Sfeerverslag: Parque de Atracciones Madrid – 2 juli 2019

Door: Tim Druyts / Op: 11 augustus 2019 / Geen categorie

Met een Bobbejaanland-abonnement in de hand trok ik samen met TPF-collega’s Tim en Jasper en pretparkvriend Lennert naar de Spaanse hoofdstad Madrid. Het is altijd spannend om nieuwe parken te ontdekken, zeker wanneer ze meer dan alleen enkele kinderachtbanen in petto hebben.

Het was half vijf in de ochtend toen de wekker ging en we vertrokken richting Zaventem. Tweeënhalf uur later hingen we in de lucht. Na het volgen van een foute route op de luchthaven in Madrid en het laatste stuk met de metro te hebben afgelegd, arriveerden we nog voor openingsuur bij onze eerste bestemming genaamd Parque de Atracctiones Madrid. Door de verhalen die ik al had opgevangen lagen de verwachtingen niet al te hoog, maar dat kan ook zo zijn voordelen hebben.

Zo ook bij onze volgende stop Vértigo. De wat ouderen onder jullie hebben deze achtbaan vast al bereden in het Belgische Bobbejaanland. De linkerhelft van de Speedy Bob verhuisde in 2009 naar Madrid. Ikzelf heb de dubbele Speedy Bob nooit bewust geweten. En als mijn geheugen mij niet in de steek laat heb ik alleen de rechtse baan gedaan. Vertigo was niet alleen een nieuwe credit. Maar was ook wel stiekem benieuwd op welke manier hij de tijd heeft doorstaan. Op het eerste wilde-muis-stuk geeft Vertigo een minder ruwe rit weg dan zijn wederhelft in Bobbejaanland. Waar Speedy Bob in de bochten iets of wat pijnlijk is geeft Vertigo een aangename rit weg. In het tweede gedeelte gaat Vertigo out of control. Op de heuveltjes is goed vast houden de boodschap. Hier zou ik dan weer opteren voor de Belgische variant. Het is een dubbeltje op zijn kant maar in mijn ogen staat de beste baan van de twee in Spanje.

Via de metro en een Uber verlieten we tijdelijk Parque de Atracctiones Madrid. Onze bestemming was Soul Park. Een must-do voor elke credithunter. De cultstatus van Fiesta Express, een Zamperla kinderachtbaan is niet te onderschatten. Opgepast voor wie de achtbaan ook eens wil berijden. Soul Park, dat gevuld is met enkele kinderattracties, opent pas vanaf 18 uur. Na een hapje gegeten hebben in de McDonalds van het naastgelegen winkelcentrum keerde we via Uber en de metro terug naar het park. Om daar de avonduren nog mee te pikken.

Er restte ons nog enkele attracties die we nog niet hadden uitgetest. Onder andere de Star Flyer van het park. Daarna ontdekte we ook nog een bootvaart La Jungla. De theming rondom is zoals wel vaker in het park wat afgeleefd en hoogtijd voor een renovatie. Neemt niet weg dat deze bootvaart een leuk tochtje is door de bossen. Een goed rustmoment doorheen je bezoek.

Onze favoriet van het park, Tarántula, moest er meerdere keren aan geloven tijdens deze laatste uurtjes. Ik moet wel zeggen, na een dagje flink te zijn warm gedraaid is de baan tijdens deze laatste uurtje wat aan de ruwe kant. Maar dat doet niets af een mijn eerder geformuleerde mening.

Het werd nog even spannend toen de eerste bliksems en donderslagen boven het park uitstaken. Het park liep een uurtje voor sluitingstijd leeg. Gelukkig bereikten we nog net op tijd het metrostation alvorens het echt hard begon te regenen.

De meningen die ik opvangen had over Parque de Atracctiones Madrid waren niet al te best. Gelukkig waren alle grote attracties tijdens ons bezoek open. Dit was blijkbaar ooit wel eens anders. Het park bied enorm veel schaduw wat zeker een pluspunt is. Een beetje jammer van de operations op sommige momenten en het achterstallige onderhoud op bepaalde plaatsen. Neemt niet weg dat ik echt wel genoten heb van mijn dag. Het helpt gewoon enorm om soms gewoon geen al te hoge verwachtingen te hebben. De standaardinkomprijs van 32,90 euro is wat aan de hoge kant, maar door de gratis inkom via een Bobbejaanland-abonnement is het park zeker een bezoekje waard. Al is het maar om eens Tarántula te bereiden. Het zal niet voor meteen zijn, maar ooit zien ze mij hier zeker nog eens terug.