In de kijker: Het Efteling Sprookjesbos – De vliegende fakir

Iedereen die in de Efteling is geweest kent ongetwijfeld het Sprookjesbos. Dit beboste parkgedeelte (Het Marerijk) maakt al onderdeel uit van het park sinds het ontstaan ervan. De allereerste sprookjes, ontworpen door Anton Pieck en Peter Reijnders, openden op 13 mei 1952. Ze vormden de basis voor het succes dat de Efteling sindsdien kent. Alle sprookjes (of scenes eruit) worden uitgebeeld in een tafereeltje in openlucht. Dit gebeurt aan de hand van animatronics, projecties, beelden of fonteinen. Door de luidsprekers klinkt het volledige sprookje. In deze “In de kijker: het Efteling sprookjesbos”, nemen we dit speciale gebied onder de loep. De komende woensdagen wordt er een sprookje toegelicht.

 

De vliegende fakir (1958):

In de verte zie je plots twee Perzische paleistorens met daartussen een muur met kleine kanteeltjes. Hé, wat is dat, een fakir die op een vliegend tapijt heen en weer vliegt en de tulpen bloeien weer op als hij muziek speelt.

Verhaal:

In het verre Perzië leefde ooit eens een rijke vorst, genaamd Ali Broehaha Sidonia. Hij had een schitterend paleis met een prachtige tuin. De vorst maakte echter veel verre reizen en was niet zo vaak thuis om van de tuin te genieten, daarom liet hij deze over aan één van de bekwaamste tuinmannen die in de streek te vinden was. Wanneer Ali Broehaha Sidonia thuiskwam van één van zijn ongelooflijke reizen eiste hij dat de tuin er prachtig bijlag.

Toen de tuinman op een dag in november bezig was het onderhoud van de tuinen vernam hij eigenaardig nieuws. De boodschapper wist hem te vertellen dat de vorst in een ver land een vrouw gevonden had, op de koop toe was het koppel onderweg terug naar het paleis. Er was maar echter 1 probleem, de tulpen bloeiden niet tijdens deze koude maand.
De tuinman wist dat hij als hij de wens van de vorst niet kon volbrengen, het wel eens zijn kop zou kunnen kosten. Al snel besloot hij de hulp in te roepen van de fakir. Deze had een magische fluit waarmee hij planten kon laten groeien.
Echter, wanneer hij met muziek maakte bij de rode tulpen, zakten de gele tulpen weer de grond in en andersom.
De fakir kwam op een briljant idee. Nadat hij de rode tulpen bespeeld had en de vorst en zijn nieuwe vrouw deze in volle bloei konden aanschouwen, vloog hij onmiddellijk naar de andere toren waar de gele tulpen stonden. Ook deze bespeelde hij met zijn mooie muziek. Toen het koppeltje aankwam bij de gele tulpen, stonden ook deze in volle bloei.

Ali Broehaha Sidonia was zo onder de indruk dat hij de tuinman beloonde met een zak vol geld. Uit dankbaarheid schok de tuinman het geld aan de fakir.

 

Bron: Efteling en eftelpedia