Een dag na mijn bezoekje aan Movie Park Germany en het fantastische halloweenevent, trokken Jonathan, Sven en ikzelf richting Nederland waar we een drietal parken bezochten. We begonnen onze dag in De Waarbeek, zakten nadien af naar Slagharen en eindigden in Dippiedoe.
Parkje één: De Waarbeek. In dit park is nostalgie de rode draad. We begonnen deze dag met, de op een na, oudste stalen achtbaan van Europa. De Rodelbaan is een zeer leuk baantje, niet heel groot, maar fun verzekerd. Zo leuk dat we er meer dan een ritje op maakten, aan deze attractie stond ook een geweldige operator.
Onze volgende attractie werden de botsauto’s. Doordat het nog rustig in het park was zaten we maar met twee in de botsauto’s, maar een enthousiaste operator besloot mee een ritje te maken.
In de Swingmill bepaal je zelf je ritje, deze molen met karretjes draait snel rond, met een ruk aan het touw kan je heen en weer zwieren.
Een pretpark zonder zweefmolen, dat kan natuurlijk niet, we waagden ons dan ook aan een ritje op deze nostalgische molen.
De Rupsbaan werd onze volgende halte, deze rupsattractie is niet meteen de snelste, zoals de moderne exemplaren. Dit ritje maak je grotendeels door onder een gesloten kap, het moment waarop je vroeger op de kermis je lief vastnam en lekker ging zoenen.
Naar onze volgende attractie keek ik stiekem een beetje uit, bij een vorig bezoekje was deze jammer genoeg stuk. Maar ditmaal had ik meer geluk, de Calypso geeft een vrij snel ritje weg, waarbij je in alle richtingen draait.
Aan de achterkant van de vijver stond opnieuw een topattractie. De Nautic Jets, een vrij eenvoudig concept, maar zoveel fun.
Ons blitsbezoek sloten we af waar het begon, met een ritje op de superleuke Rodelbaan.
Rondom het middaguur arriveerden we aan ons tweede parkje, Slagharen, waar we ook de nodige portie nostalgie zouden beleven.
Vooraleer ons avontuur aan te vatten, werd de innerlijke mens versterkt.
En dan maar een doel meer voor ogen, Thunderloop, een geweldige creatie van Schwarzkopf. De werkzaamheden die men uitvoerde om deze draaiende te houden waren zeker voelbaar. De achtbaan was veel stiller dan normaal en soepeler dan ze ooit was.
Na de topattractie uit het park liepen we verder naar Tomahawk, een Troika gebouwd door Huss. Een ware thrillride met een familiaal kantje. Blijven geweldige dingen, ook al zijn ze zowat aan het uitsterven.
Ook het schommelschip Piraat deden we aan, schip ahoi, piraatjes.
Aangezien we vandaag een druk schema hadden, kozen we er voor enkel de grote attracties te doen, we sloten ons bezoekje aan deze hoek van het park dan ook af met een laatste ritje Thunderloop. Want Thunderloop niet opnieuw doen is ondenkbaar.
We wandelen door de mainstreet naar de andere kant van het park, onderweg hielden we nog even halt bij de uitkijktoren, aangezien Jonathan nog nooit zo eentje gedaan had.
Aangekomen bij het hoekje vol Schwarzkopf Goodness, sprongen we in de Octopuss, een geweldige attractie die een pittig ritje weggeeft.
Ons bezoekje sloten we af met een ritje op de Enterprise, opnieuw een Schwarzkopf creatie en dat voel je. Dit is zonder twijfel de beste in zijn soort op mijn lijstje.
We verlieten het parkje na een kort, maar superleuk bezoekje om koers te zetten richting onze laatste halte, Dippiedoe.
Dippiedoe is vooral een bestemming voor gezinnen met kinderen, maar de coasterhoeren onder ons kennen dit parkje ook omwille van Tyfoon, de custom Zierer achtbaan.
Het was dan ook die achtbaan die we onmiddellijk opzochten, we hadden maar een uurtje de tijd en deze missen zou doodzonde zijn. We deden er meerdere ritjes op. Dit baantje, afkomstig uit Tivoli Gardens in Denemarken, geeft een fel ritje weg, vol pit en bochtjes. Zeker en vast een leuk baantje.
Ook het kleine vrije val torentje sloegen we niet over. Geen geweldige airtime uiteraard, maar gewoon leuk om een keertje gedaan te hebben.
Eerder deze dag deden we nog een nostalgische zweefmolen in De Waarbeek, Dippiedoe heeft ook haar eigen exemplaar, heel wat moderner en kleurrijker, maar vooral even leuk.
Jonathan besloot onze dag af te sluiten met een mini ERT op de glijbaan.
Sfeerverslag: Bob Van Dyck
