Begin mei trokken Themeparkfreaks Jos, Rik, Tim en Jonathan er op uit naar het zuiden van Spanje en Portugal om daar enkele pretparken en volksfeesten te bezoeken. Een van deze pretparken die we bezochten was Isla Mágica in Sevilla, gelegen in de Spaanse regio Andalusië.
Isla Mágica is zo een van die parkjes waar de meeste fans al wel van gehoord hebben, maar er nog nooit zijn geweest. Dit komt omdat het pretpark helemaal in het zuiden van Spanje gelegen is en omdat er in de directe omgeving niet echt veel andere pretpark gerelateerde attracties te beleven vallen. Tenzij je begin mei naar Isla Mágica trekt want dan kan je het park combineren met de volksfeesten van Sevilla en Jerez. De bijhorende kermissen op deze beide feesten leverde ons maar liefst 18 nieuwe credits op.
Maar goed, dit verslag gaat over Isla Mágica, een pretpark dat gebouwd werd op de voormalige terreinen van de Expo ’92 en dat de deuren opende in 1997. In 2013 kwam het pretpark in handen van de Looping Group waaronder ook Avonturenpark Hellendoorn behoord.
Veel over het pretpark wist ik voor mijn bezoek echter nog niet. Alleen dat er sinds de opening 25 jaar geleden, naast de 2 initiële achtbanen, geen enkele andere rollercoaster werd geopend en dat de grootste achtbaan van het park, een Vekoma SLC, een bijzondere positieve reputatie had vanwege de speciale beugels van de treinen die het comfort aanzienlijk zouden verhogen.
Maar dat een pretpark na de opening geen enkele grote uitbreiding gedaan had, op de bouw van het waterpark Aqua Mágica in 2014 na, betekende in mijn ogen niet veel goeds. Ik moet dus eerlijk bekennen dat ik voor mijn bezoek een middelgroot park verwachte dat had stilgestaan in de tijd en waarbij de vergane glorie duidelijk zichtbaar zou zijn.
Maar bij het binnenkomen moest ik meteen mijn gedachten veranderen want het park lag er prima bij. Er was geen enkel vuiltje te bespeuren, de paden lagen er perfect bij, de planten en bloemen waren perfect onderhouden en de attracties zagen er goed uit. Het park stond vol palmbomen en andere subtropische planten wat je meteen een Port Aventura gevoel geeft, alleen dan kleinschaliger. Nog een belangrijk pluspunt, er waren enorm veel natuurlijke schaduwplekken op de wandelpaden en de wachtrijen waren bijna allemaal voorzien van schaduw net zoals de eetgelegenheden.
De eerste attractie van de dag die we tegenkwamen, was de vrijevaltoren El Desafío. Een toren die elk uur van rit verandert en waarbij de bezoekers kunnen kiezen tussen een panoramatoren, een shot-and-drop programma en alles wat daartussen valt. Aangezien het meest straffe programma ‘s morgens draaide besloten we de toren maar meteen te doen.
Na ons niet-intens ritje op de vrijevaltoren, uitermate geschikt voor wie een gewone vrijevaltoren net iets te heftig vindt, haasten we ons vlug naar de eerste achtbaan van de dag. Het was de kinderachtbaan Tren de Potosí gebouwd door de onbekende Italiaanse fabrikant C&S. Voor zover bekend is dit ook de enige achtbaan die het bedrijf ooit maakte. De achtbaan zelf is eigenlijk een Big Apple maar met een extra helix en iets grotere heuveltjes op het eerste gedeelte. Een echte achtbaan voor de allerkleinsten dus, maar wel een leukere versie dan de meeste Big Apples.
We sloegen even de waterattracties over om meteen onze bingo te halen via de tweede en laatste achtbaan van het park, de Suspended Looping Coaster, of kortweg SLC genoemd, gebouwd door de Nederlandse fabrikant Vekoma. Deze heeft de naam Jaguar en heeft speciale harnassen zonder de zeer vervelende en pijnlijke schouderbeugels. Het was de eerste SLC die met dit systeem werd uitgerust en godzijdank worden ze steeds vaker geïnstalleerd op de andere bestaande SLC’s in de wereld. Het ritcomfort wordt zodanig verhoogd dat de ervaring gewoon helemaal veranderd. Je hoofd wordt niet meer tussen de beugels geslagen waardoor je plotseling van de rit kan genieten in plaats van schietgebedjes te maken. Een absolute win dus voor deze treinen. Het enige jammere was dat er slechts met 1 trein gereden werd en dat het voorsorteren pas begon nadat iedereen was uitgestapt, waardoor de operations hier erg traag waren. Gelukkig voor ons was het zeer rustig in het park waardoor we daar geen last van hadden.
We liepen even terug om de boomstammetjes die we hadden overgeslagen nu te doen. Anaconda maakt goed gebruik van het terrein en had tot onze verrassing maar liefst 3 drops, waarvan de laatste de grootste is. De rit gaf ons een heerlijke verfrissing op deze zonnige dag.
Dit smaakte naar meer dus maakte we een ritje op de splash boten Iguazu. Dit is zo’n type attractie dat echt geschikt is voor parken in deze warme landen. Ik doe ze dan ook het liefst wanneer het minstens 30°C is zoals het vandaag was met een heerlijke 32°C. Iguazu heeft 2 verschillende drops die je heerlijk nat maken, maar je schoenen sparen. Heel veel dikke pluspunten dus, want bij dit weer wil ik goed nat worden, maar het is echt hatelijk als je schoenen doorweekt worden.
Naast achtbanen, thrill rides en waterattracties, heeft het park ook een darkride in de vorm van een shooter. Capitan Balas is een erg toffe shooter met erg veel doelen die in actie komen wanneer je ze raakt.
Met dit weer konden we maar geen genoeg krijgen van de waterattracties, dus besloten we de Twist en Splash uit te proberen. Bij “A los cañones” zit je in bakjes die vasthangen aan een schijf dat ronddraait terwijl de bakjes zelf ook ronddraaien. Terwijl kan je aan een hendel draaien zodat er water uit je kanon komt waarmee je de medebezoekers kan natspuiten.
Isla Mágica heeft ook een echte rapid river in huis met Rapidos del Orinoco. Deze werd gebouwd door Intamin en is enorm lang. Net zoals alle andere attracties in het park is deze enorm mooi gelegen te midden van het groen. De ronde bootjes varen enorm snel door het parcours, en toch lijkt er maar geen einde aan te komen, dit moet toch een van de langste rapid rivers zijn die ik al gedaan heb. De rit zelf was bij ons niet zo heel nat, maar dit kan natuurlijk sterk afhangen van ritje tot ritje.
Maar als je dacht dat we alle grote waterattracties al gehad hadden, dan heb je het mis, want onze volgende attractie was de Splash Battle. Los Bucaneros is anders dan de andere Splash Battles die ik al deed. Het grote pluspunt aan deze versie is dat je niet heel de tijd aan een hendel moet draaien om water uit het pistool te krijgen, dit is namelijk heel erg vermoeiend om te doen. Bij deze bootjes was er een hendel voorzien waarbij je op en neer moest bewegen, wat veel aangenamer was en minder vermoeiend. Wel jammer hier is de lay-out van het parcours waardoor je eigenlijk vrij weinig momenten hebt waarbij je op de andere boten kan spuiten. Wij hadden ook nog net eens pech dat er na onze boot even geen andere boten meer kwamen waardoor we ook een groot deel van de potentiële duels misten.
Hierna besloten we nog enkele rerides te doen en een aantal van de kleinere attracties uit te proberen. Verder gingen we ook eten in een van de vele horecapunten die ondanks de rustige dag bijna allemaal geopend waren. De prijzen waren hier best democratisch te noemen. Over prijzen gesproken kan ik je aanraden om je tickets online te boeken, want dan krijg je enorm veel korting, het loont dus echt de moeite. Een andere optie is je Efteling abonnement gebruiken, want dan mag je gratis naar binnen.
Isla Mágica heeft ons echt zeer positief verrast. Het is geen groot park, maar ook niet klein en de attracties die er staan zijn leuk. Het park is prachtig groen en de schaduwplekken zijn overal aanwezig in de wachtrijen, voor het eten en op de wandelpaden. Het grote aantal waterattracties zorgen voor voldoende verfrissing tijdens de warme dagen en wie daar niet genoeg van kan krijgen, kan nog steeds naar het waterpark gaan. Wat Isla Mágica nog beter zou maken is nog een tweetal nieuwe achtbanen in het aanbod en misschien nog een grote thrillride extra. Naar dit park keer ik zeker graag nog eens terug!
