Sfeerverslag: Sea Life Blankenberge en Boudewijn Seapark – 19 september 2020

Vandaag was het een dagje vol met jeugdsentiment want er stonden 2 parken op het programma die ik al sedert mijn jeugd niet meer heb bezocht. De eerste was het Sea Life in Blankenberge. Dit park staat bekend om hun zeehondenopvangcentrum en al hun aquaria. Na de middag hadden we dan Boudewijn Seapark op de planning staan, waar we natuurlijk konden genieten van de dolfijnenshow en alle attracties. Daarnaast zagen we er ook heel wat zeedieren.

 

Doordat het Coronavirus nog steeds in de wereld en dus ook in België aanwezig is moesten we op voorhand een afspraak maken om het Sea Life in Blankenberge te kunnen bezoeken. Ik had een reservatie gemaakt om 10h30, waarvoor we stipt op tijd waren. De auto hadden we kunnen plaatsen op de betalende parking naast het Sea Life. Bij het binnenkomen werden we heel vriendelijk ontvangen door kassabediende. Hij legde ons alles uit en wenste ons een prettig dag. Door de Corona-maatregelen is er een verplicht te volgen route. De eerste meters gingen door een donkere gang waar we even later het eerste aquarium tegenkwamen.

De route bracht ons even later naar buiten. We wandelen langs enkele grote speeltuigen, die door de maatregelen afgesloten waren. Uiteraard waren we hier niet voor de speeltuigen maar voor de dieren. Buiten zijn er ook enkele dierenverblijven en de eerste dieren die we tegenkwamen waren de otters. Er was net een verzorger bezig met het voederen van deze komische dieren.

De otters deden verder met hun ontbijt en wij gingen verder naar de volgende dieren. Even verder zagen we de pinguïns al genieten van de eerste zonnestralen. De diertjes genoten van hun badje in hun mooi verzorgde verblijf. Wat mij hier enorm opvalt is de bedrijvigheid van de dieren en hoe net de verblijven wel niet zijn. Alsof er hier om het halfuur een stofzuiger alle vuil komt oprapen. Ook bij de zeeleeuwen vond ik het heel verzorgd en zagen we dieren in volle actie. De tribunes bij de zeeleeuwen waren afgeplakt want ook hier waren de shows afgelast.

Nu werd het tijd voor “Jurassic Seas”. In dit indoor gebied kun je de wereld van (water)dinosaurussen ontdekken. Ook zijn er enkele aquaria te bezichtigen. Deze ruimte hebben we redelijk snel bezocht want het was er niet echt interessant voor ons.

Hierna kwamen we terug buiten, waar het interessanter was voor ons. Daar konden we het zeehondenopvangcentrum bezichtigen, een mooi initiatief waar gestrande zeehondjes in nood opgevangen worden. Er wordt uitleg gegeven door een verzorger. Zo leerden we dat wanneer een zeehond in de vorm van een banaan ligt deze hoogstwaarschijnlijk aan het rusten is. Ook werd er de tip gegeven om weg te blijven van zeehondenpups en jonge dieren. Doordat er mensen rond de dieren lopen durft de mama van het dier niet dichter komen. Mocht je denken dat er een zeehond in nood is, dan bel je best naar het Sea Life centrum. Zij zullen er dan voor zorgen dat het dier (eventueel in nood) geholpen wordt. Ga zelf nooit naar gestrande zeehonden. Na de heel erg zorgvuldige uitleg konden we nog genieten van de zeehonden want deze kun je bezichtigen dankzij allerlei ramen. Daar kun je de dieren zien rusten en aansterken alvorens ze terug worden vrijgelaten in de Noordzee. Heel mooi om te zien hoe deze zeehondjes geholpen worden.

De zeehonden lieten we achter ons en zo liepen we verder naar de zone waarvoor deze zoo het meest gekend is. Namelijk de aquaria met vissen. Binnen aangekomen merkten we dat het heel erg donker was maar even verder was er een groot aquarium waar er een kooi boven hing. De kooi diende duidelijk om krabben te vangen want er zaten een paar (valse) krabben in.

De ene ruimte na de andere kwam voorbij en overal was het genieten geblazen van de onderwaterwereld. Zo zagen we zeepaardjes en kwallen. Die laatste zaten in een donker aquarium, met een soort blauwe lamp achter. Een heel erg leuk effect voor wanneer je net zoals ik graag fotografeert, iets waar ik dankbaar gebruik van maakte. De tocht door de prachtige onderwaterwereld eindigt met een tunnel. Deze tunnel baant zich een weg door een heel groot aquarium. Je kan er haaien en schildpadden vinden maar ook enkele grotere vissen.

Wanneer je op het einde van de tunnel komt ben je automatisch ook aan de uitgang van het Sea Life Centrum. De uitgang bevindt zich in de shop waar ik mijn kans mooi zag om mijn sleutelhanger collectie verder aan te vullen. Verder kun je hier heel wat speelgoed vinden, uiteraard allemaal in het thema van vissen en de zee.

Wij hebben heel hard genoten van deze kleine zeedierentuin. Alhoewel het niet de grootste is, wat een beetje typisch is voor dierentuinen met de zee als thema, kun je hier gemakkelijk een halve dag spenderen. De verblijven van de dieren en de aquaria zijn heel erg netjes en het personeel is super vriendelijk. Zeker en vast een dikke pluim aan de medewerkers. Maar het mooiste wat je hier kan vinden is toch wel het opvangcentrum voor zeehonden. Een prachtig gebaar dat hopelijk nog heel lang mag bestaan want jammer genoeg zijn zij de enige die dit doen in België.

Met een aangenaam gevoel gingen we terug naar de auto want we hadden namelijk nog iets op de planning staan. Het volgende park ligt zo’n 20 minuten rijden van het Sea Life Centrum en was zo ideaal om ermee te combineren. Zo ruilden we Blankenberge in voor Brugge.

Iets na 12 uur kwamen we uiteindelijk aan op de parking van Boudewijn Seapark. Dit is een pretpark en dierentuin in één. Eigenlijk een beetje zoals Bellewaerde, maar dan met enkel zeedieren. Dit was een park waar ik al een hele lange tijd eens langs wilde gaan want het was al geleden van in mijn kindertijd dat ik hier nog was geweest.

Op de parking zagen we al dat er niet veel volk was. Dit is meestal het geval wanneer je een pretpark bezoekt in september ook al is het weekend. We gingen door naar de ingang en deze is volgens mij nog altijd dezelfde als 15 jaar geleden. Onze tickets werden gescand waarbij er werd vermeld dat we ze bij moesten houden voor de shows, want vandaag konden we de zeeleeuwenshow en natuurlijk de dolfijnenshow bezichtigen.

Het eerste wat tegenkwamen was Bobo’s indoor. Stiekem dacht ik al aan een mayaland zoals in Plopsaland maar helaas was dit gewoon een indoor speeltuin. Heel tof voor de kinderen natuurlijk maar voor ons was dit niet meer dan een passage en een plek om foto’s te nemen. We namen uiteindelijk ook nog foto van ons bij een bord waar je je hoofd moet insteken. Het resultaat kun je hieronder zien.

Ondertussen kregen we al honger en besloten we iets te eten. Alvorens we dit deden besloten we eens een kijkje te nemen bij het nieuwe buitenzwembad. Ik zeg nieuw omdat ik het voor het eerst zie maar eigenlijk is dit buitenbad al open van 2014. Er zijn tal van glijbanen en er is een grote ton waar er regelmatig water uitvalt met een grote douche als gevolg. Voor het zwembad is de mascotte van het park nagemaakt. Mijn vrouw kon het niet laten om eens te poseren bij deze zeeleeuw. Aangezien het toch ietsjes te fris was om te zwemmen, lieten we onze kleren maar aan en gingen door naar het restaurant.

In het restaurant at ik een hamburger en mijn vrouw plastieken gehaktballen in tomatensaus. Ik zeg expres plastieken want ze waren niet echt lekker en voelden heel glad aan. Ze heeft ze dan ook logischerwijze laten staan. Mijn hamburger kon ik niet van klagen, niet de meest speciale maar toch in orde en lekker.

Onze buik zat weer lekker vol, dus konden we weer tegen een stootje. Op richting de beste attractie van Boudewijn Seapark en dat is natuurlijk de Orca Ride. Deze achtbaan is er 1 uit de stal van Zierer en ook van hetzelfde type als de keverbaan in Bellewaerde. De trein is mooi gedecoreerd als orca en baant zich een weg door en langs allerlei ijsbergen. Tijd voor een ritje op deze mooie achtbaan.

We konden onmiddellijk instappen en namen plaats achteraan in de trein. De beste plaatsen bij dit type achtbaan. De snelle optakeling is er 1 met banden en dus niet met een ketting. Boven neem je een lange bocht naar links. De track draait nu weg naar rechts achter de bomen. Nu pas komt de vaart erin en aan het einde van deze hele grote helix komen we terecht bij de ijsbergen. We duiken door zo’n ijsberg en nemen vlak daarna de volgende korte helix. Deze keer is dit een linkse stijgende helix die net boven de ijsberg van daarnet komt. Van daarboven duik je in dezelfde helix terug naar beneden. We duiken net boven een klein riviertje waar we eventjes worden natgespoten en draaien terug in een grote helix langs allerlei struiken. De optakeling raast onder ons voorbij en na het nemen van wat flauwe bochtjes gaat het via een laatste grote bocht naar links terug naar het station. Ditzelfde parcours leggen we uiteindelijk twee keer af.

Ik vond het heel tof om deze achtbaan nog eens opnieuw te kunnen berijden. Dit is 1 van de dingen die ik mij herinner uit mijn kindertijd, deze achtbaan samen met een heel goed spookhuis dat er jammer genoeg niet meer staat. Ondanks dat deze achtbaan gebouwd werd in het jaar 1998 voelt hij nog heel erg soepel aan. Nauwelijks voel je een schokje en de achtbaankarretjes zijn ook heel erg comfortabel. Prachtig dat deze topper bewaard is gebleven. En heel misschien is dit wel de beste achtbaan van Zierer in België. Hij is zeker en vast beter dan de keverbaan in Bellewaerde (want die is een rammelbak). Enkel die in Plopsaland is even soepel, maar hier is het baanverloop veel interessanter. Uiteindelijk besloten we nog een paar ritjes te maken op de Orca Ride.

Het werd tijd om de rest van het park eens te ontdekken. Zo kwamen we even verderop de Oldtimers tegen. Mijn vrouw is een grote fan van dit soort attracties dus besloten we een ritje te maken, wachten moesten we toch niet.

Mijn vrouw zat aan het stuur, ik achterop. De tocht gaat door een groen stukje van het park. Natuurlijk is dit niet de meest avontuurlijke attractie, al vind ik het tof om dit nog eens te doen. In België zijn bijna alle oldtimers verdwenen, enkel Walibi heeft deze ook nog. Plopsaland en Bellewaerde hebben deze helaas niet meer. Gelukkig kun je deze klassieker hier nog vinden.

Bij het verlaten van de Oldtimers merkte ik dat er een pelikanen verblijf is. We hebben snel tussendoor deze mooie dieren eens gefotografeerd en snelden dan door naar de volgende attractie.

De Piratenboot liet ik links liggen want van deze attractie kom ik heel snel misselijk. Mijn ouders hebben daar nog mooie herinneringen van een bezoek aan Bellewaerde destijds. Ik zag zo wit als een lijk en we waren nog maar vertrokken. Sinds die dag heb ik geen enkel schommelschip meer gedaan. Ook de flying carrousel deden we niet, al vond ik wel dat deze heel mooi verscholen zat tussen de bomen. Even verder vonden we een draaimolen met dolfijntjes. Een beetje vergelijkbaar met de Bloemenmolen uit Plopsaland De Panne, al is deze hier heel wat kleiner. Ook het afwerkingsniveau ligt heel wat lager, al maakt dat voor de kinderen niet echt veel uit. Mijn vrouw voelde haar ook weer terug wat kinds want ze besloot ook een ritje te maken op deze draaimolen.

We zetten de tocht verder door het park. Her en der kwamen we verschillende (kinder)attracties tegen. Denk maar aan een vrije val voor kinderen, deze was vandaag blijkbaar heel populair want er stond constant een kleine wachtrij vol met kinderen. De botsauto’s waren gesloten, waarschijnlijk door de pandemie. Wat verder vonden we een boot attractie van Zamperla. Deze Rockin’ Tug is tegenwoordig heel populair in pretparken want je vindt ze bijna overal.

Al deze attracties lieten we achter ons en gingen door naar de achterkant van het park. Straks hadden we nog een zeeleeuwenshow die we zeker niet wilden missen en we konden de dag dan nog afsluiten met de dolfijnenshow, maar eerst naar de attracties achteraan het park. Onderweg kwamen we de aangedreven paarden tegen, die natuurlijk ook heel wat aantrek hadden bij de kinderen in het park.

Het pad bracht ons uiteindelijk bij het zeehondenverblijf. De dieren hebben een heel mooi verblijf met een rood huisje als schuilplaats en 2 vijvers waarin ze kunnen zwemmen. Ze genoten duidelijk van het mooie weer want ze steken soms hun hoofd boven het water om eens te genieten van de zon.

Naast het zeehondenverblijf staat er ook een waterglijbaan. Dit is zo’n ouderwetse glijbaan waar je met een rubberen bootje naar beneden glijdt. Heel erg leuk alleen is het heel erg lastig om de boot naar boven te dragen.

Toch kon ik het niet laten om deze attractie eens te proberen. Het bootje moest ik alleen dragen want mijn vrouw wilde niet mee. Met al de spieren die ik had en nauwelijks adem door het mondmasker geraakte ik uiteindelijk boven. De drop zelf was heel goed, er was snelheid en de knikjes zorgden voor airtime. Beneden gleed ik heel ver door, tot op een halve meter van de kussens. Dit soort attracties sla ik altijd over in andere parken, maar hier kon ik het niet laten. Ik deed hem zelf 2 keer en moest ik de boot niet iedere keer naar boven moeten sleuren, had ik hem vast en zeker nog een paar keer gedaan.

Maar nu werd het tijd voor de zeeleeuwenshow, dus gingen we heel snel naar de voorkant van het park. De show gaat door in een klein openluchttheater vlak naast het zwembad. Op verschillende plaatsen waren er rode kruisjes en groen vinkjes voorzien waar je mocht zitten. Wij gingen braaf op een groen vinkje zitten maar helaas waren er heel wat mensen die dit niet deden. Ook de parkmedewerkers zeiden er niets van. Gelukkig droeg iedereen een mondmasker.

Na een kleine 10 minuten te wachten begon de show. De tribune was ondertussen al volledig gevuld. Corona Proof? Ik dacht het niet. Gelukkig konden we wel genieten van een prachtig spektakel met dieren. Zo stelde men eerst de dieren voor en legde men de verschillen tussen een zeeleeuw en zeehond uit. Bij een zeeleeuw kun je de oorschelpen zien en bij een zeehond niet. En ook het zwemmen gebeurt anders want een zeeleeuw zwemt met zijn voorvinnen en stuurt met zijn achtervinnen. Bij de zeehonden gebeurt dit andersom. Er werd daarnaast ook getoond hoe behendig deze dieren zijn. Ze klimmen als de beste en durven van hele grote hoogtes te springen. Dit werd uitvoerig gedemonstreerd. We kregen ook uitleg over het gebit van de zeeleeuw en ze lieten hem ook eens brullen. Het was vooral grappig om te zien hoe de begeleidster haar hoofd weg draaide voor de stinkende adem van de zeeleeuw. Het laatste gedeelte was dan wat minder informatief en begonnen ze met een soort verhaal. Een man is aan het poetsen waarbij hij plots zijn gsm verliest. Gelukkig kan de zeeleeuw onderwater kijken en heeft hij in een mum van tijd de gsm gevonden. De show eindigt met een paar grote sprongen in het water.

Als laatste hadden we nog de dolfijnenshow voor de boeg. Deze show stond een twintigtal minuten achter de zeeleeuwenshow gepland. Dat was ook te zien aan het volk dat in 1 stroom doorliep naar het dolfinarium aan de ingang. Hier vond ik het veel beter georganiseerd want we mochten telkens maar apart binnen. De zitplaatsen waar je niet mocht zitten waren afgespannen met een lint. Waar er geen lint hing, mocht je dan uiteindelijk plaats nemen. De tribune werd zo langzaamaan gevuld en stipt om 15h begon de bekende dolfijnenshow van Boudewijn Seapark.

De show ging van start met in de hoofdrol Moana. Deze dolfijn is geboren in 2015 en nam ons samen met haar familie mee naar haar wereld. Ook hier werd ons heel wat bijgeleerd over dolfijnen. Zo zouden dolfijnen heel intelligent zijn en kunnen ze met elkaar communiceren door een soort fluitpatroon. Wat dolfijnen ook goed kunnen, is een show opvoeren! Zo werden er heel wat bekende trucjes uitgehaald waaronder een heleboel salto’s. Steeds blijf ik verwonderd hoe hoog deze dieren wel niet kunnen springen en het levert natuurlijk ook heel wat prachtige foto’s op.

De shows waren afgelopen voor vandaag. Helaas konden we niet even blijven hangen voor de ramen van de dolfijnen maar werden we onmiddellijk naar buiten gejaagd. Al was het wel tribune per tribune. We besloten onze dag af te sluiten met nog een ritje op de Orca Ride.

Na een zoveelste rondje op de achtbaan besloten we naar huis. Ik kocht eerst nog een sleutelhanger voor in mijn collectie. Mijn vrouw besloot terwijl ook nog een zeeppomp te kopen van Boudewijn Seapark. Deze staat nu mooi bij ons in de keuken.

We hebben heel hard genoten van onze halve dag in Boudewijn Seapark. Het park is mooi en is proper. Alleen oogt het wat leeg want er zijn heel veel grasvelden in dit park. Hopelijk kan dit park nog wat verder groeien en vullen ze die leegte. De Orca Ride en de dolfijnenshow zijn natuurlijk de toppers van het park, al denk ik dat die laatste ook niet eeuwig zal blijven bestaan. In Frankrijk mogen ze al geen dolfijnen in gevangenschap kweken, dus zal de rest van Europa wel volgen de komende jaren. Aan de ene kant ook logisch want dolfijnen zijn heel slimme dieren en in het wild leggen ze honderden kilometers af op per dag. Iets wat ze niet kunnen in een bassin, ook al is deze redelijk groot.

Verder hoop ik dat het park nog wat attracties kan toevoegen, al zal het waarschijnlijk nooit een Sea World worden zoals in Orlando. Ik zou persoonlijk ervoor zorgen dat er nog meer zeedieren in het park aanwezig zijn. Hopelijk gebeurt dit ook want zonder vernieuwingen zal ik hier waarschijnlijk niet snel meer terugkomen. Dit vooral omdat er in België veel betere en grotere parken zijn. Desondanks kan ik een bezoek wel degelijk aanraden want het is een mooi verzorgd park waar de dieren goed verzorgd worden. Tot ziens Boudewijn Seapark!