Op 16 augustus 2017 kondigde het Amerikaanse Cedar Point de komst van Steel Vengeance aan. Dit werd de opvolger van de, toen een jaar eerder gesloten, houten coaster Mean Streak.
Mean Streak zou een RMC make-over krijgen en zou in mei 2018 openen. De statistieken waren veelbelovend. Verschillende wereldrecords volgden elkaar op. Steel Vengeance zou de grootste, langste én snelste hybrid coaster worden, met de langste én steilste first drop ter wereld. Ook het aantal inversies op een hybrid zou hier overtroffen worden. Maar liefst vier keer zou je hier overkop gaan. Hier zou je ook de snelste airtime-hill en meer airtime ervaren dan op eender welke andere coaster ter wereld. Allemaal duizelingwekkende statistieken. Maar kon het park deze beloftes ook effectief waarmaken?
Uitgetest
Wij waren er op 21 juni 2018 en wanneer je bij Steel Vengeance aankomt word je omvergeblazen wanneer je de first drop ziet. Dit was al een reden om niet langer te twijfelen en de wachtrij in te duiken. Houd er rekening mee dat je hier op drukke dagen makkelijk zo’n drie uur kan staan aanschuiven. Met een fastpass sta je overigens ook al gauw een uur aan te schuiven.
Aangezien wij er in juni waren, was het nog niet overdreven druk. Steel Vengeance is echter een hype en een eyecatcher die alle bezoekers sowieso naar zich toe trekt. Dus wees er snel bij, best bij parkopening, om deze baan een eerste keer te kunnen berijden.
Wanneer je nabij het station aanschuift valt de lift hill onmiddellijk op. Met een luid gekletter worden de treinen de hill opgetrokken. Sommigen vinden het luid en storend, ik vond het persoonlijk wel iets hebben. Het maakt het nog wat imposanter en indrukwekkender. Het instappen verliep vlot. Een medewerker wijst de plaatsen aan. Wij vroegen of we back mochten, dit was geen probleem.
Bij het verlaten van het station maak je onmiddellijk een bocht richting de lift hill. Daarbij passeer je eerst twee kleine bunny hops die je al wat voorbereiden op wat “The fastest and Wildest ride in the West” zou moeten worden.
Nadat we de top bereikt hadden, en ondertussen van het zicht konden genieten (links de zee, rechts het park), stort Steel Vengeance ons met een rotvaart naar beneden, onmiddellijk gevolgd door een eerste airtime-momentje, om ons dan weer omhoog te doen razen, met een licht links gebankte bocht. Van daaruit vlieg je eigenlijk van de ene bocht over de andere airtime hill een eerste zero-G-roll in, gevolgd door opnieuw waanzinnig bochtenwerk om uiteindelijk aan de mid-course brake aan te komen. Veel tijd om te bekomen heb je echter niet, want de trein leidt ons onmiddellijk de constructie van Steel Vengeance binnen. En hier begint het echte airtime-werk. Tussen de balken worden we van links naar rechts getrokken, ervaren we airtime zoals we nog niet veel meegemaakt hebben en hangen we plots overkop. De waanzinnige rit sleurt ons nog enkele straffe bochten in, om uiteindelijk via een laatste airtimehill net voor het station weer tot stilstand te komen.
We waren sprakeloos. Dit is echt een topper van RMC!
’s Avonds hebben we Steel Vengeance nog eens bereden in het donker. Toen hebben we ervoor gekozen om vooraan te zitten. Hoe goed de baan back was… Vooraan is deze baan pas écht een beest! Je ervaart de airtime momenten en de bochten veel intenser dan back. Bovendien word je in het tweede deel in de constructie echt gedesoriënteerd; door de combinatie van de snelheid en de lichten zie je de balken langs je voorbij zoeven en weet je even niet meer wat boven en onder is.
Oordeel
Steel Vengence geeft wat je verwacht: een snelle en wilde rit die je omverblaast. De conversie van Mean Streak naar Steel Vengeance is meer dan geslaagd.
Enig minpunt is de thematisatie, of eerder het gebrek hieraan. Dit is echter een veelvoorkomend punt in vele parken, en gezien deze baan een echte topper is kijk je hier al snel overheen. De treintjes zijn mooi gemaakt en bieden al bij al het nodige comfort aan. Iets wat je kan verwachten van RMC. Voor mensen met langere benen kunnen de treintjes wel wat oncomfortabel zitten, de beugels houden tegelijk je middel en je benen op hun plaats. Veel bewegingsruimte is er dus niet, maar op dit type banen is dit ook logisch. De krachten die je op Steel Vengeance ervaart zijn bij momenten extreem.
Deze baan is een topper, zowel back als front (zeker ’s avonds). Dit geldt voor mij persoonlijk voor de meeste RMC-banen. Front ervaar je precies meer airtime dan back. Mission accomplished Cedar Point en RMC, hier staat effectief ‘The Tallest, Fastest en Wildest Ride in the West”, yeehaa partner
Onride:
