Eind augustus hadden mijn vrouw en ik een 4-daagse gepland naar Duitsland. Op het programma 4 pretparken, met op de eerste dag Phantasialand. Dit pretpark ligt vlakbij Keulen en is vooral gekend van zijn prachtig afgewerkte themagebieden. Met Klugheim hebben ze 1 van de mooiste themagebieden in de wereld met daarin nog eens 1 van de beste achtbanen van Europa. Daarnaast hebben ze nog een fantastische rapid river en logflume. Deze zijn wederom prachtig afgewerkt en hebben een heel uitdagend parcours. Reden genoeg voor een bezoek aan dit fantastische park.
Wanneer je naar Phantasialand bezoekt is het handig om te weten dat het park verschillende ingangen heeft. De hoofdingang begint aan het themagebied “Berlin”, aan deze ingang ligt er geen parking voor reguliere bezoekers die komen met hun eigen vervoer. Deze ingang is dus enkel voor bezoekers die komen met het openbaar vervoer of andere busmaatschappijen. Dan heb je nog de Mystery-ingang. Als je deze ingang neemt kom je eerst binnen in het Mystery gebied. Wie als eerste de Taron wil doen neemt het best deze ingang. Wij daarentegen stonden op de parking vlak voor de Chinatown ingang. Uiteraard als je deze ingang neemt, kom je binnen in het Chinese gebied. Ik neem altijd deze ingang want dan is het niet ver lopen naar Colorado Adventure. Deze achtbaan is meestal al direct na de opening van het park open, terwijl de rest maar om 10 uur opent. Volgens de website zouden de deuren maar om 9h30 open gaan maar bij ons was dit al om 9h20.
Zoals eerder vermeld gingen we dus direct door naar Colorado Adventure. Deze Runaway Mine Ride van Vekoma is een van de beste achtbanen in zijn soort. Enkel Big Thunder Mountain in Disneyland Paris vind ik iets beter, maar deze achtbaan is een absolute topper. Wij waren 1 van de eerste die deze achtbaan bereikten en zo konden wij ook op de eerste rit direct mee. Colorado Adventure heeft enkele indoor secties en maar liefst drie optakelingen. Je hebt er overigens ook een mooi zicht op de logflume van het park en in de verte zie je de lanceerachtbaan voorbij razen. De eerste optakeling volgt direct na het verlaten van het station. De met banden aangedreven optakeling gebeurt redelijk snel en eenmaal boven val je niet direct naar beneden. Er is eerst een flauw knikje alvorens je volledig naar beneden duikt. Je dendert rakelings naast de tweede optakeling naar beneden en daarna duik je een tunnel in. Hier kom je in een overdekt gedeelte. Je neemt een bocht die terug naar buiten gaat maar dan draai je terug naar binnen. Hier volgt er een helix waarna we terug naar buiten gaan voor de tweede optakeling. Terwijl je naar boven gaat, zie je links van je de logflume passeren. Eenmaal boven volgt er een golvende bocht die na een paar keer op en neer te gaan terug in een tunnel ingaat. Nu komt er een stukje in het donker. Na een paar tientallen seconden verlaten we terug dit gedeelte en komen we opnieuw terecht bij hetzelfde indoor gebied als daarnet. Na het nemen van een wel heel scherpe bocht komen we bij de derde optakeling. Ook hier weer eerst een knik alvorens we terug naar beneden denderen. Dit wordt gevolgd door een helix met daarna alweer een tunnel. Via deze tunnel komen we naast het instapstation terecht. Er volgt nu een heuse helix die eerst naar beneden duikt en vervolgens weer naar boven draait. We vliegen vol in de remmen waardoor we aan het einde zijn van dit prachtige rit. Een ideale opwarmer voor wat nog volgt die dag. Ook het station van deze achtbaan is prachtig, via een trap verlaten we dit station en komen we terecht in een souvenirshop..
Phantasialand is niet zo heel groot waardoor je heel rap van het ene themagebied naar het andere kunt wandelen. Dit deden wij ook en we maakten ons klaar voor de logflume van het park. We stonden klaar in de wachtrij, iets voor 10 uur toen plots de rij vooruit begon te gaan. Helaas geen geluk, want de attractie had een technische storing. Dan gingen we maar naar die andere attractie in het gebied. Talocan ligt een paar meter verder is zowat de beste Top Spin attractie die ik al heb gedaan. Ook de omgeving errond is werkelijk prachtig en samen met de muziek en het vuur dat in het rond gespuwd is het een lust voor het oog. Het tofste is natuurlijk wanneer de Top Spin een aantal keren achter elkaar begint te spinnen. Helaas heb ik geen tijd gehad om deze Huss-attractie te fotograferen maar zelfs al ben je geen fan van dit soort attracties, het is altijd mooi om naar te kijken!
Zoals eerder vermeld kun je in dit park heel vlot van het ene naar het andere gebied wandelen. Daardoor werd Maus au Chocolat onze volgende attractie. Het verhaal rond deze attractie is als volgt. In de koninklijke bakkerij krioelt het van de muizen. De beste muizenvanger, Oscar Koslofski, wordt ingeroepen om deze te gaan verdelgen. Maar deze man kan het niet alleen aan en vraagt onze hulp in. Gewapend met een slagroomspuit moeten we dit ongedierte bestrijden. De wachtrij is ingericht als een opslagplaats waar je de muizen al bezig hoort. Even later krijgen we een 3D-bril en komen we zonder te wachten terecht in het station. We stappen in en rijden door naar de eerste scène. Deze scène zien we een man (misschien wel Oscar, ik weet het niet) en kunnen we voor de eerste keer beginnen jagen en vooral schieten op de muizen. De man steekt zich weg achter zijn bureau. Na een paar minuten rijden we door naar de volgende scène. We zijn aangekomen in de stock plaats en we zien de muizen lopen in de rekken. Zo gaat het natuurlijk verder naar de volgende scènes zoals in de keuken, de ovens, de loopbanden waar de taarten worden gemaakt, de koelkast en als laatste de eetzaal. Het is een heel erg toffe attractie, alleen zijn de spellen na een tijdje te veel hetzelfde. Er zit niet echt een verschil in. De afwerking daarentegen is fantastisch mooi en het systeem is heel erg simpel. Je trekt aan een touwtje en richt op de muizen. Ik sloot de attractie af met iets meer dan 180 000 punten, mijn vrouw had om en bij de 150 000 punten. Hoge score dacht ik, toen ze plots de highscore toonden van meer dan 800 000 punten. Geen idee hoe die persoon dat voor elkaar heeft gekregen. Ik kan dat alleen maar bewonderen.
Op naar de volgende attractie. We gingen door richting Wuze Town. Voor de ingang van dat gebied ligt er een informatiepunt over het nieuwe themagebied Rookburgh. Daar komt uiteraard de nieuwe achtbaan FLY te liggen die dan natuurlijk nog niet open was. Er komt in dit gebied een nieuw thema hotel te liggen. Charles Lindbergh hotel, zoals het hotel gaat noemen komt centraal in dit gebied te liggen. De achtbaan zal rakelings langs dit hotel vliegen. Met enkele panelen wordt er reclame gemaakt voor dit gebied.
Ondertussen waren we in Wuze Town. In het indoor gebied van deze zone vind je 2 spinning coasters. Winja’s Fear en Force. Deze 2 achtbanen dragen een verhaal met zich mee. Dit gaat als volgt
Wanneer Phantasialand bezig was met graafwerkzaamheden voor een nieuwe attractie. Tijdens deze werken stootte men op iets raars aan onder de grond, namelijk de Wuze. Deze lang verloren gewaande beschaving leefde er onder de grond. Heel lang geleden leefden de Wuze samen met de mensen, maar doordat de mens meer en meer bezig was met de technologische vooruitgang besloten ze zich af te zonderen. Daar zouden ze zich meer op hun gemak voelen. Want de Wuze leven anders of wij, want bijna alles staat er ondersteboven. Bij de geboorte van een Wuze worden de kinderen niet aangetrokken door de zwaartekracht, daardoor beginnen ze te zweven. Om dat te voorkomen dragen de volwassenen Wuze, zware stenen klompen. Als de kleine Wuze-kinderen groot genoeg zijn worden ze getraind met Tittle Tattle Tree. Deze staat midden in Wuze Town. Wanneer ze gewend zijn aan de zwaartekracht krijgen ze hun eigen stenen klompen. De mannen zorgen voor de kinderen thuis, de vrouwen daarentegen worden strijders. De leider van deze strijders noemt “Winja”. Een strijder word een Wamazone genoemd. Wie dit wil worden moet 2 testen doorstaan. Als eerste moeten ze hun kracht tonen in Winja’s Force. Ten tweede moeten ze tonen dat ze hun angsten kunnen beheersen in Winja’s Fear.
De Wuze leven heel dicht bij de natuur. De belangrijkste god van de Wuze is de Night Hawk. Deze reusachtige havik leeft in de bergen en is alleen te spotten wanneer het donker is. De dapperste strijders vliegen soms eens mee op zijn rug. Rond een meer dat Moon Lake heet, leven de Water-Wuze. Deze Wuze leven nog dichter bij de natuur. Wanneer er een Water-Wuze overlijd krijgt een graf op het water. Dit graf krijgt de naam Kikkersteen. Deze Wuze bevolking, patrouilleert met Wakobato’s. Deze karren hebben waterkanonnen waarmee ze de kikkerstenen afspoelen. Zo’n steen kan daar bij onverwachts verrassen…..
Vroeger kon je de Wuze regelmatig spotten in Wuze Town. De kinderen speelden er, Winja was er om een oogje in het zeil te houden. Grootmoeder Wuze zorgde ervoor dat alles netjes bleef. De laatste jaren is er geen Wuze meer te zien. Er lopen nu vrolijke jongleurs en entertainers rond, waarschijnlijk hebben de Wuze zich terug getrokken doordat de bezoekers van Phantasialand heel wat technologische snufjes bij zich hebben…..
Dit was het verhaal rond Wuze Town. Phantasialand fans zullen merken dat er heel wat attractienamen in het verhaal voorkomen. Zo vind je in het midden van het indoorgebied de Tittle Tattle Tree. Dit is een Para-tower van Vekoma. Rond deze toren razen de 2 achtbanen voorbij. Buiten vind je de attractie Wakobato. In deze attractie kun je schieten met water op doelwitten. Dit alles tijdens een rustige rondvaart. Wij waren hier uiteraard voor de 2 spinning coasters. We hebben zo’n 15 minuten moeten wachten, we konden helaas niet kiezen welke kant. In het station moesten we links instappen. Wij hadden dus Winja’ Force. Beiden kanten gaan omhoog met een lift. Boven word je gekanteld waardoor je een stukje naar beneden gaat. Via allerlei scherpe bochten spin je door de grote hal. Het tofste gedeelte is echter het laatste stuk. Daar komt het karretje plots tot stilstand en kantelt het stuk track opzij. Vervolgens duik je naar beneden en kom je terecht in een stuk track dat op en neer veert. Heel erg speciaal, daarna ging het richting het station.
De andere kant hebben we niet gedaan want deze is een beetje gelijkaardig aan de andere. Er is echter nog een achtbaan in dit gebied. Vroeger had deze achtbaan de naam: Temple of The Night Hawk, nu gaat hij door het leven als Crazy Bats. Normaal is deze achtbaan met VR-bril, wegens de Corona-maatregelen is dit nu zonder en is het eigenlijk dezelfde attractie als vroeger. Een achtbaan in het donker dus. Wanneer je deze achtbaan doet zul je merken dat de rit heel lang duurt. Er komt maar geen einde aan, ook zijn er 3 optakelingen. Een rit zou zo’n 4 minuten duren en daarmee zou dit de langste indoorcoaster van Europa zijn. Doordat de achtbanen binnen is en hij soms heel laag over de grond blijft, krijg je het gevoel dat de achtbaan soms heel rap gaat. Maar uiteindelijk is het toch een heel erg rustige achtbaan, ideaal voor kinderen.
Bij het verlaten van deze achtbaan merk je dat je achteraan het park bent en dus terug moet keren naar het midden van het park. Onderweg nog een braadworst gegeten met een frietje erbij. Om met een gevulde maag naar de volgende attractie te gaan. Via het Berlijnse themagebied waren we op weg naar het Afrikaanse gebied. We zagen in de verte de zwiermolen draaien en besloten eerst hier een ritje op te maken. De Wellenflug zoals hij noemt is een zwiermolen zoals je ze in ieder park vind. Alleen is er hier een tof element bij want er spuiten fonteinen net onder je stoeltje. Deze passen zich ook aan jouw hoogte, heel spectaculair om te zien. En af en toe voel je tijdens de rit een spettertje water in jouw gezicht.
Ons ritje op de zwiermolen hadden we ook overleefd, nu was het tijd voor een grotere attractie. We liepen door naar de voorkant van het park, waar de hoofdingang is gelegen. Als je daar dan naar rechts gaat over een houten brugje. Kom je terecht in Afrika. In het themagebied “Deep in Africa” is er 1 attractie. Het gaat hier natuurlijk over Black Mamba. Deze B&M Inverted Coaster is een echte parel. Hij slingert zich tussen allerlei tunnels en rotsen. Er zitten heel veel bochten in, die elkaar in een razend tempo opvolgen. Ook de eerste inversie is fantastisch, zeker met die brug die erdoor loopt. Maar ook het gebied zelf is heel erg mooi. Met enkele afrikaanse hutjes, waar je een winkeltje en een paar eetkramen vind is het geheel prachtig afgewerkt. Een kleine tip: probeer zeker eens de gyros in 1 van die eetkraampjes. Iedere keer als ik in Phantasialand ben stop ik hier voor een broodje met gyros. Maar daarvoor was het nog iets te vroeg. We gingen naar de wachtrij, waarvan ik het soms niet erg vind om hier te wachten. Want er is overal wel iets te zien. Deze wachtrij kronkelt zich een weg tussen de rotsen, door een huisje of hut, langs een waterval om dan helemaal beneden in de vallei aan te komen bij het station. In dit mooi versierde station waar het wel redelijk donker is, leg ik mijn rugzak aan de kant en nemen we plaats. Eerst hebben we de optakeling naar boven. Boven kom je aan in een toren waar er allerlei beenderen hangen. Eenmaal boven aangekomen maken we een duik naar rechts. Het eerste element wacht al beneden en dat is de looping. Hier ga je heel vlotjes door, zoals we dat gewend zijn van B&M. De volgende inversie volgt direct daarna. Dit is een kurkentrekker en ook bij dit element gaat de trein heel soepel erdoor. We duiken een tunnel in en eenmaal eruit draait het track zich terug de andere kant op naar boven. Weeral vliegen we door een tunnel, met direct daarna weer een kurkentrekker en nog een tunnel. We nemen een bocht naar links en gaan terug een tunnel door. Er volgt terug een inversie, gevolgd door een grote bocht naar rechts. Het volgende element is dan een grote helix naar links. En weeral gaan we door een tunnel heen. Er volgen nog 2 grote bochten en dan duiken we in een donkere gang, waar dan blijkbaar de remmen zaten.
Deze achtbaan heeft heel wat toffe elementen, zeker in combinatie met de tunnels is dit een absolute topper. Er zijn voldoende g-krachten aanwezig tijdens de rit en de inversies worden heel soepel genomen. Neem daarbij een fantastisch mooie omgeving en je hebt een pracht van een achtbaan.
Ons Afrikaans avontuur was voorbij. Dit was een top achtbaan maar het park heeft nog een andere parel, namelijk Taron. Deze achtbaan was onze volgende attractie. Taron ligt in het wondermooie Klugheim. Dit prachtig afgewerkte themagebied is een lust voor het oog. Je weet niet waar je eerst moeten kijken en daarnaast neemt Taron hier een groot deel van de omgeving in. Overal zie je deze achtbaan voorbij razen, hij lijkt te liggen in een ravijn. Klugheim is ook de thuis voor nog een andere achtbaan en dat is Raik. Raik is een Junior Boomerang Coaster van Vekoma. Deze achtbaan hebben wij helaas niet gedaan omdat het iets te druk was en er betere attracties zijn in dit park.
Uiteraard waren wij in dit gebied voor Taron. Taron is een lanceerachtbaan van Intamin AG. Dit Zwitserse bedrijf heeft met deze achtbaan 1 van de beste achtbanen in Europa geplaatst. Taron is zelfs ondertussen al gekopiëerd door een pretpark in China. De achtbaan heeft 2 lanceer stroken en heel wat airtime heuvels. Het beste aan deze achtbaan is volgens de omgeving waar je door raast. Door tunnels, langs huizen en rotswanden. Dit afgewisseld met heel wat airtime en scherpe bochten is een top combinatie. Opvallend, deze achtbaan heeft geen inversies. Dit heeft hij volgens mij ook niet nodig.
We hadden geluk want de wachttijd bedroeg maar een kwartier. We kregen een plaats bijna volledig achteraan de trein. Ik zit liefst van al vooraan in een lanceerachtbaan maar hier kan je nu eenmaal geen plaatsen kiezen. De trein vertrok langzaam richting de eerste lancering. Wanneer je op de lancering komt, stopt de trein met rijden. De spanning wordt opgebouwd en eventjes later worden we gelanceerd. Deze lancering loopt heel erg soepel ondanks de hoge snelheid die wordt behaald. Na de lancering gaat de baan een stuk omhoog en draai je naar rechts langs een groot stuk rots. Dan volgt al de eerste airtime heuvel en duiken we een tunnel in. Er volgen een paar hele scherpe bochten waardoor je alle kanten wordt geslingerd in je stoeltje. Ondertussen scheren we over de daken van de huizen die gebouwd zijn in Klugheim. We vliegen door 1 van de daken, om dan weeral een paar bochten te nemen. Via een paar andere bochten en heuveltjes gaan we naar de tweede lancering. Als je dacht dat de achtbaan al rap ging, dan hou je je best hier stevig vast. De achtbaan gaat hier nog een versnelling hoger. Achter de lancering ga je terug naar boven. Boven neem je een paar scherpe bochten, maar aan die snelheid lijkt het alsof je rechtdoor gaat. Ook hier scheren we over de daken, gaan we door allerlei bochten en nemen we een tunnel. Op het laatste stuk heb je nog een paar hele toffe heuvels waar je immens veel airtime op ervaart. Daarna volgen uiteraard de remmen. Het einde van een wel hele goede rit.
Nu werd het stilaan tijd voor de eerste waterattractie van de dag. En dit was River Quest. Deze Rapid River ligt niet zo heel ver van Taron. Deze wel heel speciale rapid is niet zoals alle andere rapids. Deze gaat omhoog met een lift, tot wel zo’n 20 meter hoog. Een techniek die speciaal ontwikkelt is geweest voor Phantasialand. Hier hadden we de langste wachtrij van de dag. Dit was zo’n anderhalf uur, en de wachtrij ging maar heel traag vooruit.
Maar uiteindelijk bereikten we toch het station en konden we instappen. De boot werd helemaal volgepropt, wat ik eigenlijk niet zo erg vind want dan komt er nog meer water binnen in de boot. De attractie begint met een rustig stukje varen richting de lift. De lift bracht ons naar boven, het plateau wordt schuin gehouden. De boot wordt eventjes tegen gehouden, waardoor je even de hoogte kunt inschatten. Dit zou 11 meter zijn, wat best hoog is voor een rapid. Na een paar seconden valt de boot uiteindelijk toch naar beneden. De ene kant van de boot wordt nat, de andere kant wat minder. We varen door naar de volgende drop. Deze begint met een draaikolk zoals in Bobbejaanland. De draaikolk eindigt met een val van 7 meter en deze is heel erg nat. Ik kreeg de volle lading, mijn broek en t-shirt waren kletsnat. Met een nat pak naar de laatste drop. Deze is maar zo’n 3 meter hoog maar ook hier kreeg ik weer de volle lading. Kletsnat, maar dan echt totaal verzopen bereikten we het station. Dit is 1 van de beste waterattracties die er bestaat, zeker in het prachtige weer dat we vandaag hadden is dit echt een topper.
Met onze natte kleren besloten we richting Chiapas te gaan. Om deze boomstam rivier te bereiken moesten we door het Chinees themagebied. Hier passeerden we de ingang van Geister Rikscha. Dit is het spookhuis van het park. Naar het schijnt zou deze attractie onder de grond zijn gebouwd. De wachtrij ging toch al een beetje naar beneden. Hier hoefden we niet te wachten en eenmaal in de attractie viel ook op waarom. Een oude stoffige darkride, die een spookhuis moet voorstellen. De rit begint met een hele diepe afdaling, deze wordt heel rustig genomen. Beneden passeer je langs allerlei monsters en rare wezens die een Chinees tintje hebben. De rit leek wel eindeloos, dit duurde zeker 10 minuten. Dit vond ik geen attractie die past bij het hedendaagse Phantasialand dat zo’n mooie themagebieden heeft. Bij wat opzoekwerk zag ik dat deze attractie in 1981 is open gegaan. Een hele oude darkride die dringend eens mag vernieuwd worden.
Na de tegenvallende darkride was het tijd voor de beste logflume die ik al heb gedaan en dat is Chiapas. Deze fantastische boomstam rivier, die eigenlijk geen boomstammen heeft maar een soort bakken waarvan ik niet echt weet wat het moet voorstellen. Het lijkt een beetje op een steen. Maar goed, voor deze fantastische attractie hebben we uiteindelijk maar een kwartier moeten wachten. Deze bootjes hebben ook een beugel die voor je zit, deze moet je tegen je aan trekken. Dit is omdat de laatste afdaling 1 van de steilste ter wereld is. Onmiddellijk na het verlaten van het station worden we omhoog getakeld. Boven plons je in het water en vaar je naar een grot. Naast onze vaargeul loopt het track van de Colorado Adventure, deze kun je hier regelmatig zien passeren tijdens het varen. We vaarden binnen in de grot, hier zie je een soort archeologische site want er staan allerlei items zoals een paar kisten, lampen en werktafels. Uiteindelijk kom je bij de eerste afdaling terecht. Vlak voor je naar beneden gaat moet je trouwens eens recht voor je kijken. Daar staat een man in de muur gehouwen en deze heeft een drijfband. Mooi dat ze hier dit soort details in de attractie verstoppen. De eerste afdaling valt wel goed mee, een paar spetters. Meer vang je niet. We varen terug een grot binnen, aangezien we door de eerste afdaling terug buiten waren. Hier binnen werd de boot tegen gehouden en liet men de boot andersom varen, in zijn achteruit dus. We varen de grot uit, door naar de volgende grot. Hier bevindt zich mijn lievelingsstuk uit deze attractie. Hier klinkt een lollig deuntje, waarbij iedereen in de boot meteen begint mee te zwaaien. Een raar figuur klopt daar met enkele beenderen op skelet koppen die blijkbaar dienst doen als drum. We verlaten de grot, en hier krijgen we de tweede drop. Deze doe je in achteruit en daar word je wel redelijk nat van. Een beetje verder wordt de boot stopgezet en schuift het geheel opzij naar de optakeling richting het hoogste punt. Dit gebeurt in 2 delen want er zit nog een vaar gedeelte ertussen. Uiteindelijk kom je aan het punt waar de boot naar beneden gaat. Dit met hellingsgraad van 53 graden, zoals eerder vermeld 1 van de steilste logflume’s ter wereld. Je duikt onder een brug door, waarna je een klein beetje terug naar boven gaat. Hier schuif je enkele meters gewoon door op het rail alvorens in het water te belanden. Een gigantisch grote golf is hiervan het gevolg. Wederom redelijk nat, vooral mijn schoenen waren ditmaal verzopen.
We hadden nog 1 attractie niet gedaan en dat was Hotel Tartüff. Deze attractie ligt in het Berlijnse themagebied, niet zo ver van de hoofdingang. Dit is een Fun House, persoonlijk 1 van mijn favoriete die ik al heb gedaan. De wachttijd bedroeg maar 5 minuten en in een mum van tijd zaten we in de lift. Dit is eigenlijk geen echte lift maar het lijkt er wel op. De portier doet deze voor je open en dicht. De eerste hindernis was een draaiend rad zoals je wel eens ziet in een hamsterkooi. Een beetje verder had je dan de rond draaiende plateaus, waar je kon opstaan. Verder is er ook een speciale trap, of heb je een gang waar je moeten wandelen op borden. Je kan er ook glijden over metalen buisjes en helemaal op het einde kan je glijden van een glijbaan.
Aangezien we nu alle attracties hadden gedaan die we wilden doen besloten we nog enkele re-rides te doen. We sloten onze dag met een overheerlijk broodje Gyros in het Afrikaanse gebied. Daarna gingen we door naar ons hotel want dat was nog een kleine 2 uur rijden.
Phantasialand blijft voor mij 1 van mijn favoriete pretparken. Het niveau van afwerking ligt hier heel hoog en daar hebben ze ook nog eens geweldige attracties ernaast. Taron, Black Mamba, Chiapas & River Quest zijn echte toppers in hun categorie. Zeker Taron is een absolute must wanneer je dit park bezoekt. En wanneer ik dit schrijf is ondertussen FLY ook al open gegaan. En ik kan je zeggen dat ze met deze achtbaan een extra reden hebben om eens dit park te bezoeken. Tot ziens Phantasialand!
