Op vrijdag 26 februari heeft het Britse veilinghuis Timeline Auctions, de ring van Jeanne d’Arc te koop aangeboden.
Experts bevestigen dat de jonge Jeanne deze ring van haar ouders kreeg. Ze droeg hem haar hele leven waarbij ze bij elk gevecht of elke beproeving zou vertrouwen op de kracht die hij haar schonk. De ring vormde ook een centraal element tijdens het proces tegen Jeanne d’Arc en werd daarbij symbolisch in beslag genomen door de Engelsen. Zo bleef hij de voorbije 600 jaar tot het moment van de veiling in Engeland. Bij het vernemen van het nieuws heeft Puy du Fou in luttele dagen tijd talrijke donoren gemobiliseerd die met hun giften het initiatief van de Stichting Puy du Fou Espérance hebben gesteund om dit juweel van de Franse geschiedenis te kunnen verwerven. Na een bitse bieding tegen Amerikaanse en Britse verzamelaars, won de Stichting Puy du Fou Espérance het bod met een bedrag van € 376.833.
Voor het eerst sinds 1431 keert dit stukje nationale erfgoed terug naar Frankrijk, meerbepaald naar Puy du Fou
Sinds de oprichting in 1977 is Puy du Fou trouw aan zijn missie om bij te dragen aan de uitstraling van Frankrijk en van de rijke geschiedenis en verwezenlijkingen van het land. Puy du Fou maakt zo een einde aan de ballingschap van een symbool dat toebehoorde aan de grootste heldin uit de Franse geschiedenis.
Nicolas de Villiers, voorzitter van Puy du Fou, was op 4 maart jl. in Londen om de ring van Jeanne d’Arc op te halen. De terugkomst van de ring wordt op 20 maart 2016 om 14u gevierd in het kasteel van Puy du Fou. De herdenkingsplechtigheid zal voor iedereen toegankelijk zijn. Aansluitend zal de ring definitief worden tentoongesteld aan het publiek.
Een schat uit het nationaal erfgoed in het hart van de Franse geschiedenis
De 600 jaar oude ring was van Jeannes vinger verwijderd door bisschop Cauchon, die haar proces voorzat, en vervolgens overhandigd aan de Engelse kardinaal Henry Beaufort. Deze laatste hield toezicht op alle onderdelen van het proces tot aan de executie van Jeanne d’Arc op de brandstapel van Rouen in 1431.
Na de dood van Hendrik VII van Engeland werd de ring van generatie op generatie doorgegeven en belandde uiteindelijk in de handen van de Engelse aristocrate Ottoline Morreli. Zij schonk de ring aan haar toenmalige echtgenoot, de schilder Augustus John, die de kostbare schat in 1914 echter verkocht aan een bewaker van de Royal British Arms. In de loop van de twintigste eeuw werd de ring nog enkele keren doorverkocht, maar is steeds op Britse bodem gebleven.
De ring komt exact overeen met de beschrijving in het verslag van het proces en die door Jeanne d’Arc zelf gegeven werd. Het verslag maakt melding van een ring met inscriptie – « Jhesus Maria » – en drie kruisen.
Tijdens de verhoren werd Jeanne herhaaldelijk ondervraagd over haar ring: hij was « door haar vader en moeder » geschonken ter gelegenheid van haar eerste communie in de kerk van Domrémy. Ze droeg hem aan de wijsvinger van haar linkerhand. Tevergeefs smeekte ze bisschop Cauchon om de ring terug te geven, die hij tijdens het proces van haar afgenomen had.
Cauchon wist dat Jeanne de gewoonte had om de ring voor elk gevecht te bekijken en dat overal waar ze verscheen de vrouwen haar handen en ring aanraakten in de hoop om troost en kracht te vinden. Op de vraag waarom deze ring haar zo nauw aan het hart lag, verklaarde Jeanne d’Arc dat ze hem droeg « ter ere van haar vader en moeder ». Ze voegde eraan toe dat ze Sint Catherina met deze ring had aangeraakt.
De Bourguignons en de Engelsen dachten dat ze Jeanne met het afpakken van wat zij als een twijfelachtig toverding beschouwden, ook haar magische krachten konden afnemen. Een en ander werpt ook een ander licht op de beroemde dialoog tussen Jeanne en bisschop Cauchon op 1 maart 1431. Met een hartverscheurende schreeuw smeekte ze de bisschop die haar ring afpakte : « Geef hem terug! ». De bisschop weigerde en schonk hem ostentatief aan zijn mentor kardinaal Beaufort. Zo stak de ring als een symbolische oorlogsbuit in 1431 het Kanaal over.
De geschiedenis zal zich herinneren dat hij terug naar Frankrijk keerde in 2016.
