Bobbejaanland is voor Bobby Turbo altijd een beetje thuiskomen. Ook al bezoek ik heel wat parkjes per jaar, doordat dit park het dichtst in mijn buurt ligt en ik hier doorheen de jaren dan ook ontelbare bezoekjes bracht is dit één van de Belgische parken dat ik vanbinnen en vanbuiten ken.
Toen Jonathan een tripje organiseerde was ik er als eerste bij om meteen mezelf op aanwezig te zetten, de bedoeling was om op deze dag de nieuwe virtual reality ervaring te gaan testen op de hangende achtbaan Dreamcatcher die volledig in het nieuw gestopt werd. Jammer genoeg lazen we enkele dagen voor ons bezoek dat de toevoeging van VR een beetje uitgesteld werd doordat de leverancier van de brillen niet tijdig kon leveren.
Onze tocht doorheen het park was er één van ontdekkingen, vooral dan op gebied van nieuwigheden. Nog maar net het park ingewandeld, vonden we al een eerste nieuw horecapuntje waar men koffie serveert. Iets verderop ontdekten we dat ook de game galerij in het nieuw werd gestopt, ook kwamen hier nieuwe games te staan.
We begonnen onze dag met een ritje op Bob Express, een powered coaster gebouwd door Mack Rides in 2000 en vanwege de ligging boven het meer nog steeds een zeer leuke achtbaan.
Via het vorig jaar aangelegde Coca Cola strandje, wandelden we verder richting Oki Doki, een Vekoma junior coaster met de nodige portie pit. Dit gekke clowntje blijf ik in haar genre een zeer goede achtbaan vinden, vooral de first drop is veel pittiger dan men zou verwachten.
We liepen even binnen bij Kinderland, waar een zeer enthousiaste en bevriende medewerker van het park ons met veel fierheid vertelde hoe hard het park bezig is om alles op te knappen. Het viel trouwens op dat er een positieve vibe heerst onder het personeel.
Ook bij Dreamcatcher stond een zeer enthousiaste medewerker om de mensen in te lichten over de technische problemen van de achtbaan. Best jammer dat de achtbaan gesloten was, maar wat zag deze er weer goed uit. De rotsen voor het stationsgebouw geven meteen een nieuwe look en feel aan de baan, we gluurden ook even het station binnen, waar nu hekjes zijn waarmee men kan voorsorteren om zo de capaciteit te verhogen. Ook zou het besturingssysteem gemoderniseerd zijn, waardoor alles nu automatisch kan verlopen. Zo begint de baan aan haar derde leven als het ware, want ooit was dit nog een achtbaan met vliegertjes, Air Race genaamd.
Ook de waterglijbaan Big Bang werd onder handen genomen deze winter, er werd een avontuurlijker thema toegevoegd, dat aansluit bij het cowboydorp.
Dit cowboydorp onderging dit jaar heel wat opknapwerken. Er kwam een nieuwe speeltuin, die het plein niet enkel opener maakt, maar ook levendiger. Verder verdween het reuzenrad bij El Rio, dit rad was ondertussen een ware mythe geworden, want de jongere bezoekers hebben dit nooit in werking gezien en weten dan ook niet dat ooit in een lang verleden de bootjes hier omhoog gingen om via een glijbaan aan de rit te beginnen.
Verder kwamen heel wat themaobjecten bij in het dorp en werd een nieuwe fotopunt bij de Speedy Bob gebouwd. Dit fotopunt werd zo geplaats dat het de betonnen vlakte van de oude tweelinghelft van Speedy Bob aan het zicht onttrekt. We lieten ons vertellen dat op deze locatie nog een touwenparcours zou komen, al is niet duidelijk wanneer dit precies is.
Ondanks ons groepje, ondertussen bestaande uit Dorien, Sven, Jonathan en mezelf, het niet echt warm hadden, overtuigde ik hen toch om El Rio een keer te doen. Gelukkig kwamen we er van af met een paar spatjes water.
Onze volgende attractie werd het Reuzenrad, waar men aan de veiligheid gewerkt heeft. Elk bakje is nu voorzien van een slotje, zodat domme tieners niet meer tijdens de rit de deurtjes kunnen openen.
Uiteraard kwam ook Naga Bay aan de beurt. Een achtbaan van Mauer Rides die je behoorlijk DIZZy kan maken. Al is deze spinner niet weggelegd voor mensen die te dikke bovenbenen hebben.
Ook kwamen The Forbiden Caves aan de beurt, waar Jasper Dubois op zoek is naar paarse diamanten. Deze immersive tunnel is vooral zeer mooi afgewerkt, maar de 3D effecten hadden iets sterker naar voren mogen komen.
Na de Caves wouden we de virtual experience van Mount Mara gaan beleven, jammer genoeg bleek dit door een technisch defect niet in te zitten vandaag. Maar een ritje Revolution ging wel, wat bijna net zo leuk is.
Onze laatste attractie van de dag werd de uit de kluiten gewassen frisbee attractie Sledgehammer, mogelijk wel mijn favoriete thrillride in ons Belgenlandje. Hier werd aandacht besteed aan de beugels, waar een soort cover werd over getrokken.
Schrijver: Bob (aka Bobby Tubro)
