In de afgelopen weken zijn in ARTIS twee jonge algazellen geboren. De geitjes maken het goed en lopen inmiddels samen met de moedergeiten bij de rest van de kudde. Helaas is een derde lam enkele dagen na de geboorte gestorven. Het zijn de eerste geboortes in het nieuwe verblijf naast de hoofdentree, waar de algazellen sinds vorig jaar samenleven met de stokstaartjes. Al zeker 60 jaar draagt ARTIS bij aan het Europese soortbehoudsprogramma (EAZA ex-situ programme) van de in het wild uitgestorven diersoort. De algazel is één van de 84 dier- en plantsoorten wereldwijd die door IUCN wordt geclassificeerd als ‘uitgestorven in het wild’.
Dierverzorger Danny Sopjes: ‘Het zijn twee geitjes en de jongste loopt sinds deze week nu ook samen met de moedergeit bij de kudde. Beide lammeren troffen we kort na hun geboorte al volledig droog en schoongelikt aan, wat een goed teken is van de binding tussen de moeders en hun jongen. Terwijl zij nog wat onwennig op hun poten probeerden te gaan staan, verzamelden de stokstaartjes zich al snel nieuwsgierig en onderzoekend rondom de jonge algazellen. De lammeren verbleven een poosje apart van de kudde om uit te rusten en de moeder-jong band te versterken. Aan het oudste lam, dat nu vier weken is, kun je goed zien hoe snel ze groeien en sterker worden. De jongen zijn na ongeveer 14 weken zelfstandig en niet meer afhankelijk van hun moeder.’
Laatste wilde algazel eind jaren ’80 gespot
De algazel is een spiesbok, gekenmerkt door hun gekromde, lange hoorns en hun zandkleurige, lichte huid waarmee ze opgaan in het woestijn- en savannelandschap van Noord-Afrika. De algazel was ooit één van de meest voorkomende grote zoogdieren in Noord-Afrika. In het gebied van Marokko tot Egypte leefden honderdduizenden algazellen. In de twintigste eeuw nam de populatie echter steeds sneller af door de jacht op hun hoorns, vlees en huid en een sterke toename van veeteelt in hun leefgebieden. De laatste wilde algazel werd eind jaren tachtig gezien. Op dat moment leefden er alleen nog zo’n 8.000 algazellen in dierentuinen, safariparken en bij particuliere houders over de hele wereld. Verschillende grote organisaties, waaronder Europese dierentuinen, startten vervolgens een soortbehoudsprogramma om te zorgen voor een gezonde en groeiende populatie.
Hoopvolle toekomst voor de algazel
De algazel is sinds 2000 door IUCN, the International Union for Conservation Nature, aangemerkt als ‘uitgestorven soort in het wild’. Wereldwijd zijn er op dit moment 84 dier- en plantsoorten die op het randje van uitsterven staan en niet langer in het wild voorkomen. Gelukkig gloort er hoop aan de horizon voor de algazel. Via zes herintroductieprojecten wordt de algazel in vier beschermde gebieden weer teruggebracht in zijn oorspronkelijke leefgebied. ARTIS steunt sinds 2022 het natuurbehoudsproject van Marwell Wildlife. Het project startte zo’n 30 jaar geleden met als hoofddoel: de herintroductie van de algazel. Tegenwoordig beschermen ze bijna 485.000 hectare van de Sahelo-Sahara, en daarmee dus ook vele andere gazellensoorten, struisvogels en inheemse planten en bomen. Deze organisatie werkt ook samen met het Europese EEP, waarbij verschillende dieren uit de ca. 65 deelnemende Europese dierentuinen in de afgelopen decennia werden geïntroduceerd in het wild. Op dit moment groeit de algazellenpopulatie steeds zelfstandiger in deze gebieden, dat zijn voorzichtige tekenen van een hoopvolle toekomst voor het dier.
