Hoewel de meeste parken hun deuren en attracties pas openen bij aanvang van de paasvakantie, zijn er toch al enkele parkjes te bespeuren die dat net iets vroeger doen. Het Duitse Eifelpark is één van de parken die de winterslaap voor bekeken hield op 24 maart 2018. Het park ligt op zo’n flinke 50 km van de Belgische grens met Duitsland, ter hoogte van de stad Bitburg, in het pittoreske gebied Eifel (niet te verwarren met Eiffel). Eifelpark herbergt meer dan tweehonderd dieren, waaronder ook levensechte exemplaren van hun mascotte: de bruine beer. Daarnaast vinden we er ook meerdere attracties terug. Onze dag werd uitgebreid met een ritje op de nabijgelegen alpine coaster Moselbob in Riol en een blitzbezoekje aan Trampoline Trier.
Eifelpark
Wakker worden! Het pretparkseizoen is weer van start gegaan!
Het was al enkele maanden geleden dat mijn wekker van dienst moest zijn tijdens het weekend. Van zodra er ergens achtbaantreinen in beweging komen zijn we er als de kippen bij. Themeparkfreaks Timothy, Jonathan, Nathan, Lennert en mezelf (lees: een goed gevulde wagen) reden enthousiast richting Duitsland voor de eerste echte dagtrip van 2018.
Eerst stond Eifelpark op het programma. Dit park is een kruisbestuiving tussen een pretpark en een dierenpark. Een formule die we wel vaker terugzien in Duitsland. Vanuit Mechelen reden we in minder dan drie uur tijd naar het mooie Eifel. Met zo’n goedlachs en vrolijk gezelschap leek de verplaatsingstijd in een vingerknip voorbij te zijn. Op de parking van Eifelpark, welke overigens gratis was, stonden er twee beren de bezoekers op te wachten. Het waren uiteraard twee medewerkers in erg warme kostuums, maar het gaf al meteen een extra toets aan de totaalbeleving.
Het was maar weer eens de tijd om ons beste Duits naar boven te halen. De kaartjes werden aangekocht en meteen weer ontwaard aan de ingang. Ons gezelschap moest eerst nog een lange weg wandelen vooraleer we de eerste attracties tegenkwamen. Op de lange weg stonden talloze standbeelden van beren opgesteld die allemaal richting het park stonden te kijken. We kwamen aan op een eerste plein waar een groot terras, een bar en ook de eerste attracties stonden. Hier stonden voornamelijk kinderattracties, waaronder mini-auto’s, een balloncarrousel en het Glijbanen-paradijs. Na een lange winterstop is haast geen enkele attractie meer belachelijk. We maakten ons dus al snel schuldig aan enkele glijbanen. Eén van de glijbanen was zelfs zo stijl dat sommigen onder ons toch even de adem inhielden.
Op het plein waren er nog andere kindercarrousels aanwezig, alsook een groot ballenbad. Natuurlijk zijn we niet helemaal naar hier gekomen voor dit soort attracties. Het parkplan wist ons aan te geven dat we niet ver meer waren van de eerste rollercoaster. Dit is een zomerrodelbaan van Wiegand, namelijk de Eifel-Coaster. Op deze baan van 800 meter lang garanderen scherpe bochten, golfdalen en een tol met een schuine helling maximaal rijplezier. De snelheid kan daarbij door elke passagier zelf worden bepaald, de maximale snelheid is 40 km/u. De wachttijd was beperkt tot die van onze eigen groep. Deze rodelbaan was dus nog niet snel van ons af. Tot wel vier keer na elkaar mochten we van deze baan genieten.
De lente wist duidelijk ook Duitsland te bereiken. De zon kwam er flink door en de jassen gingen uit. Tijd voor een eerste waterattractie, al waren er maar twee waaghalzen gek genoeg om hier aan mee te doen. Op een vijvertje, aan de voet van de Eifel-Coaster, vinden we de Wasserscooter terug. Deze attractie valt te omschrijven als botsautootjes op het water die ook nog eens water kunnen spuiten naar elkaar. Volgens mij was het bedienen van zo’n onding niet erg makkelijk. Ik werd dan ook schaamtelijk vernederd door de tegenpartij.
Met één nat pak (het mijne), en een brede glimlach, stapten we de Eifel-Express in. Deze tractor met meerdere aanhangwagens voor passagiers loodst de bezoekers doorheen het wildpark, maar deze attractie brengt ons ook naar de hogerop gelegen zones van het park. In de trein speelt een aanstekelijk deuntje van het Eifelpark. Het handgeklap en een lichte vorm van hooliganisme kon moeilijk uitblijven.
Eenmaal aangekomen aan het bergstation van het park probeerden we de Ball-Shooter aan de praat te krijgen. We hadden duidelijk geen idee hoe we deze kanonnen met softballs precies moesten aanzetten. Waren ze nog niet in bedrijf? We kunnen het niet met zekerheid zeggen. Daarop besloten we dan maar om het duel op spierkracht aan te gaan. De softballs vlogen in het rond alsof we de kanonnen wel aan de praat hadden gekregen.
We zetten ons pad verder en we doorkruisen een gezellige kinderboerderij. De dieren zijn hier helemaal niet mensenschuw. Ze komen zelfs naar alle bezoekers toegerend. Het voederen van de dieren wordt hier in zekere mate toegelaten en dat lijken de viervoeters goed te weten. In deze zone vinden we ook twee nepkoeien terug die staan te loeien om gemolken te worden. Boeren in spe kunnen hier oefenen om melk uit de (fop)spenen te halen. Dit hadden we nog nooit eerder gezien in een park, wat meteen ook hilarische reacties opleverde.
De kinderboerderij leidde ons naar de eerstvolgende grote attractiezone die helemaal in het teken staat van piraten. Hier vind je een jetskimolen (Eifler Wasserjagd), waterfietsen, een draaimolen (Seeräubers Kanonenritt) en een splash battle (Gondorfer Piratenschlacht). Maar dat is nog lang niet alles. In deze zone staan er ook twee achtbanen, namelijk de familiale achtbaan Eifel Blitz en de wilde muis achtbaan Käpt’n Jack’s Wilde Maus. Deze laatste achtbaan stond in een vorig leven nog in het Duitse Plopsa-park Holiday Park. Daar stond deze achtbaan beter bekend als Holly’s Wilde Autofarth. Het is overigens niet de eerste keer dat dit stukje staal van eigenaar wisselde. Deze achtbaan heeft namelijk ooit nog haar rondjes gedraaid in de Britse themaparken Loudoun Castle en Dreamland.
Er zat maar weinig beweging in de Käpt’n Jack’s Wilde Maus. We gokten erop dat de attractie vast ‘nog’ niet open was. We maakten vooreerst dan maar een ritje op de achtbaan Eifel Blitz. Van deze baan zijn er natuurlijk dertien in een dozijn, al moet ik toegeven dat ik de trein op deze coaster best mooi en uniek vond. De Käpt’n Jack’s Wilde Maus leek nog steeds geen bezoekers voor haar rekening te nemen. Er was duidelijk iets aan de hand. Opnieuw haalden we ons beste Duits boven en vroegen we of de baan nog zou openen. De medewerkers wisten ons te vertellen dat alles klaar zal zijn binnen een kwartiertje. Om die tijd te overbruggen maakten we alvast de nodige ritjes op de overige attracties in de piratenzone. Zo gingen we de jetskimolen en de splash battle aan. De splash battle deed haar naam alvast geen eer aan, want de pistolen werden uitgeschakeld. Deze attractie laat haar passagiers toe om vaak de confrontatie aan te gaan met omstaanders en andere boten, maar vandaag werd daar anders over beslist. Het bleef een erg droge bootrit.
Het mocht niet zijn. De medewerkers die al de hele tijd aan de Käpt’n Jack’s Wilde Maus aan het sleutelen waren bevestigden dat de attractie die dag niet meer ging openen. Voor achtbaanliefhebbers als ons is dat uiteraard een tegenvaller, maar zo’n situaties kan je maar beter leren incasseren. En wat je als pretparkfan ook maar beter leert incasseren zijn de schokken van de botsauto’s. Op de nabijgelegen Western Platz konden we namelijk onze frustraties botvieren in de botsauto’s. Steeds meer mensen vergezelden ons op een partijtje botsen, maar toen wij de attractie verlieten, liep de hele tent plots leeg. Een brave medewerker moest alle autoscooters weer op hun plaats zetten. Onze excuses, brave man, maar ook wij krijgen wel eens honger.
Etenstijd! Aan het bergstation bestelden we wat te eten en praatten we gezellig na op het overgrote terras. Na gezamenlijk enkele pizza’s en braadworsten verorberd te hebben besloten we om de resterende hoeken van Eifelpark te verkennen. In het dichtstbijzijnde speelterrein ontdekken we de Baustellenfahrt, de Eifel-Tower, de Whirligig, een speeltuin en opnieuw een ballenbad. Ook hier halen we ons beste Duits nog eens boven en vragen we aan een vriendelijke bezoeker om onze groepsfoto te maken.
We mochten op dit moment mischien wel al alle echte attracties van Eifelpark gezien hebben, toch hadden we nog niet de helft van de totale parkoppervlakte gezien. Met de Eifel-Express (inclusief aanstekelijk deuntje) reden we door het wildpark. We reden voorbij sika- en damherten, roofvogels, wolven, lynxen, beren en roodwild. Al deze dieren hadden per soort steeds een erg groot verblijf. Mocht je dit parcours te voet willen doen, dan kan je maar beter stevige stapschoenen meenemen.
Eenmaal we weer aankwamen aan de voet van de Eifel-Coaster moest het zelfs niet meer uitgesproken worden. Enkele extra ritjes op deze erg leuke alpine coaster konden natuurlijk niet ontbreken. Daarmee kwamen we ook aan het einde van ons bezoek, maar nog niet aan het einde van onze dag.
Rodelbahn Triolago
Op zo’n 40 kilometer van het bevallige Eifelpark staat de rodelbaan Moselbob in Riol, nabij het recreatiedomein Triolago Freizeitsee. De gps had het moeilijk om de ingang van deze coaster te vinden. We navigeerden naar de coördinaten van deze baan, maar we kwamen uit op een plaats die duidelijk gereserveerd was voor vrijende koppeltjes, aan de flank van de terreincoaster. We zochten het dal op, en ja hoor, we vonden de toegang naar deze achtbaan.
Ook deze alpine coaster komt uit de stallen van Wiegand en kent enkele pittige bochten. De karretjes bestaan zowel uit open als overdekte exemplaren, al waren we het er allemaal over eens dat het snelheidsgevoel in de open karretjes intenser lijkt.
Trampoline Trier
Op zo’n 20 minuutjes van de Moselbob ligt de Duitse stad Trier. Hier is ook een pretpark terug te vinden, maar het gaat eerder over een klein overdekt parkje dat je al heel snel kan gaan vergelijken met onze Vlaamse Mega Speelstad. Hier staan afwisselend twee kleine kermisachtbanen opgesteld, maar ook een permanente butterfly attractie. Hier ontdekten we de achtbaan Crazy Coaster.
Slot
Daarmee was de eerste pretparktrip van 2018 een feit! We durven beweren dat Eifelpark een charmant parkje is waar nog niet het laatste over gezegd is. Dit was alvast een erg gezellige opwarmer voor het nieuwe seizoen. Wij zijn alvast uit onze winterslaap gekomen. En jij?
