Op 7 oktober, om exact 6u01 is er een prachtige baby geboren in ZOO Antwerpen. Een Maleise tapir! Het is het tweede kleintje van tapir Nakal en hij of zij werd geboren met het slurfje eerst. Na dertien maanden zwangerschap verliep de bevalling van Nakal heel snel en voorspoedig. Het jong drinkt goed en loopt al flink rond. Deze dieren zijn bedreigd. Voor de ZOO is dit het zevende tapirjong en met een beetje geluk kan je het al meteen bewonderen.
De kersverse baby weegt zo’n 9 kilo, 35 keer minder dan zijn ouders. In twee minuten tijd floepte de baby eruit. Moeder en jong hebben een werpstal en een kraamkamer met een groot raam. Als mama naar de kraamkamer gaat, volgt het kleintje en kunnen ze vandaag dus al kraambezoek ontvangen. Het geslacht van het kleintje is nog onbekend, daarvoor moet het eerst een plasje doen. De verzorgers zullen dan hun lijstje met hun top 3 van namen maken en de Facebookfans van ZOO Antwerpen kunnen stemmen op hun favoriet. Vader Kamal is twee maanden geleden onverwacht en om nog onbekende redenen overleden.
Verzorger Gunter: “Mama Nakal had al een week een gezwollen uier, dus wachtten we in spanning de geboorte af. Collega Kimy voorspelde dat het voor vandaag zou zijn, en ze heeft gelijk gekregen! Toen ik deze morgen in de stal kwam, zag ik het kleintje liggen. We glunderen hier allemaal.”
Bruin met witte stippen
De kleine tapir lijkt helemaal niet op zijn ouders. Het velletje van de baby is bruin met witte vlekjes en streepjes. Precies zoals de grond onder een struikje in het Maleise regenwoud. De zon sijpelt tussen de blaadjes door en laat net zo’n schaduw achter op de grond. Perfecte camouflage dus. Mama lijkt dan weer eerder op een rotsblok met haar zwarte vacht met brede witte streep. Na drie tot zes maanden verkleurt het velletje van het kleintje al, dus rep je naar hun verblijf in de ZOO voor de echte babylooks.
‘Groene’ dieren
De Maleise tapir is de grootste tapirsoort en heeft Aziatische roots. De dieren communiceren door op verschillende manieren naar elkaar te fluiten. Tapirs zorgen op hun eigen manier voor het groen in het regenwoud. Bij het eten van vruchten verteren ze niet alle zaden even goed. Die halfverteerde zaden komen er langs natuurlijke weg weer uit, waardoor ze op die plaats ontkiemen en een nieuwe plant vormen. Echt groene dieren dus. Je vindt de dieren vaak terug bij waterplassen waar ze baden en waarin ze ook vluchten als er gevaar dreigt.
