Morgen zullen de leden van de Kamer van volksvertegenwoordigers worden gevraagd om te stemmen over het wetsontwerp “tot wijziging van de wet van 22 december 2009 houdende reglementering van het rookverbod in sommige lokalen en de bescherming van de bevolking tegen tabaksrook” (Document 3844).
Aan de vooravond van deze stemming wil Eric Domb, voorzitter en oprichter van Pairi Daiza, een brief sturen naar al onze volksvertegenwoordigers en naar de voorzitters van de partijen die in de Kamer vertegenwoordigd zijn, waarin hij zijn bezorgdheid uit over de doeltreffendheid en billijkheid van een wetsvoorstel waarvan het toepassingsgebied in zijn huidige vorm te beperkt is. In deze brief, die u hieronder kan lezen, roept hij op tot een meer inclusieve en moedige visie, die het rookverbod zou uitbreiden naar alle omgevingen waar onze jongeren komen. Dit is een unieke kans om geschiedenis te schrijven op het gebied van volksgezondheid, door te kiezen voor moedig en medelevend handelen. Als u denkt dat het nuttig zou zijn, staat Eric Domb tot uw beschikking om dit wetsvoorstel, de reikwijdte en de gevolgen ervan in meer detail te bespreken. Net als u gelooft hij dat dit een fundamentele kwestie is voor de volksgezondheid.
Vandaag staat de Belgische samenleving op een beslissend kruispunt. De Kamer van volksvertegenwoordigers buigt zich over een ambitieus wetsvoorstel over een belangrijke kwestie voor onze samenleving: de strijd tegen het roken en de bescherming van de volksgezondheid, in het bijzonder die van onze kinderen. Eric Domb, oprichter van Pairi Daiza, zet zich persoonlijk en ten zeerste in voor de bescherming van onze natuurlijke omgeving en het welzijn van alle bezoekers, vooral van onze jongere generaties. De nieuwe wetgeving, die gericht is op het terugdringen van tabaksgebruik en het beschermen van onze jongeren, heeft zijn volledige steun. We moeten echter nadenken over de huidige reikwijdte van deze wetgeving. Hoewel de bedoelingen van het initiatief lovenswaardig zijn, zal de implementatie ervan, zoals voorzien, waarschijnlijk geen significante invloed hebben op het leven van onze jongeren. Het beperken van het rookverbod tot specifieke gebieden, zonder de vele andere plaatsen die dagelijks door jongeren worden bezocht mee te nemen, roept twijfels op over het vermogen van het project om zijn nobele doelstellingen te bereiken. Deze selectie, die willekeurig lijkt, doet vragen rijzen over effectiviteit en eerlijkheid.
Ik nodig u uit, dames en heren, om een meer inclusieve en moedige visie te overwegen. Laten we samen werken aan een samenleving waarin onze kinderen en jongeren kunnen gedijen in een omgeving die vrij is van tabaksvervuiling – of het nu gaat om educatieve of vrijetijdsgelegenheden, zoals dierentuinen en pretparken, of op alledaagse plaatsen zoals parken, stranden en zelfs drukke stedelijke gebieden.
Om echte vooruitgang te boeken in de strijd tegen roken, moeten we verder gaan dan aankondigingen en snel een gezamenlijke en alomvattende strategie opzetten, ondersteund door gedurfde wetgeving die alle omgevingen aanpakt waar onze jongeren komen.
Ik roep op tot snelle maar weloverwogen wetgeving die onze collectieve toewijding aan de gezondheid van onze kinderen laat zien. Wetgeving die zich niet beperkt tot onze werkplekken, maar zich uitstrekt tot alle plaatsen waar onze jongeren samenkomen om te leren, te spelen en te groeien. Het is tijd om te bewijzen dat onze toewijding aan hun toekomst sterker is dan onze angsten.
We hebben een unieke kans om geschiedenis te schrijven op het gebied van volksgezondheid, door te kiezen voor moedig en medelevend handelen. Pairi Daiza steunt deze essentiële stap naar een gezondere toekomst voor iedereen.
Laten we van deze wet een echt voorbeeld maken van onze toewijding aan een betere toekomst. Voor het welzijn van onze kinderen en voor de gezondheid van onze samenleving moeten we nu handelen met moed en vastberadenheid.
Eric Domb
