Een van de beste attracties van 2016 is geplaatst in een Zweedse dierenpark. Kolmården, gelegen in Norrköping, heeft de eer om Europa’s allereerste houten achtbaan met inversies te openen. De aankondiging van “Wildfire” in 2014 deed mij al naar een bezoek van het park verlangen zodra ze open was – ik had immers net Outlaw Run gedaan in Silver Dollar City en was weggeblazen. Wildfire is op papier groter, sneller, en gaat meer over de kop. Geldt, zoals ze in Amerika zeggen: “Size matters” in deze context?
Fabrikant Rocky Mountain Construction heeft een aantal revolutionaire baansystemen ontworpen vooral bedoeld om houten achtbanen onderhoudsvriendelijker te maken, met als bijkomend voordeel dat met de stalen bovenrails veel meer mogelijk is dan vooralsnog mogelijk was met conventionele woodies. Twee typen achtbanen zijn reeds gerealiseerd: de “I-Box Track” en de “Topper Track”. De I-Box is in feite een groot stalen I-profiel op een baan (waardoor deze achtbaan overduidelijk een stalen achtbaan is). Er zijn momenteel 7 van dit type achtbaan te vinden, allen in Noord Amerika, voornamelijk omgebouwde woodies in Six Flags-parken. De Topper Track is in feite een track opgebouwd met zes lagen hout en dikke stalen bovenrails. Door deze manier van bouwen blijft een soepele rit gewaarborgd voor een lange tijd, terwijl het karakter van een houten achtbaan behouden blijft. Wildfire is slechts de vierde achtbaan met dit revolutionaire baanontwerp, in 2013 opende Outlaw Run in Silver Dollar City, in 2014 Goliath in Six Flags Great America en dit seizoen opende ook Lightning Rod te Dollywood. Allemaal in de VS, dus voor een andere RMC -coaster zul je een vliegtuig over de oceaan moeten nemen.
Kolmården was voor dit seizoen op geen enkele radar te zien, het park is vrij duur in entree (SEK 450, €48) en eigenlijk staan er slechts twee familieachtbanen. Het park is verder een heel mooi verzorgde dierentuin met een aantal attracties ertussen wat er steeds meer lijken te worden. Er is onder andere een 3 kilometer lange kabelbaansafari, een Doppelmayr kabelliftsysteem wat bezoekers over de verblijven laat komen in plaats van een berg op. Verder is er nog een groot kindergebied “Bamses Värld” met een aantal familieattracties.
Zweden heeft nu drie houten achtbanen, als je Wildfire erbij zou tellen. Balder (van Intamin) opende in 2006 in Liseberg en the Gravity Group leverde knap pas- en meetwerk Twister in 2011 voor Tivoli Gröna Lund. Kolmården heeft de baan helemaal achterin het park gezet. Het is denk ik 1,5 kilometer vanaf de ingang van het park naar de ingang van Wildfire, en daarbij moet je ook nog flink wat hoogtemeters maken met al die heuvels in de weg. Wildfire bevat zelf niet echt een thema, het stationnetje ziet er uit als een houtzagerij. Er is een ruime en mooie wachtrij langs de baan gelegd met een capaciteit van rond 45 minuten, echter wordt deze nooit gebruikt. Niet omdat het niet druk was, maar omdat het doelpubliek nog niet gewend is dat zo een wilde achtbaan in dit park staat. De safarikabelbaan had wachttijden van ruim een uur terwijl Wildfire met twee treinen in bedrijf slechts 10 minuten wachten was. Ook bij de twee familieachtbanen in het park is het langer aanschuiven.
De 1265 meter lange baan zelf begint na de bijzonder stille lifthill aan een hoge 270 bocht die de trein brengt naar de echte first drop, achterin zorgt deze vanwege de steilheid (83 graden) voor een flinke portie airtime. Daarna volgt de eerste inversie – de inverted stall – welke hangtime veroorzaakt. Wat hierna volgt is een deel waar vooral de veiligheidbeugel je weg bepaalt en niet je zetel. Wilde bochtenwisselingen en airtime zoals we gewend zijn van RMC. Op dit deel is de baan het snelste met 115 km/h. Ondertussen wordt een corkscrew genomen als een soort van rustpunt, maar daarna gaat de rit weer ontzettend wild verder met als hoogtepunt een snelle barrel roll. Mijn favoriete zitje was links achterin, vooral voor de first drop airtime die je voorin uiteraard mist. Voorin worden de inversies (zeker de laatste) veel beter genomen.
Mijn eindoordeel lijkt duidelijk; als groot liefhebber van het out-of-control gevoel en van houten achtbanen moest dit wel een goede baan worden. Tevens was Outlaw Run mijn #1 toen ik Wildfire deed, deze achtbaan is van hetzelfde type. Groter is echter in dit geval beter. De baan is niet echt intensief, maar wel heel erg wild. Misschien kunnen de allerlaatste bochten beter, maar de eerste 1200 meter is fantastisch. Voor een houten achtbaan is 110 miljoen Zweedse kronen (€11,5 miljoen) misschien veel, maar stalen achtbanen van deze klasse kosten veel meer. Dat RMC nog veel van deze wonderen mag verwezenlijken.
Verslag en foto’s: Jos Boudestein
