na wat gechilld te hebben trokken we verder naar Goliath om ook daar weer een aantal ritjes te maken op de snelste, hoogste en langste achtbaan van de Benelux.

 

Na Goliath trokken we verder naar de Enterprice die de naam G-Force heeft gekregen. Ook deden we de Space Shot nog eens opnieuw.

 

Ondertussen vermaakten we ons bij de optredens die door heel het park te vinden waren. Op verschillende plaatsen stonden strandstoelen en dj’s draaiden muziek, wat voor een leuke ontspannen sfeer zorgde.

11855682_1023732304334223_8959677230560888668_n

We wandelde verder naar de Excalibur, de topspin van Huss, om vervolgens naar de Crazy River te gaan waar we genoten van een verfrissend ritje op de log flume.

 

De Crazy River is qua ritverloop toch een van de betere. Met wel 3 drops waarvan er eentje achteruit gaat is het toch wel een topper. Zeker de laatste drop is toch van een behoorlijke hoogte.

 

We wilden eens lekker ontspannen dus trokken we verder naar de 5D-cinema. De film ging pas binnen 20 minuutjes starten dus besloot ik nog eerst een ritje te wagen op de mechanische stier. Ik kon er langer op blijven zitten dan Cedric, dus was ik gewonnen. Achteraf bleek ik nog bij de beste tijden van de dag te zitten, maar dagwinnaar zou ik uiteindelijk niet worden. Ik zal nog wat meer moeten oefenen dus! We begaven ons naar de cinema waar een zeer grappige en leuke voorshow te beleven viel, goed gedaan van de parkmedewerker. Over de film zelf ga ik niets vertellen, want dat zou de verrassing er een beetje uithalen.

 

Na de film trokken we terug door het park om alle toppers nog eens opnieuw te doen.

 

We bleven hangen bij het hoofdpodium waar een geweldig optreden was. Een leuke partysfeer hing in de lucht en naar mate het donkerder werd, kwam er steeds meer volk rond het podium staan. Er werden liedjes gespeeld van een gekozen muziekgenre, en tijdens dit kwartiertje kregen de bezoekers de tijd om te stemmen op welk muziekgenre ze het volgende kwartier op wilde hardgaan. Hiervoor kregen de bezoekers altijd de mogelijkheid tussen 3 verschillende genres. De stemmingen waren steeds spannend en draaide soms op het einde nog volledig om. Dit maakte de betrokkenheid en sfeer enorm goed en hebben we ons er zonder problemen de hele avond op uitgeleefd. Super concept dit!

maxresdefault

Als laatste besloten we om de dag te eindigen in Goliath, waar we nog een aantal ritjes op maakten in het donker. Dit geeft toch nog altijd dat net iets extra gevoel.

Moe en voldaan gingen we weer naar huis. Een ding wisten we zeker, hier komen we zeker nog eens naar terug! Bedankt Walibi Holland voor deze zeer fijne dag!

Sfeerverslag door: Jonathan Sanssens