2020: Een jaar dat velen van ons nooit meer zullen vergeten. Het jaar waarin we voor vele maanden praktisch opgesloten waren in onze woningen met amper contact met vrienden of familie. Maar zelfs in dit rampzalige jaar zijn er toch zoals steeds een paar momenten die bij zullen blijven, die toch ook in dit corona-jaar een glimlach op ons gezicht weten te toveren. In deze reeks bekijken we even wat die momenten geweest zijn bij enkele van onze teamleden voor het pretparkjaar 2020.
Bob
Het jaar 2020 samenvatten, tja dan is er een woord waar je onmogelijk omheen kan: corona. Dit vieze virus bepaalt al enkele maanden ons leven en daardoor ook onze pretparkbezoekjes. Heel wat plannen gingen in rook op, maar uiteraard greep ik alle kansen die ik wel kreeg. Ik blik dan ook met een tevreden gevoel terug op mijn belevingen, al had ik uiteraard nog meer willen doen.
Mijn grootste en enige echte trip dit jaar ging naar Zuid en West Frankrijk. Hier deden we enkele grotere parken, maar gingen we vooral op zoek naar credits, waardoor tientallen Big Apples op de teller kwamen. Toch beleefden we hier enkele highlights. De meest memorabele achtbaan stond ditmaal niet in een pretpark, maar op een kermis, waar we best vermoeid toekwamen. Luna Parc Lesparre Médoc zou een appeltje aanbieden, maar wat Benjamin me vergat te vertellen was dat hier ook een Schwarzkopf baantje terug te vinden was, Jet Star van Montalétang James. Een pracht van een baan die enorm veel adrenaline en plezier opleverde. Die dag begonnen we al met een ander hoogtepunt van deze trip, we trokken een klein stukje de Spaanse grens over, om de oudste nog operationele stalen achtbaan ter wereld te berijden, Montaña Suiza in Parque de Atracciones Monte Igueldo. Deze achtbaan is gebouwd op een betonnen muur en levert prachtige uitzichten op.
Natuurlijk gaat het op onze trips niet enkel om de credits en de grote achtbanen, maar ook gezelligheid en aankleding doet veel. De grootste achtbaan die we bereden was Objectif Mars in Futuroscope, die enorm plezant was, maar we ontdekten vooral ook kleine parkjes die ons altijd zullen bijblijven. Zo was een ons bezoekje aan Festyland er eentje om niet te vergeten! Dit bescheiden park had enorm veel sfeer en vooral potentieel om uit te groeien tot een echte topper. Ook het jonge Kingoland was voor mij een leuke ontdekking, ook hier vonden we heel wat aankleding en sfeer. Op onze laatste dag ontdekten we ook nog Papéa Parc, dat ik ook iedereen kan aanraden.
Andere leuke dagjes beleefde ik parken die dit jaar nieuwe achtbanen aanboden. Zo opende Bellewaerde Wakala, een Gerstlauer baantje met een grote spike boven de vijver, een perfecte aanvulling voor het park op een zeer interessante locatie. Ook Efteling opende dit jaar haar nieuwigheid Max & Moritz, een dubbele Powered coaster, die ik met veel plezier deed. Al zal ik op deze locatie altijd, mijn naamgenoot, de Bob blijven missen. En dan de knaller waar iedereen uiteraard naar uitkeek, F.L.Y. in Phantasialand. Na jaren bouwen ging deze Vekoma Flying Coaster open en uiteraard trokken duizenden pretparkfans hier naartoe om deze op hun teller te zetten, ik ook natuurlijk samen met Maarten. De baan zelf was enorm leuk en het themagebied zeer indrukwekkend.
En toch ondanks alle ontdekkingen op pretparkgebied waren het voor mij vooral het zien van vrienden en af en toe een knuffel van de bescheiden “bubbel” die me nog het meest plezier bezorgden dit jaar. Want waar we vaak met grote groepen er op uit trekken, was dat dit jaar veel beperkter.
