Lang geleden op een donkere en maanloze nacht tijdens de maand november, stierf de oude koning van Denemarken een vroegtijdige dood. Hij werd neergestoken door één van zijn naaste vertrouwelingen tijdens de jacht. De koning werd opgevolgd op de troon door zijn zoon Erik, die slechts 12 jaar oud was toen hij de troon besteeg.
Koning “Erik” leefde in roerige tijden. De moordenaars van zijn vader had hij verbannen. Na verloop werden ze piraten die de kustplaatsen van Denemarken terroriseerde. De bewoners vreesden voor hun huizen en hun levens. De jonge koning was zich helemaal niet bewust van deze problemen en hield zich niet echt bezig met de vele zorgen van zijn onderdanen. In plaats daarvan bracht hij zijn tijd door met toernooien en dagdromen over veroveringen in verre landen.
Deze tornooien kostten de staatskas zeer veel geld. Toen de fondsen stilaan uitgeput raakte, hief hij voor de zoveelste keer nieuwe belastingen. De gewone bevolking kreeg het steeds moeilijker.
Na enige tijd brak er een hongersnood uit in Denemarken maar de verkwistende koning weigerde de belastingen te verlagen. In plaats daarvan liet hij alle opstandige boeren opgehangen aan de voorkant van de stadspoorten. Hij verwachtte dat dit de opruiende bevolking wel wat zou afschrikken. Maar niets was minder waar, de boeren keerde zich tegen hun koning. Het was een enorme opstand. Koning Erik was alleen in staat deze opstand te onderdrukken met de hulp van ontelbare buitenlandse huurlingen.
In plaats van zijn fouten te erkennen, voelde Erik zich bedreigd door zijn onderdanen.
Hij riep het hof bijeen en sprak tot hen: “Onze vijanden liggen op de loer in de schaduw, maar wij zullen een kasteel bouwen voor onszelf en voor Denemarken – een fort zo sterk dat al onze vijanden nooit in staat zullen zijn deze burcht aan te vallen en te vernietigen.
De koning riep zijn oudste en meest wijze bouwmeesters bijeen en vertrouwde hen de monumentale taak toe van het bouwen van deze onoverwinnelijke burcht. Na vele maanden van plannen uittekenen kreeg de koning eindelijk het eindresultaat te zien. Op de ontelbare kaarten waren sterke ringmuren, een gracht en een ophaalbrug te zien. Verder vielen er talloze verdedigingswerken op en tot slot de enorme toren waar de verblijven zouden komen waar de vertrekken van de koning zich zouden bevinden. Dit complex was groter en majestueuzer dan het land ooit had gekend.
Binnenin het kasteel werd een prachtige grote zaal gepland waarin de koning decadente recepties kon geven. Na deze rijkelijke diners zal hij zich kunnen terugtrekken in één van de vele gezellige privé-kamers. Op de binnenkoer plande men een diepe waterput om ervoor te zorgen dat er altijd voldoende water beschikbaar zou zijn. Enkele akkers zouden worden aangelegd om te voorzien in de voedselvoorziening in geval van een hevige belegering.
De bouwmeesters bedachten tevens een slim doordacht systeem van geheime gangen in de muren van het fort uit. Wanneer de burcht zou worden aangevallen, zou de Koninklijke familie makkelijk kunnen ontsnappen via deze geheime gangen.
Toen Koning Erik het eindresultaat zag, besefte hij onmiddellijk dat zijn droom om onoverwinnelijk te worden in vervulling zou gaan. Hij gaf onmiddellijk opdracht om de bouw van de burcht “Kärnan” aan te vatten.
De oude bouwmeester had gedurende zijn leven veel Koningen zien komen en gaan – zowel welwillende als wrede koningen. Maar hij had nog nooit een koning als Erik gezien, die zijn eigen welzijn ver boven dat van zijn uitgehongerde onderdanen plaatste.
Terwijl de bouw vorderde, dacht de oude man na over hoe hij de hongerige menigte zou kunnen helpen zonder zijn eed tegenover de koning te breken.
Op een nacht, terwijl hij de dronken koning aanschouwde toen deze met zijn adviseurs aan het dobbelen was, wist de bouwmeester plotseling wat hij moest doen. Hij haastte zich naar zijn archieven en doorzocht de geschriften van zijn voorgangers. Hij was op zoek naar een speciale magische formule dat zowel de toren van de koning zou beschermen, maar tegelijkertijd hem ook zou straffen voor zijn wreedheid.
Na zeven jaar was de gigantische toren eindelijk voltooid. De bouwmeester stapte naar Erik toe en zei: “Mijn koning, de bouw is voltooid. Het koninkrijk heeft nu een fort dat naar alle waarschijnlijkheid onoverwinnelijk is, namelijk “Kärnan “.
Koning Erik’s gezicht bevroor. Hij antwoorde: “Hoogstwaarschijnlijk ?”, heb ik niet in het openbaar u gevraagd, op straffe des doods, een toren te bouwen die onoverwinnelijk is voor eeuwig en altijd?
De bouwmeester antwoorde: “Ja, mijn Heerser, dat had je zeker. Dit kasteel is veiliger en sterker dan elk fort ooit gebouwd. Maar ik mag niet vergeten te vermelden dat dit enkel mogelijk is door een magische en beschermende spreuk. ”
“Vertel me meer over deze spreuk” mompelde de koning.
De spreuk maakt van “Kärnan” de sterkste burcht ter wereld, maar ik moet u waarschuwen: de spreuk komt uit oude geschriften. Deze oude spreuken zijn niet altijd zonder gevaar. Hun invloed is hoog, maar de tol die je ervoor betaald kan nog hoger zijn. De betovering zal iedereen vernietigen die het kasteel aanvalt.
Verblind door zijn honger naar macht bulderde de koning “Ik zal het risico nemen”.
Hij sprak de eeuwenoude magische formule uit die vermeld stond op een oud stuk perkament. Maar met elk woord dat hij sprak, was het alsof er een stuk van zijn diepste ziel aan flarden werd gescheurd.
De koning had de spreuk nog maar nauwelijks uitgesproken toen alle omstaanders hem verbaasd aankeken. Het leek alsof de koning plotseling dertig jaar ouder was geworden. Zijn huid was gerimpeld en asgrauw geworden, zijn blik oneindig en leeg.
Koning Erik stierf kort daarna.
Vanaf dat moment ontplooide de kracht van de spreuk zich over het kasteel “Kärnan”.
Geen leger was in staat om het te veroveren. Geen vijand die ooit wist binnen te geraken in het kasteel kreeg een ontmoeting met de dood.
Door de toverspreuk werd koning Erik echter gedwongen om voor eeuwig en altijd zijn burcht te beschermen. Hierdoor werd hij als het ware gestraft door de bouwmeester voor al zijn daden op aarde.
Belastingen werden verlaagd, voedsel extra geproduceerd, kortom de rust keerde weer in het gehele land.
Bron: Wikipedia, Hansa Park
