Aah, zomer, verlof, eindelijk! Dit verlof stond al sinds januari met stip aangeduid in mijn agenda! Waarom?
Wel, na de aankoop van een huis vorig jaar kozen we om eens budgetgewijs op reis te gaan, met de autocar (reizen met de autocar
was voor mij al zeker een 15-tal jaar geleden), naar Salou. En ligt daar nu niet toevallig een klein parkje met een paar coastertjes in de buurt? Ow yes baby, Port Aventura, here we come!
Na een heel comfortabele reis met onze bijna-buren van reisbureau Herman en Vandamme bereikten we ons hotel in Salou omstreeks 04h00 in de vroege morgen. Behalve een dronken Engels koppel dat letterlijk de straat oprolde was iedereen nog in een diepe slaap verzonken, de receptionist ook denk ik toen we hem plots buiten zagen strompelen toen hij een reuze dubbeldekker voor zijn hotel zag stoppen. Wij kropen ook nog maar enkele uren onder de wol om zeker fris te starten aan onze tiendaagse vakantie.
Uiteindelijk was het dan zover en vertrokken we richting het park aan boord van een Plana bus. Heel makkelijke en goedkope manier trouwens om er te geraken. Onderweg was het even denken aan de horrorverhalen over de belabberde operations, “damn, zouden we een fastpass nemen voor een of twee dagen”? “Hm, de bus zit vol, maar niet overvol, alles zal misschien nog meevallen”. Wanneer we op de parking aankomen zien we dat die…. zo goed als leeg staat. Nice!
Snel naar binnen , nog even een obligate foto nemen van de verjaardagsslingers naar aanleiding van de twintigste verjaardag, en here we go!
Woody Says Welcome!!
Wanneer je het hoekje omgaat (letterlijk wel te verstaan), krijg je onmiddellijk deze beauty te zien, geef toe, er bestaan slechtere eerste indrukken he 
Bij het binnenkomen van het park bots je bijna meteen op Furius Baco, wat denk je dan? Ok, eerst hierop, dan zijn we ervan af, en er zal nog niet veel volk staan. Natuurlijk denkt iedereen hetzelfde (duuh)…. En van de 20 minuten wachten die er op het bord af te lezen zijn klopt ook niks. Uiteindelijk staan we er twee uur, en dit vooral door de belabberde ops. De operatoren stonden erbij en keken ernaar…
Gezucht, gemor, gezaag in de wachtrij… O nee, dit zal toch niet voor de ganse dag zijn denk ik bij mezelf..
Deze foto toont de chaos in het station. Eerlijk? Ik denk dat de operator Manuel from Barcelona heette, en ik denk that he knew nothing…
Deze foto toont hoe ik me na anderhalf uur voelde…
Algemeen;
De rit zelf? Kan en zal ik kort over zijn; beestige lancering, maar daar stopt het dan ook. Na de eerste bocht volgt het betere rammelwerk waarbij ik zat af te tellen tot we weer in het station waren. Furius Baco? Goed voor een keer. De eerste ride zadelde me al op met rugpijn en frustraties.
Een beetje ontgoocheld gaan we richting die topper, Shambhala. Zou het daar ook zo wachten zijn, ook zo belabberde operations?
Nog even passeren langs het Sesamstraat gebied, want beste hunters, daar staat ook een megacoaster 
Persoonlijk vind ik dit een heel mooi gebied voor de kids, mooi afgewerkt, gezellig, top!
Nog ene die Shambhala zoekt.
Onderweg piept het B&M staal al tussen de bomen; Dragon Khan en Shambhala, daar doen we het voor!
Eerste stop; Shambhala. En wat zien we tot onze grote verbazing? Quasi lege gebieden, en dus quasi lege wachtrijen! Woohoo!
Deze situatie zou zich de ganse dag en de dag erna afspelen, behalve het debacle bij Furius Baco was er weinig volk in het park, liepen de ops verder wèl gesmeerd en was het dus puur genieten!
Shambhala reed ondanks de kalmte met drie treinen, wat er dus voor zorgde dat alles zeer vlot ging. Treinen werden gedispatched binnen de minuut (konden we zien op de klok in het station), vriendelijk personeel… En ik kon alle ritjes backseat doen
De rit zelf is gewoon machtig, de takeling is indrukwekkend met een mooi zicht op het park en de kust, vervolgens wordt je letterlijk
naar beneden getrokken met onmiddellijk een eerste portie airtime, wat volgt is pure snelheid, een leuke bocht en opnieuw pure snelheid, met een sausje van lekkere (ejector) airtime op een bedje van een verrekt soepele trein en track. Moet ik nog vertellen dat ik met een grote glimlach terug het station binnen reed? Kortom, Shambhala is een topper, en doet Silver Star in mijn ogen serieus afgaan.
Dan maar de volgende trekpleister van het park; Dragon Khan. Ook hier geen volk, en amper 10 minuutjes later zit ik, u raadt het al, backseat. Deze baan is ook een favorietje van mij geworden, ondanks het feit dat hij al iets ouder is, gaat hij wel intens door het bochtenwerk, misschien ietsje ruwer, maar zeker genietbaar. Ben er fan van! Al heb ik na een paar ritjes wel de indruk dat het niet echt uitmaakt waar je zit op deze coaster, het gevoel is voor mij bijna overal hetzelfde.
Onderweg naar El Tren Del Mina kan je langs een replica van de Chinese muur naar dit gebied wandelen. daar heb je een pràchtig zicht op de B&M broertjes, of zusjes, zoals u wil…
Nog een mooi beeld op het Chinese plein:
De mijntrein is leuk, maar meer ook niet, iets te veel lifthills naar mijn goesting, maar de rit is wel te doen, niet pijnlijk
Het station:
Onderweg naar Stampida nog even gepasseerd langs de droptoren van het park. Dit is ook een van mijn favorietjes, lekker hoog,
enkel jammer dat ik in een gewoon bakje zat. Trouwens, de manier waarop de mensen over de bakjes verdeeld worden snap ik ook niet echt, je kan bvb niet in een rij voor de “hangende” bakjes aanschuiven, ik was nochtans zo graag eens blijven hangen…
Volgende op de lijst is Stampida, met ook daar de nodige horrorverhalen rond. Deze baan heeft deels een retracking ondergaan, en dit merk je (vind ik persoonlijk) wel wanneer je op de rode trein zit, deze gaat een stuk soepeler door de baan dan de blauwe.
Op zich vind ik dit een best genietbare baan… wanneer je rood kiest!
Daarna heb ik nog eens Tomahawk geprobeerd, de kiddie-woody, en die beviel me zowiezo veel meer dan grote broer Stampida, ondanks zijn mini-grootte heb ik toch een tweetal airtime-momentjes mogen ervaren
Onderweg naar de splash en rapid stonden Woody en Lesley Ann.. euh Betty Boop nog te shaken;
De boomstammetjes zijn leuk, maar meer ook niet. De rapid river kan je eerder zien als een rustig boottochtje, jammer genoeg kom je op geen van beide echt nat uit…
Wil ik nog een foto nemen van de rapid, krijg ik dit wel niet voor mijn lens zeker… 
Ik vraag me trouwens af of daar reactie van operatoren ofzo op gekomen zal zijn…
De dag erna hebben we nog vervolgd met een herhaling van alle bovengenoemde rides, alsook Angkor, de splashbattle. Deze geeft een leuke vaart weg, en ohja, hier kun je dus echt soaked uitkomen.
Wat hebben we verder nog te melden?
Templo Del Fuego, is een aanrader, leuke show, hot hot hot en een grappige verteller (als je de Spaanse taal machtig bent).
Verder beschikt Port Aventura nog over enkele leuke flatrides:
Nog wat andere sfeerbeeldjes:
Weinig wachten
Afsluiten deden we nog met Tutuki splash, hier waren we dus echt goed nat. Een bootje voor ons had het nog erger te verduren, zij begonnen net aan de laatste takeling terwijl een boot de laatste drop net nam, met als gevolg dat zij dus letterlijk een tidal wave over zich gekregen hebben, die mensen leken recht uit een zwembad te komen, nat tot op de onderbroek…
Na twee geweldige dagen zat het Port Aventura-avontuur er jammer genoeg op, maar er volgt nog een derde dag… In het waterpark.
Mijn conclusies;
Dit park heeft me echt aangenaam verrast, ik besef echter wel dat we veel geluk hadden dat het zo rustig was, maar alles verliep vlekkeloos, behalve dan bij Furius Baco.
Deze graad van afwerking en thematisatie heb ik nog niet veel gezien, Sesamo Adventure bvb is zeker voor de kids zo mooi gemaakt, wauw, maar ook de andere themazones zijn schitterend afgewerkt.
Het personeel was bij ons super => efficiënt, vriendelijk,… niets op aan te merken (behalve bij… u weet wel )
Qua catering kan ik niet veel vertellen, daar hebben we door de warmte niet echt gebruik van gemaakt, de honger was er niet echt, de cola was van een goede kwaliteit, dat kan ik wel zeggen .
Het park heeft verschillende toppers in zijn aanbod, zoals Shambhala, Dragon Kahn, Templo del Fuego, zelfs Tutuki Splash,
alleen jammer dat Furius Baco, in mijn ogen wel een topper qua launch, en Stampida (blauwe baan) zo verrekt ruw zijn.
De waterrides zijn, behalve Tutuki, ruim onvoldoende voor een park in zo’n warme streek. In die warmte verwachten de (meeste) mensen toch om eens een goeie klets water over zich te krijgen. Als je zo iemand bent, blijf dan weg uit deze twee attracties want ze zullen je alleen maar op je honger doen zitten.
Maar algemeen; Port Aventura, u bent geweldig, u ziet me binnenkort wel eens terug, ik kan u alleen maar aanraden aan vrienden en collega’s
Sfeerverslag en foto’s door: Matthieu Sayoen
