Op vrijdag 2 juli besloten we Plopsaland De Panne nog eens te bezoeken. De hoofdreden hiervoor was natuurlijk The Ride to Happiness, die dag ervoor voor de eerste keer geopend was voor publiek in de vorm van een softopening. Mijn vrouw Hannelore en ik waren reuze benieuwd naar deze nieuwe top achtbaan en wij waren niet de enige want ook Themeparkfreaks Dimitri en Lies waren van de partij.
We hadden iets na 9h afgesproken op de parking van Plopsaland De Panne. Een beetje vroeger dan normaal want het park zou maar openen om 10h. Gisteren was The Ride to Happiness voor het eerst geopend voor publiek, dit betreft wel nog een softopening. De achtbaan gaat officieel open op donderdag 22 juli want dan zou het gebied ook volledig afgewerkt moeten zijn. We hadden eigenlijk heel veel volk verwacht maar dit viel reuze goed mee. Om 9h30 gingen de poorten van het park al open en konden we al koers zetten richting de Extreme Spinning Coaster.
Om het nieuwe gebied binnen te gaan moet je langs een wachtrij die al begint bij het verkeerspark. Gelukkig was er nog nauwelijks volk binnen en hoefden we niet wachten. Het gebied wandel je binnen via een grote brug. Aan de rechterkant vind je een bescheiden horeca punt waar je allerlei festivalsnacks kunt krijgen. Het gebied heeft een Tomorrowland vibe en straalt ook echt de festivalsfeer uit. Naast het horecapunt vinden we een souvenirshop die traditiegewijs ook de uitgang van de achtbaan is. Wanneer je dan het plein verder bekijkt zie je het prachtige station van The Ride to Happiness. Dit is prachtig afgewerkt met witte muren, gouden randjes en enkele kleurrijke ramen. Het station heeft wat weg van een sleutelgat waaruit de achtbaan dus vertrekt. Prachtig afgewerkt dus, zoals we het van Plopsaland gewend zijn.
Ook de wachtrij hebben ze mee gethematiseerd in een soort steampunk thema met enkele toffe mechanische elementen zoals een ventilator en een waterrad. Ook vind je er allerlei projecties terug met dezelfde techniek als de projecties die worden gebruikt in F.L.Y. in Phantasialand. Ook het station is prachtig afgewerkt in de stijl van Tomorrowland.
The Ride to Happiness heeft 2 lanceringen die je brengen naar een topsnelheid van 90 km/h. Het hoogste punt van de achtbaan ligt op 35 meter hoogte en de achtbaan heeft 5 inversies. Prachtige statieken als je het aan mij vraagt. De rit begint alvast direct met de eerste inversie waar je echt even ondersteboven blijft hangen. Vervolgens kom je tot stilstand op de lancering, die dan een paar seconden later de trein lanceert. Wie zegt dat Mack Rides, makke lanceringen heeft zal bij deze achtbaan zijn woorden snel terug nemen. De lancering bij The Ride To Happiness is top! Natuurlijk niet zo krachtig als bij Anubis The Ride maar toch heeft hij voldoende kracht bij het accelereren. En dan begint hij tijdens het lanceren ook nog te draaien. Al draaiend volgen dan de tophat, banana roll en de looping die je al draaiend neemt. Ben je dan nog niet voldoende gedesoriënteerd dan zorgt de zero g-roll daar wel voor, zeker als je die achterwaarts of draaiend neemt. Gewoon geschift naar mijn mening. Al snel volgt dan de tweede lancering, deze heeft een klein knikje net zoals Pulsar in Walibi. De start voor een dolle finale en die begint direct weer met 2 inversies waar je volledig dol draait. De rit eindigt met enkele scherpe bochten en kleine airtime heuveltjes. Zo kom je volledig doorgedraaid terug in het station.
Onze eerste rit deden we op de eerste rij van de trein en dat zonder te wachten. Ook toen we uit de achtbaan gingen zagen we dat er nog altijd geen volk stond. Dan deden we maar een tweede ritje maar dan achteraan. Op die plek was de achtbaan nog veel heftiger en zou ik persoonlijk de rit geen 3 keer na elkaar aan kunnen. Maar 1 ding staat vast, mijn favoriete achtbaan staan vanaf nu in Plopsaland De Panne. Iets wat de rest alleen maar konden beamen.
Je zou door Ride To Happiness haast vergeten dat het park nog andere toppers heeft zoals Heidi the Ride. Dit bescheiden houten achtbaantje werd dan ook onze volgende attractie. Opnieuw hoefden we niet te wachten en konden we zelfs helemaal achteraan plaatsnemen op deze houten achtbaan van GCI. Zoals altijd was de rit kort maar krachtig en ervaar je het gevoel dat je aan sleeën bent. Het baanverloop kent enkele toffe opwippertjes die zorgen voor wat airtime, zoals het hoort bij een goede achtbaan.
Naast Heidi The Ride ligt de Dinosplash, jammer genoeg was deze nog niet open waardoor we door liepen naar de andere kant van het park. Daar wachtte die andere top achtbaan op ons en dat was natuurlijk Anubis The Ride. Een lanceerachtbaan van Gerstlauer met een immens krachtige launch. De wachtrij is ook prachtig gedaan met enkele toffe kijkgaten maar ik was toch vooral blij dat we opnieuw niet lang hoefden te wachten. Na 15 minuten was het al onze beurt en konden we genieten van Anubis The Ride.
Van al dat achtbaan geweld krijg je al eens zin in een rustige attractie. Een attractie zoals het Bos van Plop. Deze prachtige klassieke darkride is een ideale familie attractie die jong en oud weet te bekoren. Overal zie je wel kabouters aan het werk of met iets anders bezig. De rit had dit keer wel nog een extra dimensie want alle nood deuren stonden open, een corona-maatregel natuurlijk. Gelukkig stoorde het niet en konden we genieten van een toffe rit.
Het werd ondertussen al bijna 12 uur, tijd dus om te eten. Dit deden we in de Piratengrill. Hier kun je genieten van gerechten zoals Chateaubriand, stoofvlees of een grote hamburger. Ideaal om de hongerige magen te spijzen. Een goed uur later vertrokken we opnieuw het park in met als eerste plan de Supersplash af te vinken. Alleen stond er voor die attractie een immens lange wachtrij en besloten we door te gaan naar de Dinosplash. Deze was ondertussen al open, alleen had deze op het eerste zicht ook een lange rij. Uiteindelijk bleek het allemaal wel mee te vallen want na een klein half uurtje zaten we al in ons boomstammetje. Tijdens deze rondvaart kun je genieten van enkele prachtig gemaakte dino’s. Zo vind ik de T-rex heel erg imposant en kun jeook niet naast de brachiosaurus kijken. Dat is zo’n dino met een lange nek. De twee drops die het baanverloop telt zitten prachtig weggestopt in een vulkaan. Het gebied waar de vaargeul doorloopt ligt dan weer prachtig verstopt in het groen.
Op de Dinosplash hadden we ons eventjes kunnen verkoelen met dit mooie weer. Maar nu werd het toch echt wel tijd om nog eens een ritje te doen op The Ride to Happiness. Nu stond er wel al een wachtrij. Gelukkig hoefden we maar 20 minuten te wachten voor onze derde rit en opnieuw zaten we achteraan.
Hannelore is een grote fan van de Bloemenmolen in Mayaland. Dit werd dan ook onze volgende attractie. Maar eerst besloten we iets te drinken in het Kampioenen café. We namen allemaal iets fris en rusten even uit. Toen we wat later doorgingen naar Mayaland zagen we een lange wachtrij staan. Ook hier werden we weer geconfronteerd met de corona-maatregelen in het park want er mag binnen maar een maximum aantal personen binnen rondwandelen. Hiervoor wilden wij niet wachten dus besloten we door te lopen naar de Nachtwacht Flyer. Deze grote zweefmolen staat achteraan in het park en is sinds dit jaar niet meer in het thema van Rox. Vanaf 70 meter hoogte heb je een prachtig uitzicht op het park.
En als laatste attractie van de dag gingen we natuurlijk nog eens op The Ride to Happiness. Dit keer moesten we wel iets langer wachten dan de rest van de dag, maar een 35-tal minuten wachten voor deze top achtbaan vinden we natuurlijk niet erg. Dit keer namen we plaats op de tweede rij en opnieuw was de rit compleet anders. Iedere keer krijg je een andere ervaring en ervaar je dus de elementen anders.
Na onze vierde rit hielden we het voor bekeken en gingen we naar huis. Plopsaland De Panne heeft met The Ride to Happiness een achtbaan die zal meedraaien met de top van Europa. Iets waar ik als West-Vlaming alleen maar trots op kan zijn!
