Ton van de Ven, ontwerper van o.a. Droomvlucht, Fata Morgana, Villa Volta en Vogel Rok is deze ochtend ten gevolge van een hersenbloeding overleden. De 71-jarige man was de voormalige creatieve directeur van de Efteling.
De Efteling laat weten ‘intens verdrietig’ te zijn. “Het komt onverwachts. Niemand had dit zien aankomen,” zegt een woordvoerster. “We zijn enorm trots op alles wat hij voor ons heeft betekend.” Zelfs nadat van de Ven met pensioen was bracht hij nog regelmatig een bezoekje aan het park. “Met de opening van achtbaan Baron 1898 was hij aanwezig. Hij is altijd betrokken gebleven.”
In 1965 solliciteerde Ton bij het Brabantse sprookjespark. Anton Pieck was bij het tweede sollicitatiegesprek aanwezig. Hij zei geen woord tijdens het gesprek, enkel 1 vraag: “Beheerst u het perspectief?” Dat was niet het geval, dankzij een leugentje om bestwil werd de man uiteindelijk toch aangenomen.
Van de Ven had eigenlijk niet de bedoeling lang te blijven bij de Efteling. Hij zag het eerder als een noodzaak om geld te krijgen. Uiteindelijk is hij tot 2003 werkzaam gebleven in het park.
Nadat hij ondersteunende werkzaamheden had verleend voor De Indische Waterlelies (1966) en Diorama (1971), is Spookslot (1978) het eerste grote project dat van de Ven gerealiseerd heeft. In de jaren die volgen, is de man verantwoordelijk voor bijna alle nieuwigheden in de Efteling.
Zo ontwierp hij o.a. Draak Lichtgeraakt (1979), schommelschip Halve Maen (1982), wildwaterbaan Piraña (1983), schuitjesmolen Polka Marina (1984), Oude Tuffer (1984), de Bobbaan (1985), Fata Morgana (1986), uitkijktoren Pagode (1987), de Trollenkoning (1988), het Volk van Laaf ((1990), Droomvlucht (1993), entreegebouw het Huis van de Vijf Zintuigen (1995), Villa Volta (1996), Vogel Rok (1998), Klein Duimpje en de Reus (1998), Repelsteeltje (1998), De Chinese Nachtegaal (1999), het Kinderspoor (2000), Rapunzel (2001) en het Efteling Theater (2002).
Verder schreef hij ook mee aan het rijm van het Meisje met de Zwavelstokjes, dat opende in 2004. Ton van de Ven is op meerdere plekken te zien en te horen in het park. Zo is hij te horen als de stem van de grote tempelwachters bij De Indische Waterlelies, de Reus van Klein Duimpje en meerdere Holle Bolle Gijzen.
Op 31 januari 2003 kreeg Ton een plein met zijn eigen naam: het Ton van de Ven Plein, bij Droomvlucht en Villa Volta. De bescheiden man bekende toen dat hij de naam van het plein niet echt vond klinken. “Zoveel fietsenmakers heten er Van de Ven,” zei hij. Hij vond dat het meer een eer was voor overledenen om een plein naar te vernoemen. Nu hij zelf overleden is zal hij het niet erg meer vinden dat het plein aan Droomvlucht naar hem is vernoemd.
Bron: Looopings
