Het was vandaag alweer tijd voor onze laatste dag van onze 4-daagse in Duitsland. De dagen ervoor hadden we al Phantasialand, Tripsdrill en Europa-Park bezocht. Nu was het tijd voor een pretpark dat al 2 jaar op mijn to-dolijstje stond en dat was Holiday Park. Ik noem het eigenlijk het Duitse Plopsaland maar dan zonder Plop en Samson. Dit pretpark behoort ook tot de Plopsa Group en heeft als bijgevolg enkele attracties die heel goed lijken op deze in Plopsaland De Panne. Zo vind je er themagebieden van Maya De Bij en Wickie The Viking. En voor ik het weet zou ik nog de hoofdreden van ons bezoek vergeten te vermelden en dat is natuurlijk Expedition GeForce. Deze Mega Coaster is ondertussen een echte klassieker in pretparkland en deze mag natuurlijk niet ontbreken op mijn Coaster-Count. Mijn vrouw en ik waren klaar voor onze afsluiter.
De dag voor we naar Holiday Park kwamen hadden we Europa-Park bezocht. Het resultaat was dat we ginder bijna net geen 25 km hadden gewandeld en dus vandaag tijdens dit bezoek nogal redelijk stijf en moe waren. Maar dat kon de pret niet bederven en begonnen we dus onze dag zoals iedere bezoeker aan de ingang. We waren blij met wat we zagen want er stond niet zo heel veel volk op de parking. Ook op het ingangsplein veel dit heel goed mee. De entree vond ik persoonlijk niet zo heel speciaal, ik vond het nogal redelijk kaal ogend. We gingen het park binnen en liepen door naar het plein dat je in ieder Plopsa-park kan terug vinden. Dan heb ik het natuurlijk over de dansende fonteinen met enkele rondrennende kinderen ertussen. Al was het nu nog iets te vroeg daarvoor. Het plein was in de typische Plopsa sfeer en die kon je gemakkelijk herkennen aan dezelfde stijl van de huisjes op dit plein. Je vindt hier ook de ingang van Holiday Indoor maar dat was voor later.
Uiteraard werd onze eerste attractie Expedition GeForce. Deze Intamin Mega Coaster is zoals eerder gezegd een echte klassieker. Deze achtbaan is geopend in 2001 en werd gebouwd ter ere van het dertigjarige jubileum van het park. Hij heeft ook al tal van prijzen gewonnen en die hangen mooi uit aan de ingang van deze topper. Het is hetzelfde type achtbaan zoals in Walibi Holland en Intamin is nu ook zo’n achtbaan aan het bouwen in Walibi Belgium. Die in Walibi Holland had ik al gedaan en is ook 1 van mijn favoriete achtbanen. De achtbaan die nu wordt gebouwd in het Belgische Walibi daarentegen zal een paar unieke elementen bevatten. Sommige zal je nergens anders ter wereld terug kunnen vinden, dat belooft! Maar dat is natuurlijk allemaal toekomstperspectief, nu was het tijd voor Expedition GeForce en deze is hoger dan die in Walibi Holland.
Wanneer je denkt aan een achtbaan die zo beroemd is en zelfs tot de top van de beste achtbanen ter wereld behoort dan kan je wel al eens iets verwachten. Ik had dus een mooie omgeving en station verwacht met misschien nog een mooi gethematiseerd wachtrij erbij. Jammer genoeg was dit niet het geval. De wachtrij kronkelt zich een weg langs en tussen enkele bomen en het station is gewoon een dak met 4 palen eronder. Om het geheel af te werken heb je naast dit stationsgebouw nog een klein schuurtje waar de trein blijkbaar s’ avonds wordt ingezet. Kleine teleurstelling, zeker als je al 3 dagen in enkele prachtig gethematiseerde pretparken bent geweest. Gelukkig was er geen volk aanwezig en konden we zo beginnen aan de rit. Of dat dacht ik toch, want zelfs wanneer er maar 10 man staat te wachten duurt het hier lang. Een kwartier om van de draaipoort tot het vertrekken van de trein vind ik echt te lang. Daarvoor waren er meerdere redenen, 1 daarvan was dat er maar 1 trein was. Dat vind ik op zich niet zo erg. Wat wel erger is, zijn de 3 operatoren. Die hadden duidelijk geen haast en dit in combinatie met een controle die tweemaal moet gedaan worden, duurt het natuurlijk langer dan normaal. Als eerste moeten ze overal de riemen gaan controleren, om dan terug naar voren te lopen en dan de beugels toe te gaan klikken. Maar goed, na deze kleine ergernis konden we eindelijk aan de rit beginnen. De optakeling was heel vlot en rap. In een mum van tijd hadden we de hoogte van 53 meter bereikt. De eerste drop is direct een pittige start van deze achtbaan, deze draait namelijk wat naar rechts tijdens het dalen en daarnaast gaat het ook heel steil naar beneden. Met een heel hoge snelheid gaan we naar de grootste airtimeheuvel die deze achtbaan te bieden heeft. Met de armen in de lucht en je kont van je stoel getild is dit echt een airtime monster. We zaten gelukkig ook achteraan waardoor we nog meer airtime ervaren dan de mensen vooraan de trein. Er volgt direct daarna een brede bocht naar rechts die je aan een enorme snelheid neemt. We waren nog maar net de bocht uit gevlamd of daar kwam de volgende heuvel al aan. Terug een heuvel met enorm veel airtime. Prachtig ervaring, zeker in combinatie met de snelheid. Er volgen weer 2 heel grote bochten, de eerste naar links, de volgende naar rechts. Deze brede bochten hebben daarnaast ook nog eens paar knikjes waardoor je telkens aan volle snelheid begint aan de heuvels. De hoge snelheidsbochten bleven nu maar komen tot we aan de finale begonnen. Deze is vergelijkbaar met Goliath uit Walibi Holland waar er ook wordt geëindigd met enkele kleinere heuvels. Ook hier is dit het geval, deze komen heel kort na elkaar. Waardoor je een soort wasbord effect krijgt. Wat ook opvalt, is dat de achtbaan nergens aan snelheid heeft ingeboet. Zelfs op het einde razen we met een hoog tempo de remmen in. Nogal redelijk bruut worden we afgeremd maar dat kon mij niet deren want dit was voor mij een van de beste achtbanen die ik al heb gedaan.
Als ik eens een top 10 lijstje zou maken komt deze zeker in de top 5, misschien zelfs top 3 terecht. Maar ik heb toch nog altijd liever een Taron of een Untamed. Deze 2 achtbanen slingeren jou iets meer alle kanten op, terwijl deze achtbaan het heeft van extreem goede airtime en een hoge snelheid. Nergens geraakt hij deze snelheid ook kwijt want de bochten zijn heel erg ruim. Daardoor word je ook niet echt heen en weer geslingerd wat wel een beetje jammer is. Ook voel je nergens een schokje of een trilling, wat wel opmerkelijk is voor een achtbaan van 19 jaar oud. Zoals eerder gezegd is dit een absolute topper, al mogen ze die topper wel wat beter in de kijker zetten. Het lijkt precies wel een verlaten gebied waar er toevallig nog een oude achtbaan rondrijdt. Hopelijk is dit iets wat Plopsa de komende jaren nog gaat aanpassen/verbeteren want dit verdient deze achtbaan niet. Persoonlijk ben ik wel nog altijd aan het twijfelen welke Mega Coaster er nu mijn favoriet is. Goliath is kleiner maar daarom ook net iets vinniger. Daarnaast heeft Goliath ook nog steeds mijn favoriete achtbaangedeelte en dat is die kleine heuveltjes op het laatste deel. Bij Expedition GeForce vind je deze ook, maar hier vond ik ze dan net wat minder. Qua snelheidservaring en airtime over de hele rit is Expedition GeForce dan weer de baas over Goliath. Maar Goliath heeft dan weer wat toffere bochten. Ik vind het een moeilijke keuze, maar er staat 1 ding vast. Expedition GeForce is een absolute top achtbaan!
Expedition GeForce lieten we achter ons, al had ik wel al besloten dat we s ’avonds deze nog eens gingen doen. Nu was hij nog niet opgewarmd en dat voelde je wel een beetje. We liepen verder door in het park totdat we de logflume van het park tegen kwamen. Deze attractie staat in het teken van Wickie The Viking en heeft een baanverloop dat gelijkaardig is aan dat van Walibi Belgium & Holland. Zo is er ook een stuk dat achteruit gaat. Deze boomstammetjes zijn afgewerkt door enkele huisjes in het thema van Wickie The Viking. Tijd voor een koude douche in de Wickie Splash.
De wachtrij kon je vergelijken met die van Expedition GeForce, een pad tussen de bomen richting het station. Ook hier wederom geen volk en zo konden we direct instappen. Al snel bereikten we de eerste optakeling met direct daarna de eerste drop. Niet meteen de spectaculairste drop, al vingen we toch enkele spetters op. Nu volgde er een rustig stuk totdat we in een huis binnenvaarden. Hier binnen zat er echter nog een optakeling in. Bovenaan bevindt er zich een draaiplatform waardoor de boot in zijn achteruit naar beneden gaat. Rond het draaiplatform hebben ze er een gezellig Vikingshuisje van gemaakt en je vindt er ook een enorme Viking. Toen gingen we achteruit naar beneden. Niet meteen de natste drop. We zijn ondertussen terug buiten en varen een ander huisje in. Hier wordt het bootje terug voorwaarts gedraaid. Even verder volgt de optakeling naar de hoogste en meteen ook de laatste drop. Bij deze drop worden we uiteindelijk wel redelijk nat. En zo zit de tocht op deze logflume er ook meteen terug op.
We gingen verder met ons rondje door het park. Zo kwamen we terecht bij een ander plein waar er een heleboel verschillende attracties te vinden waren. Zo vind je hier een Skyflyer, een draaimolen met ballonnen, een vliegende carrousel en nog enkele andere attracties. Allemaal in het thema, vliegen. Wij deden als eerste de Skyflyer. In deze attractie vlieg je met een vliegtuigje een paar rondjes en kun je zelfs overkop draaien. Dit is compleet op vrijwillige basis, al vind ik het nog altijd moeilijk om überhaupt overkop te geraken. Ik heb het geprobeerd en ben uiteindelijk maar 2 keer overkop kunnen gaan. Het blijven toffe attracties. Mijn vrouw besloot daarachter de vliegende carrousel eens uit te proberen. Deze wat kaal ogende attractie valt wel op doordat ze de behuizing eraf hebben gehaald. Rare keuze, maar het is uiteindelijk de rit die telt. Je vindt op dit plein bij elke attractie een papegaai terug.
Het plein lieten we achter ons en we zagen in de verte al de volgende achtbaan blinken. We hebben het uiteraard over Sky Scream. Dit is een lanceerachtbaan gebouwd door Premier Rides. Je kan deze achtbaan vergelijken met Fury uit Bobbejaanland want hij wordt ook in 3 keer gelanceerd. Je bereikt hier een snelheid van 100 km/u en je gaat 1 keer overkop. Wat hier ook heel tof gedaan is, is de wachtrij. Deze lijkt heel goed op een scarehouse uit de Halloweenperiode. Her en der zijn er enkele scares verstopt, gelukkig liepen er mensen voor ons. Ook hier moesten we weer niet wachten en konden we zo instappen.
De rit begint met een voorwaartse lancering. We rijden een stuk naar boven maar de zwaartekracht trekt ons terug naar achteren. Nu worden we achterwaarts gelanceerd, deze keer nog wat rapper als daarnet. Ook hier weer van hetzelfde, een stuk naar boven waar we even later terug recht gekanteld worden. Net op dit stuk vallen we stil en razen we terug naar beneden. Opnieuw volgt er een voorwaartse lancering. Nu begint de rit echt en leggen we het volledige parcours af. We worden recht naar boven gelanceerd, met een soort schroef beweging komen we op het bovenste punt. Op dit bovenste punt vinden we een Heartline Roll. Deze inversie wordt heel traag genomen. Na dit trage element duiken we opnieuw naar beneden. De track draait zich tijdens de afdaling volledig om tot we weer horizontaal rijden. Zo draaien we terug naar boven en duiken we even later terug naar beneden richting het station. Het einde van een wel heel speciale rit.
Ik ben persoonlijk geen fan van deze achtbaan. Achter een rit op deze achtbaan voelde ik mij wat duizelig, waarschijnlijk door de snelheid in combinatie met al het draaien. Het is wel een unieke achtbaan en een mooie attractie om naar te kijken. De wachtrij is ook een leuke toevoeging dankzij de effecten. Ook de omgeving rond deze achtbaan is in een horror setting gestoken. Er liggen zelfs autowrakken in dit gebied. In het complete gebied hangt er maar een grimmig sfeertje. Nergens vind ik het echt gezellig, dus op dat vlak is hun opzet wel geslaagd vind ik. Mij zal je niet horen zeggen dat dit gebied en de achtbaan slecht is, het is gewoon wat anders. Anders dan hetgeen we gewend zijn van de Plopsa-group. Dit soort ervaringen verwacht je niet in een Plopsa-park. Je vindt hier geen Maya De Bij of Wickie The Viking maar skeletten die jou het liefste van al heel hard doen schrikken. Speciale ervaring.
Het horrorgebied lieten we achter ons, tijd voor wat vakantie op het strand. Want in dit park is er een themagebied ingericht naar een strand. Bijgevolg vind je er strandhuisjes, zand en zelf een cocktailbar. Ook de attracties zitten hier in een strand jasje. De Star Flyer dient als vuurtoren en de jetski attractie zijn de jetski’s natuurlijk. En wat mij nu wel begint op te vallen is dat het park vol met flatrides staat. Ik besloot een ritje te maken op The Lighthouse, de Star Flyer dus van het park. Bovenaan kun je net zoals in Plopsaland De Panne en Plopsa Coo genieten van de omgeving. Ik had het gevoel dat deze wel iets langer duurde dan bij die andere flyers die ik al had gedaan. Verder hebben we eens wat rond gekeken in deze gezellige omgeving. Dit lijkt mij een ideale plaats om te zitten wanneer het een zonnige 30 graden is. Wat water, wat strand en een cocktail in de hand. Meer moet dat niet zijn. Jammer genoeg is het bij ons maar 18 graden en bewolkt. Dus zal het maar bij dagdromen blijven.
Nu waren we bijna achter in het park. We gingen door naar het verste uiteinde van het park. Hier stond er een schommelschip en een andere draaimolen. Niet echt heel speciaal, dus waren we ook rap weer weg. We gingen door richting de DinoSplash. Onderweg passeerden we de werf waar de uitbreiding van het Wickie gebied zal komen. Ook hier zal net zoals in Plopsaland een Splash Battle en een Disk’o Coaster komen. Heel waarschijnlijk zal dit net hetzelfde ogen zoals in De Panne. Al zal er hier wel een boomstamrivier erbij gecombineerd worden.
We gingen door naar de volgende attractie. Recht tegenover de DinoSplash vind je namelijk de enige Darkride van het park. Burg Falkenstein is een typisch oud spookhuis. Hierin wordt het leven van in de middeleeuwen nagebootst. Ook hier moesten we weeral niet wachten en konden we direct instappen.
Tijdens de rit komen we allerlei ridders tegen. Even later ook gevangenen, er wordt er zelfs eentje geboeid. Sommigen hebben duidelijk al heel lang geen eten meer gehad. Eventjes later zien we een feestzaal met de koning op zijn troon. De darkride eindigt met de aanval van een grote draak. Zoals eerder gezegd is dit een ouderwetse darkride, maar deze is wel heel goed onderhouden. Het is altijd tof als klassiekers goed bewaard zijn gebleven.
De middeleeuwen hadden we nog maar net overleefd of we gingen verder in tijd. Namelijk de prehistorie want we gingen naar de ingang van de DinoSplash. Deze attractie is vergelijkbaar met deze in Plopsaland De Panne en Plopsa Coo. Alleen is het hier een rapid river met her en der enkele dinosauriërs. Deze is nog maar net volledig vernieuwd want het was al een oudere attractie.
De attractie begint al met een mooi versierde wachtrij vol met dinosauriërs. Hier vind ik de wachtrij wat beter aangepakt want je ziet veel meer dino’s. In Plopsaland staan ze meer verspreid over de hele site. Ik heb ergens gelezen dat ze als inspiratie de Zoo van Antwerpen hebben gebruikt. Dat zie je duidelijk terug in de wachtrij. Bij de ingang vind je 2 stenen zuilen en zelfs aan het hekwerk herken je de zoo. Hier hadden we een kleine wachttijd van 5 minuten.
De rondvaart begint met het verlaten van het draaiplateau. De randen van de vaargeul zijn prachtig afgewerkt met rotsen. Enkele dino’s spuiten je langs alle kanten nat. Gelukkig vaart de boot aan een goed tempo door. Langs de vaargeul heb je af en toe wat zicht op Expedition GeForce. Ondertussen klotsen de golven op en neer de boot in. Wat later zien we de skeletten liggen van enkele overleden dino’s. We varen erna een tunnel in waar er enkele speciale lichteffecten schijnen. Dit in combinatie met wat rookeffecten en een mooie waterval is het werkelijk prachtig. Dan komen we bij het einde van de rit. Een heel grote T-Rex staat te brullen richting de bootjes. Het is dezelfde T-Rex als in Plopsaland De Panne als zorgt deze wel voor een veel mooier effect tijdens het varen. Zo varen we de hoek om en komen we terug bij het station.
Deze attractie is een prachtige toevoeging aan het park. Hopelijk trekken ze dit niveau door naar de rest van het park en zeker naar Expedition GeForce. Dit is wat je verwacht van een bezoek aan een Plopsa-Park. Overal prachtig afgewerkt en een heel erg natte rit.
De magen begonnen ondertussen al te knorren want het was al na 12 uur. In Casa Palatina vlak bij de DinoSplash besloten we een hapje te eten. Ik koos voor een Pizza, Hannelore voor een Schnitzel. Ondertussen hadden we al gepland wat we hierna nog wilden gaan doen. Er resten ons nog 2 gebieden namelijk Holiday Indoor en Majaland. We gingen eerst naar binnen in het indoorgebied van het park. In Holiday Indoor vind je verschillende thema’s terug. Zo vind je er een Heidi en ook Mia and Me, die laatste is mij volledig onbekend. Echter is er hier ook nog een achtbaan te vinden. Deze is in het thema van Tabaluga, een personage dat ik ook niet echt ken. De Tabalugas achterbahn is een Zierer-achtbaan die net hetzelfde is als in Plopsa Indoor Hasselt en Coevorden. Dit is dus een heel erg korte rit. De wachttijd was hier verrassende genoeg wel langer dan verwacht. Zo’n 20 minuten hebben we hier moeten staan wachten en dat kwam vooral door de operator die zo traag werkte dat het precies wel een recordpoging attractie bedienen in slow motion leek. Ik had een beetje een déjà vu gevoel met deze ochtend bij Expedition GeForce. Verder was deze man ook niet erg vriendelijk want hij snauwde waar we moesten plaats nemen. Jammer maar gelukkig konden we een nieuwe credit toevoegen aan onze Coaster-Count.
De rit zelf bestaat uit een afdaling met verschillende bochten. Dit speelt zich allemaal af in een aparte ruimte achter in het gebouw. Het is mooi versierd met een prachtige sterrenhemel en er staan ook enkele figuren in deze ruimte. Een klein stukje loopt net naast het station, mooi om van buitenaf te zien. Het is en blijft natuurlijk een simpel kinder achtbaantje, al vind ik deze nog altijd tof om eens te doen. En gelukkig deed hij 2 keer zijn rondje.
We verlieten dit indoorgebied nog niet want we wilden nog eens een ritje meenemen op de Mia’s Elfenflug. Deze WindstarZ attractie van Zamperla vind je sinds dit jaar ook terug in Plopsa Coo. Dit is een draaimolen waar je niet alleen op en neer kan bewegen maar ook heen en weer. Toffe combinatie en deze is ook heel wat mooier dan zijn broertje in Plopsa Coo.
We gingen terug naar buiten en bezochten het laatste themagebied en dat was Majaland. Hier vind je alles terug van het figuurtje Maya De Bij. Samen met haar vriendjes heeft ze hier een volledig buitengebied. Ook hier vind je de bloemenmolen terug net zoals in De Panne. Er staat ook hier een boomstam die alle kanten opdraait en er zijn vliegende fietsen. Het gebied is prachtig afgewerkt en het lijkt alsof wij gekrompen zijn. Want overal zijn de insecten nu bijna net zo groot als ons en groeien de bloemen boven onze hoofden uit. Verder heeft dit gebied ook een restaurant met een groot terras. Wij deden een ritje op de bloemenmolen. We genoten nog van een cola op het terras en besloten daarna onze dag nog af te sluiten met een tweede ritje op Expedition GeForce.
Zoals daarnet gezegd gingen we nog eens voor een tweede ritje op Expedition GeForce. En nu moet ik wel zeggen dat hij nog beter was als deze ochtend. Nu voelde je dat de trein zich echt in de bochten smeet en volle bak doorreed. Wij hadden nu zelf gekozen voor een plaatsje voorin. Zoals eerder gezegd is deze achtbaan de topper van het park en eigenlijk ook wel de reden waarom je naar hier zou komen. Het park biedt echter heel wat attracties voor kinderen en heeft een prachtige rapid river. Het personeel is net zoals in Tripsdrill niet het meest vriendelijke. En verwacht hier al zeker geen snelle operations want die zijn hier om te janken. Je merkt verder wel in het park dat Plopsa bezig is met dit park te verbeteren want alle attracties en gebieden die nieuw zijn, zitten in een mooi jasje gestopt. Hopelijk doen ze op dit heelal verder en kunnen ze zo het niveau van dit pretpark verder de hoogte in trekken. Ik vertrok lichtjes teleurgesteld naar huis want ik had wel iets meer verwacht van dit park. De enige reden waarvoor ik zou terug komen is Expedition GeForce en DinoSplash.
Tot ziens Holiday Park!
