De toekomst van Wonderland Eurasia, het grootste pretpark van Azië, ziet er bijzonder slecht uit. Het gigantische pretpark dat na jarenlange vertraging de deuren opende in maart 2019, sloot enkele maanden later alweer de deuren. Ondertussen groeide het pretpark uit tot symbool van corruptie en belastingfraude in Turkije en lijkt de kans op een heropening bijzonder klein.
Het was voormalig burgemeester van de Turkse hoofdstad Ankara, Melih Gökçek, die in 2013 de opdracht gaf voor de bouw van Wonderland Eurasia, toen nog gekend onder de naam Ankapark. Het pretpark werd gebouwd op een gigantische oppervlakte van 1,2 miljoen vierkante meter en bevat ontzettend veel attracties waaronder ook 17 rollercoasters, het meeste van Azië en het derde meeste van alle pretparken in de wereld.
Ankapark zou een symbool worden voor de grootsheid van Turkije en een project waarnaar de bevolking zou opkijken. Maar achteraf gezien was de bouw van Ankapark gedoemd om te falen wegens verscheidenen redenen zoals een complete overschatting van het marktpotentieel, het gebrek aan kennis en inzicht, wanbeheer en tot slot groeide Ankapark uit tot het symbool van corruptie en belastingfraude in Turkije.
Terwijl de blikvanger van het park, de achtbaan Lightspeed, een 10-inversion rollercoaster van de Zwitserse fabrikant Intamin Amusement Rides, al haar rondjes maakte in 2014, was het uiteindelijk wachten tot in maart van 2019 vooraleer het pretpark officieel opende. Het was enkele weken voor de officiële opening dat de naam van het park van Ankapark naar Wonderland Eurasia veranderde. Echter bleven meer dan de helft van alle attracties gesloten en in december 2019 werd het pretpark alweer gesloten. Ondertussen lijkt de kans als maar kleiner te worden dat het pretpark ooit nog opent.
Onkunde:
Het begon allemaal al fout te lopen nog voor er maar een attractie gebouwd was. Het startte allemaal met verscheidene meldingen die afkomstig waren van zowel de IAAPA Expo (International Association of Amusement Parks and Attractions Expo), de grootste attractiebeurs ter wereld en EAS (European Attractions Show) de grootste attractiebeurs van Europa, van een man uit Turkije die gigantisch veel attracties was aan het opkopen voor een groot park in Ankara.
Eerst werd het nieuws niet serieus genomen omdat de man onder andere dezelfde attracties bestelde bij verschillende leveranciers en het voelde alsof er geen echt masterplan was voor de bouw van het pretpark. Melih Gökçek, de man die op de beurzen rondliep, bladerde door de catalogus van de fabrikanten en duidde verschillende attracties aan die hij in zijn park wou hebben. Daarbij vroeg hij achter onmogelijke levertijden, bijvoorbeeld een gigantische rollercoaster bestellen bij Intamin in november, en verwachten dat de attractie operationeel zou zijn in maart.
Uiteraard werd meteen uitgelegd aan Melih Gökçek dat dit onmogelijk was om een rollercoaster zo snel te bouwen, te leveren en operationeel te krijgen. Maar de man kwam terug bij elke expo en had elke keer weer opnieuw dezelfde soort onmogelijke eisen. Uiteindelijk kreeg Intamin een annulering binnen voor een 10-looper rollercoaster voor Brazilië en besloot men te wachten tot de man bij de volgende beurs zou terug komen. Zo kwam dus uiteindelijk Lightspeed in Ankarapark terecht.
Dat meerdere dezelfde attracties besteld werden bij verschillende fabrikanten wordt pijnlijk duidelijk als je kijkt naar de frisbee attracties in het park. Zonder de kleine exemplaren mee te rekenen telt het park maar liefst 6 frisbee attracties. Maar ook andere attracties staan dubbel, driedubbel of vierdubbel in het park. Er zijn ook 10 gigantisch grote ronde hallen, maar sommige daarvan zijn ook gewoon leeg of de attracties zijn buiten werking.
Een ander voorbeeld is de gigantisch indrukwekkende ingang van het park, een grote kasteelmuur met een poort waar de bezoekers naar binnengaan om onmiddellijk ondergedompeld te worden in de wondere wereld van Wonderland Eurasia. Maar iemand besliste om een grote miniatuurversie van het park in het midden van de doorgang te zetten, waardoor alle bezoekers in plaats van door de magische poort naar binnen te kunnen, verplicht zijn om twee kleine zijpoorten te gebruiken om het park effectief in te komen. Ook zijn er attracties gebouwd op de wandelpaden waardoor bezoekers rond de attracties door het gras moeten lopen om hun weg verder te kunnen zetten.
Corruptieschandaal:
Tegen 2017 is het park eigenlijk bijna volledig klaar voor de opening, dit was al ruim 3 jaar later dan origineel gepland. Maar nog voor het park de deuren opent wordt Melih Gökçek, de burgemeester van Ankara en de man achter het project, gearresteerd en opgesloten wegens een groot corruptieschandaal dat losbarst rond de bouw van het pretpark. Wonderland Eurasia had maar liefst 750 miljoen dollar gekost en Melih Gökçek bleek dit met belastinggeld te hebben betaald.
De nieuwe burgemeester van Ankara liet meteen weten tegen Wonderland Eurasia te zijn, maar zei wel te begrijpen dat het project te ver stond om niet meer te openen. Uiteindelijk heropende Wonderland Eurasia dus twee jaar later in 2019, maar nu het park opnieuw gesloten werd, blijft vooral een bitter gevoel achter. Er is nog weinig om op dit grote park trots te zijn en wordt Wonderland Eurasia alsmaar meer aanzien als een symbool voor de verspilling van belastinggeld van de arme mensen in het land. Zeker nu blijkt dat met dit geld alle coronavaccinnaties betaald hadden kunnen zijn.
Onveilig:
Los van corruptie en het gebrek aan kennis bij de bouw van het pretpark, blijkt er ook nog eens een veiligheidsprobleem te zijn in het park. Niet alleen werden een groot aantal attracties besteld bij bedenkelijke Chinese fabrikanten, al dan niet nieuw of tweedehands gekocht, maar het pretpark bleek bij de opening ook op veel plaatsen een bouwwerf te zijn.
Onder andere elektriciteitsdraden die zomaar loshingen en uit de grond kwamen zonder bescherming of scherpe metalen stukken waar bezoekers hun gevaarlijk zouden kunnen aan stoten en bezeren. Voetpaden en goten die niet goed waren afgewerkt. Er zijn zelfs rioolputten in het midden van de wandelpaden die nog open liggen zonder afspanning er rond, waar bezoekers letterlijk kunnen in verdwijnen. Taferelen die je meer verwacht uit een film.
Grootsheidswaanzin:
Nog voor de opening van het park, was Wonderland Eurasia eigenlijk al gedoemd om te mislukken. Net zoals voor het bestellen van de attracties en de onrealistische levertermijnen die gevraagd werden, gold net hetzelfde voor de onrealistische bezoekersaantallen die men wou behalen in het pretpark.
Zo verwachtte men 10 miljoen bezoekers per jaar te trekken naar het park, compleet onrealistisch als je weet dat er bijvoorbeeld in Europa geen enkel pretpark is dat meer dan 10 miljoen bezoekers behaalt. Ook verwachtte men onder andere een half miljoen Chinese toeristen in Wonderland Eurasia, terwijl Ankara helemaal geen toeristische regio is. Chinese (en andere toeristen) zullen eerder naar Istanbul of andere delen van het land gaan dan Ankara waar niet zo erg veel te beleven valt.
De grootte van het park bracht natuurlijk ook gigantische kosten van 750 miljoen dollar met zich mee, een best gewaagde investering in een land waar niet echt een grote pretparkcultuur is. Om het gigantisch aantal attracties operationeel te krijgen zou er ook een gigantisch technisch team nodig zijn aangezien elke attractie eerst een technische inspectie nodig heeft vooraleer het die dag geopend mag worden. Dan spreken we nog niet eens voor personeel dat nodig is voor de gebouwen, het normale onderhoud en het aantal operatoren voor de attracties zelf.
Het resultaat was dat toen wanneer het pretpark uiteindelijke de deuren opende, meer dan de helft van de attracties gesloten bleven. Er was gewoonweg geen personeel en een gebrek aan kennis om de attracties te openen of operationeel te krijgen.
Daarnaast waren er nauwelijks bezoekers te bespeuren in het park, en de inkomprijs bedroeg slechts 12 euro voor meer dan honderd attractie te kunnen beleven. Veel te weinig dus om de dagelijkse operationele kosten te kunnen dekken, laat staan de gigantische schuldenberg af te lossen.
Uiteindelijk werden leveranciers niet betaald, hetzelfde gold voor personeel en ook de elektriciteitsmaatschappij kon fluiten achter hun geld. Ten slotte werd 9 maand na de opening van het park, letterlijk het licht uitgedaan toen de elektriciteitsmaatschappij de elektriciteitstoevoer naar het pretpark afsloot wegens de opgelopen schuldenberg.
Toekomst:
Hoe het nu verder moet met Wonderland Eurasia is erg onduidelijk. Het park in zijn huidige vorm opnieuw openen lijkt onbegonnen werk. Het is gewoon te groot om operationeel te krijgen voor de bezoekers die het trekt en het telt te veel dezelfde attracties, onlogische indelingen en het lijkt wel meer een museum waar je naar attracties moet kijken dan een pretpark waar je attracties kan uitproberen. Moet wel gezegd worden dat sommige gebieden erg mooi gethematiseerd zijn en dat er wel enkele leuke attracties in het pretpark terug te vinden zijn.
Dus mochten ze het pretpark opnieuw willen heropenen, zullen er grote saneringen nodig zijn om het park rendabel te maken. Wat natuurlijk een gigantisch verspilling van geld betekent want de verkoop van attracties zal natuurlijk niet aan dezelfde prijs gebeuren als die van de aankoop, en de opbouwkosten en afbraakkosten zijn natuurlijk ook voor niets geweest.
Maar het lijkt er zelfs niet eens op dat er nog een poging zal gedaan worden om het pretpark nieuw leven in te blazen. Wonderland Eurasia is immers het symboolproject geworden van corruptie en verspilling van belastinggeld. Elke dag dat het park er blijft staan, drukt het de inwoners van Ankara met hun neus op hun verloren belastinggeld. Daarnaast is bij een deel van de bevolking het idee ontstaan dat wie voor het project is, achter de fraude van Melih Gökçek staat.
Ondertussen is het pretpark dat werd uitgebaat door een private firma die een huurcontract met de stad Ankara had afgesloten voor 30 jaar, in beslag genomen door Ankara wegens het niet naleven van de huurvoorwaarde. De huidige burgemeester van Ankara, Mansur Yavaş, heeft laten weten dat de inwoners van de hoofdstad zullen mogen beslissen wat er met Wonderland Eurasia zal gebeuren.
Hiervoor wordt een studie gemaakt waarin de inwoners van Ankara kunnen beslissen wat er met het park gebeurt. De opties zijn: Wonderland Eurasia omvormen tot een filmset waarvan de inkomsten terugvloeien naar de stad, het pretpark terug omvormen naar de dierentuin die het er voor was of Wonderland Eurasia omvormen naar een stadspark.
Aangezien er zelfs geen optie in staat om het pretpark te heropenen, lijkt het einde van Wonderland Eurasia definitief te zijn. Wat er met de 17 rollercoasters en de meer dan 100 andere attracties in het pretpark zal moeten gebeuren, is een compleet raadsel. Het blijft dus afwachten wat de toekomst van het (voormalige) grootste pretpark van Azië zal worden.
Bronnen: First Drop, emlak365
