Tja, je vraagt je waarschijnlijk al af, La Mer du Saint Paul? Dat is toch geen pretpark? Nee, dat klopt het zijn er 2, namelijk La mer du Sable en Parc Saint Paul. Beide parken liggen nabij Parijs en liggen een klein uurtje van elkaar. Starten deden we met La Mer du Sable, een park dat al op mijn verlanglijstje staat sinds 2012. Wegens omstandigheden kon ik toen niet gaan, maar wachten loont en op 5 september was het dan zo ver.
Het weer was al een hele week slecht, dat beloofde dus. Maar het bleek een schitterende, zelfs warme dag te worden. Na een kleine 3 uur rijden, en een kleine omleiding voorbij Parc Astérix, kwamen we aan in La Mer du Sable. Koen die nog nooit Parc Astérix bezocht had en dus met het passeren alleen maar verlekkerd geraakte op een dagje Parc Astérix, kon hiernaar fluiten. Wie kiest er nu immers ook voor een park met 6 coaster als je naar een park kan met 1 wilde muis.
1 voordeel hadden we wel, de parking was gratis en ook de ingang was voor mij, Bert en Jonathan gratis. Koen had pech en moest betalen. Ocharmen Koen toch.
De ingang van La Mer du Sable oogst zeer mooi en ordelijk. Eens je door de poorten bent, zie je een uitgestrekte woestijn voor je liggen. Een prachtig natuurstukje waardoor een parktreintje rijdt. De ingangszone staat voornamelijk vol met kinderattracties zoals Raid Du Desert en Babouing, een mini droptoren van Zierer.
Het park is ingedeeld in 3 zones: The Jungle, The Gateway To The Desert en The Wild West.
Na een korte plaspauze gingen we verder naar de eerste attractie van de dag. Jungle des Chikapas is een oude darkride. De poppen van deze attractie worden in beweging gebracht door touwen, en wielen aan het plafond. Wat volgt is een verrassend mooie darkride. Door het oude systeem zou je het deze attractie niet meegeven, maar ik vond hem schitterend.
We passeerden nog wat meer kinderattracties zoals Cyclo Vent, een vliegende fietsattractie en Carni-Devore, een Kontiki van Zierer. Ook de Thrillride Peroke een Tri-star staat hier. Maar eerst de credit scoren natuurlijk.
Wauw, Le Tiger Express mag dan wel een wilde muis zijn, toch werd hij waanzinnig goed aangekleed. Zelden zo een mooie wilde muis achtbaan gezien.
Nu eerst een ritje op Peroke. Helaas gaat hij niet meer omhoog en draait hij alleen maar wat rond. Wat een tegenvaller.
We verlaten de jungle zone en gaan het Wilde Westen binnen. De eerste attractie op de planning is Cheyenne River. Met zijn 20m hoge drop is hij één van de hoogste van Europa. De baan is prachtig ingewerkt, je vaart hier doorheen een in de rosten uitgegraven gracht. En de drop is fantastisch. Wat een Splash. Alleen jammer dat ik vooraan mocht zitten. Ach ja straks meer geluk zeker.
Eventjes opdrogen in La Rue Vers L’Or  een rups, deze attractie vind je niet veel terug. In Europa heeft alleen Tripsdrill dezelfde.
Nu we toch nat zijn kunnen we maar beter ineens de rapid river Rivière Sauvage betreden. Ook deze attractie is prachtig in de rotsen ingewerkt. Het is ook een zeer speciale rapid, want je kunt maar met max 3 volwassenen in een bootje. De rit zelf is leuk, maar te kort.
En dan zat ons bezoekje er al op. Het park is vrij klein, maar je vind er ook tal van shows terug. Die we niet deden.
Na een uurtje rijden kwamen we aan in Parc Saint Paul. Ook hier is de parking gratis. De ingang is recent vernieuwd en oogt zeer leuk. Het heeft hier wel een zeer hoog cartoonachtige uitstraling.
Eens we door de poorten zijn valt pas op hoe fout dit park wel niet is. Fout in de zin van positief/aangenaam fout. Een beetje zoals de foute party J
Starten deden we met de eerste coaster die we tegenkwamen. De family coaster is een klein kinderbaantje.
Je kunt aan de inkom 3 richtingen uit, wij kozen ervoor om rechtdoor te gaan. We passeerden het huisje van Pilou, de mascotte van het park, om vervolgens langs enkele kinderattracties aan Telepherique te komen. Een speciale achtbaan die ik met plezier oversla.
Daarnaast staat een kinderachtbaan van Zamperla, met de leuke naam Mini Mouse Cartoon.
Nadat we een transformer passeren genieten we van een ritje op de nieuwe coaster van het park. L’Aérotrain stond vroeger in China en is een leuke kinderbaan van Vekoma.
We hadden duidelijk het kindergedeelte van het park achter de rug. Maar voor we verder gingen, eerst nog eventjes een hapje eten. De pizza was niet duur en lekker. Op naar de wat leukere achtbanen, de eerste Wild Train is al meteen een schot in de roos. Wat een geweldige baan.
Terwijl Bert en Jonathan de vrije val uittestten verkenden Koen en ik de resterende omgeving al.
Nog 2 coasters te doen. Als eerste stond Formule 1 op de lijst. Deze baan is net zoals de vorige coaster van de Russische bouwer PAX. En ook deze baan is fantastisch. Wauw.
Nog eentje te gaan, La Souris Verte is een spinning coaster vergelijkbaar met die van op de kermis. Ook deze baan is van Zamperla. Echt spinnen deed hij niet.
Tijd voor een bisnummer op de PAX baantjes, ze blijven geweldig.
Ondertussen zijn we bijna rond. Na een ritje op de botsautootjes is het tijd om opnieuw nat te worden. En wie had weeral prijs om vooraan te zitten? Juist, ik.
Ook hier een serieus nat pak, maar de baan is ook hier fantastisch mooi aangekleed. Dit zouden ze meer mogen doortrekken doorheen het park.
Ondertussen begon het weer om te slaan, nog vlug doorheen het spookhuis om daarna richting huis te keren. Maar dan viel ons oog op La Maison Foldingue, een Barnyard attractie. Die moesten we toch nog doen.
Nog eventjes gek doen.
En dan stapten we de auto in voor een lang ritje naar huis.
Sfeerverslag: Maarten Busschots
