In de kijker: Het Efteling Sprookjesbos
Iedereen die in de Efteling is geweest kent ongetwijfeld het Sprookjesbos. Dit beboste parkgedeelte (Het Marerijk) maakt al onderdeel uit van het park sinds het ontstaan ervan. De allereerste sprookjes, ontworpen door Anton Pieck en Peter Reijnders, openden op 13 mei 1952. Ze vormden de basis voor het succes dat de Efteling sindsdien kent. Alle sprookjes (of scenes eruit) worden uitgebeeld in een tafereeltje in openlucht. Dit gebeurt aan de hand van animatronics, projecties, beelden of fonteinen. Door de luidsprekers klinkt het volledige sprookje. In deze “In de kijker: het Efteling sprookjesbos”, nemen we dit speciale gebied onder de loep. De komende woensdagen wordt er een sprookje toegelicht.
De nieuwe kleren van de keizer (2012):
Wanneer je door het bos wandelt, passeer je plots een hoge paleismuur waarin typische barok- en rococo-elementen zijn verwerkt. Verder zie je een theekoepel en een sierlijke poort, een lange haag en een mooie fontein. Plots weerklinken er trompetten. Daar komt de keizer aan.
Verhaal :
Er leefden eens twee slimme (rondreizende) bedriegers in het land van de keizer.
Tijdens een bezoekje aan het paleis van deze ijdele keizer deden ze zich voor als de beste kleermakers die er in het land te vinden waren. Ze beloofden de vorst om hem de mooiste kleding te maken die er bestond. Voor dit prachtig vakmanschaps zouden ze de meest bijzondere stoffen gebruiken, die je je maar kan inbeelden.
Omdat de keizer niet tevreden was van zijn huidige kleermakers, liet hij zich overhalen door dit sluwe duo.
De “kleermakers” gingen in het paleis aan de slag. Om pottenkijkers te vermijden, sloten ze alle ramen en gordijnen. Regelmatig kwam één van de ministers van de keizer spioneren, maar ook hij kon niet ontdekken welke stof het duo gebruikte. Uit angst om gezichtsverlies te leiden bij de keizer durfde hij niets aan de keizer te melden.
Toen het kleed af was, maakten de bedriegers de keizer wijs dat het een zeer doorzichtige stof was dat ze hadden gebruikt. De keizer trapte in hun list en ging vervolgens volledig naakt ten parade voor zijn volk. Door zijn domheid en ijdelheid was hij ervan overtuigd dat hij het mooiste kostuum aller tijden had.
Het volk wist niet wat ze zagen, maar niemand durfde er iets van te zeggen uit schrik voor een mogelijke straf, totdat een kind plotseling doorheen de massa riep: “Maar hij heeft helemaal niets aan!”.
De slimme “kleermakers” hadden natuurlijk al lang hun biezen gepakt, tezamen met de rijkelijke beloning die ze hadden ontvangen.
Bron Efteling en Eftelpedia
