Iedereen die in de Efteling is geweest kent ongetwijfeld het Sprookjesbos. Dit beboste parkgedeelte (Het Marerijk) maakt al onderdeel uit van het park sinds het ontstaan ervan. De allereerste sprookjes, ontworpen door Anton Pieck en Peter Reijnders, openden op 13 mei 1952. Ze vormden de basis voor het succes dat de Efteling sindsdien kent. Alle sprookjes (of scenes eruit) worden uitgebeeld in een tafereeltje in openlucht. Dit gebeurt aan de hand van animatronics, projecties, beelden of fonteinen. Door de luidsprekers klinkt het volledige sprookje. In deze “In de kijker: het Efteling sprookjesbos”, nemen we dit speciale gebied onder de loep. De komende woensdagen wordt er een sprookje toegelicht.
De Trollenkoning: (1988):
Wat is dat daar in het bos? Een holle boom waaruit gesnurk te horen is. Wat zou dat zijn?
Verhaal 1:
Er leefde eens een oude Trollenkoning in een land hier ver vandaan. De gekromde oude trol had de bijzondere gave om de toekomst te voorspellen. Vanop zijn statige troon, gelegen in een holle boomstronk, luisterde hij naar iedere passant die zijn toekomst wil weten.
Met behulp van een koperen wijzer kon de passant vervolgens een sterrenbeeld kiezen. Het gordijntje floepte open en men kon de oude trol, die lekker ligt te soezen, aanschouwen. Telkens de trol ontwaakte daverde de hele omgeving. (In de Efteling begint de plaat waarop de bezoeker staat dan te trillen, een leuk verassingeffectje dat menig bezoekers even doet schrikken).
Vervolgens brabbelde de trollenkoning, in een nauwelijks verstaanbaar taaltje afgewisseld met enkele jaja’s of ohoho klanken, de horoscoop van de bezoeker. Hierna viel hij altijd weer in een diepe slaap.
Verhaal 2:
Er was eens een groot trollenbos, dat werd geregeerd door de kwaadaardige Koning Trol genaamd Kobold. In dit grote bos woonde echter ook een aardige trol. Hij had zijn intrek genomen in een grote holle boom. Hij kon als geen ander de toekomst voorspellen. Op zekere dag passeerde er een klein meisje voorbij zijn boom, het was prinses Adelheid. Ze wilde trouwen met prins Wikke maar omdat haar vader twijfelde aan zijn dapperheid, mocht ze niet met hem trouwen. Op basis van haar sterrenbeeld voorspelde de oude trol dat de jonge prins ongetwijfeld onversaagd was.
Het meisje was zeer opgelucht dit te horen en vervolgde haar weg. Toen ze uit het zicht verdwenen was, kreeg de oude trol een naar voorgevoel. Hij stuurde zijn uiltje op pad om prins Wikke te gaan zoeken. Al snel bleek dat de gemene koning Kobold de prinses gevangen had genomen. Een guitige trol, genaamd Tore, wordt op pad gestuurd om haar te bevrijden. De prinses wordt echter vastgehouden op een eiland, dat enkel te bereiken was via stapstenen. De oude trol gaf Tore een wijze raad: “De twintigste stapsteen ligt los, spring daar netjes eroverheen”.
Zo gezegd, zo gedaan. Tore en prins Wikke volgden de raad perfect op en wisten zo over de twintigste steen te springen. Vervolgens wisten ze de prinses te bevrijden. Samen besloten ze om zo snel mogelijk van het eiland te ontsnappen, maar net op dat moment verscheen de boze koning Kobold. Wikke sprong vliegensvlug op de rug van de koning, zodat deze uit balans geraakte.
In de hoop zijn balans te herstellen, zette de koning zijn voet op een stapsteen, helaas voor hem bleek dit de twintigste stapsteen te zijn.
De steen zakte weg tezamen met de kwaadaardige trol.
Omdat Tore en Wikke de prinses in veiligheid wist te brengen, werd Wikke diezelfde avond nog door de oude en wijze trol gekroond tot koning en ze leefden allen nog lang en gelukkig.
Bron: Efteling en Eftelpedia
