In en rond Parijs zijn er tal van kleine en nog kleinere attractieparkjes die ik al lang eens wilde gaan verkennen. Bij gebrek aan andere fans die mee wilden en/of konden besloot ik maar in mijn eentje enkele dagen erop uit te trekken. Mits deze trip al in 2020 op de planning stond was nog een jaar extra uitstellen in mijn hoofd geen optie meer. Alleen op trip zijn heeft zo zijn voor- en nadelen. Ik neem je mee op mijn uitje naar de Franse hoofdstad.
Het was zes uur ’s morgens toen de wekker ging. Op de planning stonden vandaag drie parkjes, een alpine coaster, de kermis Foire du Trône en uren aan auto rijden. De spullen voor de komende drie dagen smeet ik nog snel in mijn koffer. Om de dag door te komen belegde ik een volle zak fabriekssandwiches. Op dagen als deze blijft er vaak weinig tijd over om iets te eten, laat staan dat je iets vind waar je zin in hebt. Dat probleem vermeed ik maar meteen. Een halfuurtje later, met het Franse milieuvignet op de vooruit en de gps naar de eerste bestemming ingesteld reed ik de straat uit richting de eerste bestemming.
Effectieve reistijd was drie en half uur. Mits het park open ging om half elf gaf me dit een halfuurtje extra voor een stop en eventuele files door te komen. Dat laatste viel gelukkig mee. De péage kwam ik vlot door met mijn creditkaart en rond Parc Astérix was er vanuit het noorden enkel wat vertraagd verkeer. De enorme file aan de andere kant van de autostrade vanuit het zuiden maakte duidelijk dat deze vrijdag van het verlengde Hemelvaartweekend druk zou worden in de pretparken.
Royaume des Enfants (Jablines)
Er bestaan drie verschillende van dit soort parkjes rond Parijs. Die in Neuville-sur-Oise had ik in het verleden al eens een bezoek gebracht. Die in Jablines maakt deel uit van een zogenaamde l’ile de loisirs. Ik wist dat de entree/parking om het recreatiepark binnen te rijden in verhouding met de tijd die ik kwam doorbrengen met zijn 8 euro nogal prijzig was. Toen ik probeerde te betalen met mijn briefje van 50 euro ontstond er een gesprek tussen de twee personeelsleden. Resultaat: ik kreeg mijn 50 euro terug en mocht gewoon doorrijden. Of het nu lag aan het feit dat ik probeerde te betalen met 50 euro, uit België kwam of helemaal alleen in de auto zat is me niet duidelijk geworden met mijn zeer gebrekkig Frans maar de acht euro was wel uitgespaard. Ik volgde met de wagen de pijltjes richting Royaume des Enfants waar de eerste achtbaan van de dag op mij te wachten stond.
In het parkje is het per attractie betalen. Het parkje was zo ’s morgens vroeg nog helemaal verlaten. Eenmaal de normale vreemde blikken van parkmedewerkers door zijn gekomen, kocht ik aan de kassa voor vier euro mijn twee zogenaamde zozo’s (tokens) voor de achtbaan. Ik maakte mijn eerste ritje van de dag. Shark Trip gebouwd door een Turkse fabrikant Kılıç Lunapark die volgens rcdb bestaat uit twee helices naast elkaar. Het moet gelukkig niet altijd eentje zijn van het type Big Apple. Die zou ik nog genoeg tegenkomen.
Er was nog wat tijd over om nog een wandelingetje te maken doorheen het recreatiepark. Ik genoot nog even van het uitzicht langs het meer. Na de eerste sandwiches hebben binnengespeeld zette ik koers richting park nummer twee van de dag.
Royaume des enfants (Draveil)
Het park in Draveil maakt deel uit van het grotere recreatiepark Port aux Cerises. Misschien is dit wel het beste park van de drie. Met naast de gebruikelijke springkastelen ook een fijn gethematiseerde rondrit attractie in safaristijl en een kinderdroptoren. Voor mij lag er dit keer een appelcoaster te wachten. Na opnieuw twee zozo’s (tokens) gekocht te hebben kon ik ondanks de relatieve drukte die reeds aanwezig was vrijwel onmiddellijk instappen. De rest van het park liet ik voor wat het was.
De rij aan de eetkraam voor een tussendoortje was wat aan de lange kant. Die belegde sandwiches kwamen dan ook goed uit.
Ik zat wat voor op schema. Niet dat ik mijn vooropgestelde timing exact hoef te volgen. Maar voor dagen als deze met vele kleine parkjes maak ik van te voren toch graag een zeer precieze planning om te kijken of alles wel haalbaar is met de rijtijden. Ik stelde mijn Waze opnieuw in. Deze keer naar het “grootste” park van de dag.
Babyland-Amiland
Het was inmiddels een uur of één. De enorme drukte die ik deze morgen bij Parc Astérix al zag aankomen werd hier helaas waarheid. De parking was al zo goed als vol. Gelukkig was er nog net wat plek op de parking over om mijn auto te parkeren. De drukte werd pas echt duidelijk toen ik aan de eerste achtbaan aankwam. De wachtrij van Grosse Pomme puilde uit. De naam zegt het al. Het werd opnieuw een kinderachtbaan met een big apple lay-out. Bij gebrek aan gezelschap werd de wachttijd opgevangen door een spelletje op de gsm. De uiteindelijke wachttijd bedroeg drie kwartier.
Hetzelfde lot stond me te wachten bij de tweede achtbaan van het park. Bûche anante is een spinnende achtbaan van de Italiaanse fabrikant SBF Visa. Helaas hebben deze familiale achtbanen niet de beste capaciteit. Het is fijn dat parkmedewerkers enthousiast zijn en voor elk rondje de passagiers nog wat extra willen opzwepen maar voor de capaciteit is het niet erg bevorderlijk. Het werd opnieuw drie kwartier aanschuiven.
Wachtrij of niet. De twee operationele achtbanen waren wel afgevinkt. Opdracht volbracht. De derde achtbaan van het park, de Jet van de gerenommeerde achtbaanbouwer Schwarzkopf staat er helaas al enkele jaren verlaten bij.
De verwachte starflyer was helaas nog niet operationeel. De thematisering zag er wel heel goed uit voor een park als dit. Toch fijn om te zien dat zelfs kleine parkjes als deze steeds meer inzetten op beleving en thematisering en meer doen dan enkel attracties neerzetten.
Verder heeft het park wat springkastelen te bieden, enkele kinderattracties, een schommelschip en een log flume. Ik had nog wat tijd over en koos met voor het ritje in het reuzenrad zodat ik nog een enkele plaatjes kon maken. Jammer dat het park er voor koos telkens maar één bakje per keer te vullen en maar een derde van het rad te gebruiken. Zeker op een zeer drukke dag als deze.
Op een iets rustigere dag had ik best nog enkele andere familieattracties willen uittesten. Helaas zat dat op een dag als deze er niet in. Na een bezoekje aan de souvenirshop verliet ik na een kleine drie uur en drie attracties later het park. Het was nog drie kwartier rijden naar de voorlaatste stop van de dag.
Ile de Loisirs d’Etampes
In Ile de Loisirs d’Etampes, het derde recreatiepark van de dag, lag er nog een alpine coaster op me te wachten. Gelukkig puilde hier de wachtrij niet volledig uit. Met zijn 680 meter is deze versie niet super lang en heel bijzonder. Maar er werd gelukkig voldoende plaats gelaten tussen de verschillende sleeën. Zodat ik over de volledige lengte wel vol gas naar beneden kon.
Ander belangrijk punt was het hebben van parking. Hiermee was het wat oppassen. Want ondanks de optie parkeermogelijkheden aangevinkt te hebben kreeg ik toch nog heel wat opties te zien waar de parkeeroptie beschouwd werd dat je op straat ook kan parkeren. Uiteindelijk vond ik een goedkope en met makkelijke parkeeroptie in de Créteil. Na mij wat geïnstalleerd te hebben in mijn hotelkamer nam ik de metro richting Foire du Trône.
Foire du Trône
Van de zeven achtbanen die op de kermis aanwezig waren moest ik enkel nog een kinderachtbaantje doen. Het werd een ritje helemaal in mijn eentje. Veel zal de uitbater aan mij dan ook niet verdiend hebben. Voordeel van de achtbanen op de kermis al gedaan te hebben is dat er nog wat budget en tijd over is voor andere attracties. Maar eerst een pak churros verorberen en wat genieten van de sfeer. De rit van de topspin attractie leek me niet heel bijzonder. Hij leed aan het probleem waar ook de meeste parkmodellen aan lijden. Te veel op de kop blijven hangen waardoor al het bloed naar je hoofd stijgt en koppijn krijgt in plaats van echt spins maken waarvoor ze eigenlijk bedoeld zijn. Ik liet de topspin dan ook links liggen en koos voor een ritje op de topscan Extreme. Deze gaf overigens een geniale rit weg. Misschien zelfs soms iets te extreem voor mij maar ik zou zo weer instappen. Deze machine was fantastisch om de dag mee af te sluiten.
