Vandaag zouden we twee Nederlandse parken bezoeken. Klinkt gek, maar voor een Credit Hunter geen enkel probleem. Het eerste park dat we aan zouden doen was Attractiepark Duinen Zathe, waar we twee credits konden scoren en dankzij het voordelige tarief ook ons buikje goed rond konden eten. In de namiddag zouden we dan verder rijden naar Attractiepark Slagharen, waar we uiteraard de nieuwe achtbaan Gold Rush gingen uittesten.
Veel te vroeg moeten opstaan, maar je moet er iets voor over hebben om credits te scoren. De allereerste trein opgesprongen tot Antwerpen Berchem, waar we nog even wachtten op Nathan, die ons groepje zou vergezellen. Chauffeur van dienst Jonathan S. zette koers richting Sint-Job, waar we de tweede jonathan H. oppikten en de lange rit konden beginnen, een rit die ik veelal slapend beleefde.
Aangekomen in het parkje, meteen de ingang doorgewandeld en een indoorgebied binnengewandeld. Dit zag er alvast zeer mooi uit. Nog even naar het toilet en dan was het tijd om de attracties te gaan uittesten.
De eerste attractie werd de achtbaan London City Coaster. Deze kenden we nog vanop de Nederlandse kermissen en kwam dit jaar naar het park. Deze Zyklon-achtbaan werd gebouwd door Pinfari.
We wandelden eventjes door het park, dat een charmante indruk op ons naliet alvorens we de volgende achtbaan Spur & The Big Apple deden, een kleine achtbaan eerder bedoeld voor de kleinsten, maar wij als Credit Hunters slaan zulke niet over natuurlijk.
De leuke nostalgische botsauto’s konden ons ook vermaken – even lekker op elkaar knallen.
Om nadien het Spookhuis te betreden. Dit spookhuis verraste ons; zeer leuk gemaakt. Dankzij de donkerte zie je niet wat er zal komen achter de hoek. Voor de scenes werden heel wat attributen van oude attracties gebruikt, wat het nog leuker maakte.
Een volgende attractie werd de Super nova, een type dat ik nog niet gedaan had. Ook deze was bijzonder leuk, intenser dan je zou verwachten en een lange rit.
Tijd nu om te eten. Frietjes, hamburgers, kroketten, frikandellen, alles zit in de prijs inbegrepen. Je zal dus wel snappen dat we onze buikjes goed vol gegeten hebben.We genoten van het eten vlak naast het nieuwe verkeerspark, waar een hilarische agent de boel in goede banen leidde.
Nog een laatste attractie die we deden was de Flying Swing. Opnieuw een zeer leuk type attractie, dat ik niet snel zal overslaan.
Net na de middag verlieten we het park en werd er koers gezet naar Attractiepark Slagharen. Onderweg ontdekten we tot onze verbazing op het bedrijfsterrein van Van Der Most, de eigenaar van attractiepark Rotterdam, een ontmantelde Boomerang achtbaan, die afkomstig was van een Engels park.
Aangekomen bij Attractiepark Slagharen liepen we meteen richting Gold Rush, de nieuwe aanwinst van het park. Deze achtbaan verving de klassieke Thunderloop, die dankzij enkele bordjes in het stationsgebouw toch een beetje vereeuwigd werd.
Wauw, wat is dit een toppertje geworden! De lancering voorwaarts verloopt nog stilletjes, maar eens je weer achteruit gelanceerd wordt zit er al behoorlijk wat power achter. Het moment dat je stil hangt in de Dive loop, ondersteboven, is een leuke meerwaarde. Nadien word je aan topsnelheid opnieuw voorwaarts gelanceerd en ga je over een top hat, die behoorlijk wat airtime oplevert. Echt een meer dan waardige opvolger voor de klassieker.
Na ons eerste ritje, even wachten op Benjamin, Levi en Nathalie die al in het park aanwezig waren. Met ons complete groepje doken we meteen weer de mooie wachtrij van Gold Rush in. Want geef nu toe, een ritje is niets op zo’n leuke achtbaan. Gerstlauer heeft hier op korte tijd een echte topper weten te creëren.
Vervolgens wandelden we naar de andere kant van het park, waar we eerst de bescheiden vrijevaltoren aandeden, om daarna in de andere achtbaan van het park te kruipen. Mine Train werd gebouwd door Vekoma en levert een leuk ritje op, waarvan het hele gezin kan genieten.
De dappersten besloten ook een natte broek te riskeren in de boomstamattractie Ripsaw Falls. Nadien was het tijd voor een echte klassieker van Schwarzkopf, de Enterprise. Wat blijf ik dit een geweldig ding vinden. Zoveel G-krachten dat deze nog oplevert, echt super.
Onze volgende halte werd opnieuw een klassieker van Schwarzkopf, maar dan wel in een fris nieuw kleedje, El Torito. Deze octopusattractie geeft een ritje weg dat steeds weer naar meer doet verlangen.
Nog even een superleuke groepsfoto maken met Randy en Rosie, de parkmascottes.
En nadien weer richting Gold Rush, voor enkele ritjes. Het personeel verdient toch ook wel een dikke pluim in dit park, steeds weer vol enthousiasme. Maar het personeelslid dat mij het meeste zal bijblijven is de jongedame die er voor moest zorgen dat mijn beugel net dat extra klikje kreeg. Zij deed dit niet door uit alle macht op de beugel te duwen, maar op ludieke manier. Ze kwam namelijk (met haar mooie kontje) voor mij staan en sprong op de beugel, waardoor ze bijna op mijn schoot zat. Een zeer doeltreffende methode alvast.
Nog meer nostalgie vonden we bij de Troika-attractie Tomhawk en de Condor-attractie Eagle, waar we beide steeds weer van kunnen genieten. Deze attracties werden gebouwd door Huss en doen ons steeds weer terugdenken aan de tijd dat Bobbejaanland ook dit soort attracties aanbood.
Onze dag sloten we af met nog enkele ritjes op Gold Rush, in een treintje gevuld met enthousiaste mensen, die met ons meejuichten bij elke lancering.
Als laatste nog een mooie foto maken bij het treintje, van een achtbaan waarop we ongetwijfeld nog veel plezier gaan beleven de komende jaren.
Sfeerverslag: Bob Van Dyck
Foto’s: Bob Van Dyck, Benjamin Hellinckx
