Sfeerverslag: Walibi Belgium – 27/10/2019

Ondertussen was het voor mij (Themeparkfreak Maarten) al een 6 jaar geleden dat ik nog eens naar Walibi Belgium ging. Dat leverde natuurlijk nog een aantal credits op, waardoor het dus hoog tijd was om het park nog eens te bezoeken. Een beter moment dan op de fandag is er eigenlijk niet.

 

Omstreeks 9.00 moesten we  in het park zijn voor een lekker ontbijt. Samen met Bob sprongen ik dus rond 8.00 in de wagen voor een ritje naar Walibi Belgie. Eens daar aangekomen voegde we ons bij de andere leden van ons groepje zijnde Jonathan, Nathan, Dimitri, Lies, Mathieu, Isabele, Julie, Caroline, Lennert en Stijn.

Onze eerste stop werd het nieuwe restaurant voor een ontbijtje en een korte toespraak, waar spijtig genoeg werd meegedeeld dat er volgend jaar niets gepland staat qua attracties. Maar in plaats daarvan zal het park zich concentreren op het vieren van haar 45ste verjaardag. Gelukkig kregen we wel een ritje op Popcorn revenge nog voordat het park open was, een leuke opvul attractie voor het hele gezin.

En dan credit nummer 1 genaamd Fun Pilot, een leuke kinderachtbaan van Zierer en best wel leuk om te doen. Alleen het water dat omhoog vliegt aan de motor is best wel vreemd.

Psyke Underground is en blijft voor mij wel de topbaan van het park. Kort maar krachtig. Na 3 ritjes ,omdat er toch geen volk was, kon ik eindelijk credit 2 afvinken namelijk Tiki Waka, naar mijn mening een zeer toffe achtbaan.

Next up was Dalton Terror, die eerst in storing lag. Eén van de bakjes wou niet vallen en ging traag terug naar beneden. Na 15 minuten kon de rest van de groep (Ik deed deze niet) aanschuiven in een wachtrij die volledig leeg gelopen was, ideaal dus.

Het was ondertussen al een stuk drukker in het park, en we moesten dus onze RIP Pass voor het eerst gebruiken aan Calamity Train. Persoonlijk blijf ik dit een geweldige achtbaan vinden. Mijntrein achtbanen zijn volledig mijn ding.

Vanuit Calamity Mine konden we zien hoe de werkzaamheden voor de nieuwe mega coaster al van start gingen.

En dan credit nummer 3 van de dag Pulsar. Ik vreesde een beetje voor een nat pak, maar daar werd ik gelukkig van gespaard. Maar wat een beest van een attractie is dit zeg, zoveel power in de lancering, en dan nog eens een mogelijk nat pak dat je er aan kan overhouden. Er is maar 1 woord hiervoor: Top.

Op naar de ontgoocheling van de dag, helaas was dit de achtbaan Weerwolf. Die baan is echt niet comfortabel meer, wat zeer spijtig is voor de oudste houten achtbaan van België.

Het was tijd om een hapje te gaan eten in het nieuwe Delhi’cious. Hier krijg je jouw eten in een eetbaar bakje. Ondanks dat het er zeer lekker uit zag koos ik toch voor een panini.

Vervolgens gingen we naar het eerste spookhuis van de dag genaamd Nagulai. Dit was echt top, de hele Indische setting waar het spookhuis in baadt is tot in de puntjes afgewerkt. Fenomenaal mooi, waardoor je vergeet in een spookhuis te zijn en de acteurs jou dus echt te grazen kunnen nemen. Voor mij alvast het beste spookhuis dat ik dit jaar deed.

We hadden ook tickets voor the house of silent Jill, maar hierover ga ik niets vertellen. Dit spookhuis van 15€ moet de moeite waard blijven en door het te spoilen gaat dat niet het geval zijn.

Meer dan een uur later was onze groep terug samen in de bloodbar, ja Silent Jill duurt inclusief wachttijd wel eventjes. Sorry voor die spoiler alvast.

Na een drankje en de nodige plaspauze was het tijd om er eens verder in te vliegen, de spookhuizen passeerden aan de lopende band. Bloc H was de eerste en was meteen ook de enige waar ik werd in aangeraakt. Veel mensen vinden dat niet fijn, maar voor mij maakt dat de ervaring veel echter en dus ook beter.

Mine Blast was de volgende, duidelijk minder spannend als de andere spookhuizen. Tijd voor één van de nieuwe spookhuizen: The Curse of Amun. Ook deze was super mooi afgewerkt, iets minder als Nagulai, maar de eind scene was hier mega goed. Ik persoonlijk vond deze eind scene de engste van de hele avond.

Voor Quarantine was het nog niet donker genoeg, dus gingen we naar de Mystica show van Aaron Crow. De show kon mij niet bekoren, maar dat is persoonlijk want ik zie zulke dingen niet graag. Heel spannend vond ik het eigenlijk niet.

Natuurlijk sloegen we ook The Curse Of Amun Ra niet over. Een prachtig uitgewerkt nieuw spookhuis, waar de focus voornamelijk op de aankleding lag en iets minder op de scares.

Ondertussen was het donker genoeg voor Quarantine , een openlucht spookhuis. Ik hou wel van de openheid in zo een spookhuis, veel ruimte zorgt ervoor dat het veel minder voorspelbaar is waar er juist een acteur vandaan kan komen. Toch één negatief punt hier, de rooktunnel met stroboscoop was veel te lang, en veel te desoriënterend.

De groep splitste zich vervolgens hier op, een deel ging eten in de Country Cantina en een deel ging naar La terrasse. Ik ging naar het eerste en genoot van een lekkere hamburger, die ook vrij snel klaar was. De andere groep had meer pech, daar duurde het een stuk langer.

Nu we toch vooraan in het park waren en we Nagulai de eerste keer gratis konden doen dankzij de Fandag, konden we deze dus nog eens doen via de RIP pas. Wauw, de 2de keer was hij beter als de eerste keer.

Nu moesten we onze Rip pas nog opgebruiken qua attracties, we hadden er nog 3 over. Popcorn Revenge was gewoon instappen en ook Fun pilot deden we opnieuw. De eerste Rip pas gebruikten we aan Tiki Waka, daar was het nog 45 min aanschuiven.

De groep splitste terug op, een deel voor Challange of Tutankhamon en een deel voor Calamity Mine en een gezamenlijk ritje weerwolf maakte een einde aan onze dag hier.

Na 6 jaar was ik aangenaam verrast, Pulsar is geweldig. Tiki Waka en heel deze zone is prachtig gedaan, maar vooral Karma World vond ik schitterend, en zelf het beste themadeel in heel Belgie. Ik kan niet wachten op de rest. Bedankt om mijn verslagje van deze toffe dag te lezen