Na een topdag in Djurs Sommerland was het tijd om het vasteland van Denemarken achter ons te laten en zeil te zetten naar Sjaelland. Het eiland waar de Deense hoofdstad Kopenhagen gelegen is, samen met meerdere interessante pretparken. Na een uurtje op de ferry bereikten we Sjaelland waar weer een ritje van een klein halfuur door prachtige natuur volgde voor we onze eerste bestemming van vandaag bereikten: Sommerland Sjaelland!
Veel was er niet van te merken dat we bij een pretpark aankwamen. Als er geen vlaggen met het logo langs de oprit hingen zouden we er zo voorbij gereden kunnen zijn. Van attracties of zelfs maar een parking of ingang was weinig tot niks te zien. In Sommerland Sjaelland betaal je de toegang voor je de parking oprijdt. Daarna kun je vrij het park binnenwandelen.
Vlak als je het park binnenkomt zie je al meteen de eerste van twee coasters staan. Maar deze zou pas om 12 uur openen, een technieker was nog bezig om alles te controleren. Een Pinfari looper kan je niet genoeg controleren… Dan begonnen we maar met de botsautootjes, of een variant daarop. Hier zit je in een soort kuipstoel die hovercraftgewijs op een ronde band is gezet. Sturen doe je met twee knuppels, wat het nog niet zo makkelijk maakt en heel wat hilariteit opleverde. Geniaal!
Ook de gekke fietsen ernaast werden aangedaan door een paar van de groep. Sommerland Sjaelland beschikt over een hindernissenparcours, iets wat Jonathan en Evert wel wilden uitproberen. Iets waar enkelen, waaronder ik, toch voor bedankte. Jasper zag toevallig net het parktreintje stoppen. De stations van dit parktreintje zijn allesbehalve duidelijk, deze stopt gewoon langs de weg. Het ritje was echter wel de moeite, je kreeg een mooi overzicht van wat het park te bieden heeft.
Bij terugkomst bleken Jonathan en Evert net op het hindernissenparcours te mogen. Eventjes op hen wachten op een terrasje dus. Daarna gingen we verder het park in, richting de vijver van het park. Die kun je bevaren met een roeibootje of kano, wat Bert & Evert en Jonathan & Jasper niet konden laten liggen. Tot spijt van sommigen kwam er niemand met een nat pak van af bij het in- en uitstappen. Jammer, gemiste kans.
Dat Sommerland Sjaelland het niet van grote en spectaculaire attracties moet hebben is wel duidelijk. Maar dat betekent niet dat het niet minder plezant is. Want geef toe, wat is er plezanter dan snel over het asfalt scheuren? Het park beschikte over een karting én dat in tegenstelling tot andere parken volledig gratis. Zo horen we het graag. Het aantal karts was echter beperkt en in plaats van een groepje x aantal rondjes te laten racen en dan alle karts in één keer te vullen werden ze hier kris kras gevuld.
Jammer, want zo werd onze groep opgesplitst. Jonathan en Evert zouden tegen elkaar gaan racen. Voor Evert de eerste keer dat hij kartte. Jonathan maakte zijn reputatie als snelheidsduiveltje waar en won. Tot hij weliswaar de verkeerde pit inreed. Helaas, in de racewereld kun je daarvoor gediskwalificeerd geraken waardoor we Evert als rechtmatige winnaar moesten uitroepen…
Ik nam het op tegen Bert en Jasper. Bert kreeg de pole position en ik startte recht achter hem. Hij maakte het me lastig, ik voelde dat ik wel de snellere was maar Bert gunde me geen plaats om voorbij te steken. Tot in de laatste ronde hij eindelijk moest plooien. Hoera, gewonnen! Toen bleek dat we vier rondjes hadden gereden terwijl we er maar drie mochten rijden… Oeps! Nuja, ik roep mezelf toch uit tot morele winnaar.
Er bleek ook een rondvaart te zijn die de moeite bleek te zijn. Voor een park als Sommerland Sjaelland was dit wel leuk gedaan. Een must-do als je in Sommerland Sjaelland bent. Niet ver daarvan waren er nog waterfietsen te vinden die je langs ongesnoeide natuur bracht. Goed sturen is de boodschap als je geen takken in je gezicht wilt krijgen.
De klokt tikte bijna 12 uur aan en onze drang naar coasters begon nu toch wel op te borrelen. Dus gingen we onze eerste coaster van de dag gaan doen, en dat werd VildBassen. Een big apple als uit de duizend, al had deze geen beugels waardoor het wel iets comfortabeler in het bakje zitten was. De andere mechanische attracties rondom deze big apple deden we niet, deze waren meer gemaakt op de maat van kinderen.
Er stond ook een soort zelfbedieningsdeath ride. Niets voor mij en Sven, de rest van de groep wou dit wel eens uitproberen. Ik kan mij nog herinneren dat er in zo’n attractie iemand is blijven stilhangen vorig jaar… Ik ga mij dat trauma besparen. Tenslotte kon er niet veel later misschien wel een nieuw trauma opgelopen worden in Sommerland Sjaelland.
Want ondertussen was de tweede coaster van het park ook opengegaan. VildKatten is een loopingcoaster van Pinfari makelij. Na eerder dit jaar Tornado in M&D’s Scotland te hebben mogen doen voelde ik de bui al hangen. Echt veel zin had ik er niet in maar ja… je kunt het pas weten als je hem gedaan hebt. VildKatten past niet in de categorie Tornado/Goudurix, maar echt aangenaam was het ook allesbehalve te noemen. Eén ritje was dus meer dan genoeg!
Het was nu echt wel tijd om te eten. Sommerland Sjaelland beschikt over een pizzabuffet, dat hoefde je ons natuurlijk geen twee keer te zeggen, bovendien was de prijs nog erg schappelijk. De pizza’s waren ook niet slecht, Disney mag best eens komen kijken hoe je een pizzabuffet aanpakt want dit was hemels tegenover Disney’s Pizza Planet.
We hadden het nu wel gezien in Sommerland Sjaelland, tenslotte wenkte er nog een ander park waar ik toch wel hoge verwachtingen van had. Evert, Jonathan en Jasper besloten nog even te blijven om het waterpark uit te proberen. Ik reed met Bert en Sven naar het hotel om in te checken, om vanaf daar naar het volgende park door te rijden.
Conclusie: alléén voor de coasters is Sommerland Sjaelland geen bezoekje waard. Maar het park is wel gezellig en biedt het nodige vertier. Dat het niet altijd hoger en spectaculairder hoeft te zijn bewijst Sommerland Sjaelland, plezier kun je ook maken op een karting, waterfietsen etc. Een tweede bezoekje zou zeker geen straf zijn!
Sfeerverslag en foto’s door: Frederik Boelaert
