Ongeveer twee jaar geleden ontdekte ik een, voor mij, nieuw Frans toppark, Nigloland. Het was dus ook zonder nadenken dat ik onmiddellijk toestemde met een tweede bezoekje. Vijf uurtjes moesten er gereden worden via weggetjes doorheen Franse akkervelden en snelwegen, vijf uren vol ongeduld, want dit jaar werd Alpina Blitz toegevoegd aan het aanbod in dit charmante park.
Een zeer goed gevulde parking deed ons het ergste vrezen qua wachtrijen, maar we konden niet meer terug. Aan de ingang werden we onthaald door de Niglo mascottes.
We besloten te beginnen met de linkerhelft van het park, om zo de drukte wat te ontlopen. En zo kwamen we terecht bij John Hammond’s creatie, maar dan in een Niglojasje, Dinosaur Adventure.
Hierna nam Bobby Turbo de achthoofdige groep mee richting Les Hérissons de la Fowwrêt Magique, een fantastisch rondritje met egeltjes en een zeer aanstekelijk deuntje, dat jammer genoeg ditmaal iets te stil stond.
Recht tegenover het egelritje, stond onze eerste achtbaan, Le Chenille.
Uiteraard is hier niet veel speciaal aan, behalve dan het feit dat deze achtbaan pas de lifthill kon bereiken na een pushstart van de operator.
Na ons ritje in dat gekke rupsje, was het tijd om aan te gaan schuiven bij Schlitt’Express, waar een toch wel redelijke wachtrij stond, die vlotjes weg werd gewerkt. Na ongeveer 20 minuutjes aanschuiven, twintig minuten die opgevrolijkt werden door de lady in Pink, was het onze beurt.
Wie wilde muis zegt, denkt normaal meteen aan pijnlijke korte bochten en veel te hard afgestelde remmen, maar daar is bij dit exemplaar niets van te merken.
Dit is voor mij nog steeds het enige muisje, waar ik met plezier een ritje op maak.
Dat Schwarzkopf geniaal is weten we allemaal, ook in Nigloland kan je nog genieten van een van Anton’s creaties. Bobsleigh is een zogenaamde Wildcat, een lekker wild baantje vol pit en fun.
Ook hier werd er flink doorgewerkt, en konden we na een 15 minuutjes instappen.
Hoog tijd nu om wat adrenaline door ons lijf te pompen, en daar is Air Meeting de perfecte attractie voor.
Je moet er wel een beetje feeling voor hebben, ikzelf haalde er ongeveer 20 loopings uit, in tegenstelling met het Geiselwind exemplaartje waar ik er 50 uit haalde. Ik hoop echt dat er ooit eentje van deze in onze contreien terecht zal komen. Waar Gerstlauer rampzalig is met hun Eurofighters, bouwen ze hiermee wel een geweldige thrillride.
Na de vliegtuigjes, tijd voor de space shuttle. Met Spatiale Experience, liet Nigloland een klein broertje van Euro Sat bouwen.
Een klein broertje dat het jammer genoeg moet stellen zonder theming bij de spiraallift. Maar ik vind deze persoonlijk veel beter dan zijn grote broer, zotte bochtjes en veel soepeler.
Na wat overleg over wie nu precies welke baan als 200ste credit ging scoren, liepen we richting Canada, waar we eerst halt hielden bij de boomstammekes.
Ook hier kunnen we enkel zeggen dat we het ritje zeer leuk vonden, enkel jammer dat men koos voor maar een drop.
En nu hop naar Gold Mine Train, een powered coaster, die mooi verweven is met natuur en boomstammekes.
Wat zijn wij toch blij dat het park voor kwaliteit en afwerking kiest, want ook hier had men oog voor de ervaring. Ondertussen begonnen de magen te grommelen, we kozen voor de eettent net naast de Gold Mine. We kozen voor een menuutje met een kipstoofpotje, een drankje, frietjes en een dessertje, wat we veel te duur moesten betalen. Na het stillen van onze grommende beer, liepen we richting Grizzly.
Een Discocoaster, die zeer mooi aangekleed werd, maar over de heuvel ligt hij op een betonnen vlakte, wat toch een minpuntje voor het oog is. En nu de hoogste tijd voor Alpina Blitz, de nieuwe aanwinst van het park.
Heel hoge verwachtingen had ik nog niet bij het zien van de baan, die niet bijzonder hoog lijkt, en het treintje op het zicht niet enorm veel snelheid maakt. Na niet al te lang aanschuiven, en toch een redelijke wachtrij overwonnen te hebben, was het onze beurt.
We begonnen aan de beklimming van de lifthill, nog steeds denkende, dit wordt een leuke rit, maar waarschijnlijk niet heel speciaal. En zoef, we storten de dieperik in, en meteen een eerste bocht. En onmiddellijk moesten we onze eerste verwachtingen overboord gooien, want wauw, dat ding pakt onmiddellijk enorm veel snelheid, en kan zelfs een lichte black out veroorzaken.
Hierop volgend krijg je een hoop airtime voorgeschoteld, die je enkel van Intamin zou verwachten. Echt superzotte ejector airtime, werd gevolgd door puur gooi- en smijtwerk in de snelle richtingswijzingen. Eindigen doet de rit met drie bunny hops, waar je opnieuw hopen ejector airtime krijgt, zeer vergelijkbaar met Expedition Geforce en Goliath.
Prachtige achtbaan, die zonder pardon enkele van mijn favorieten opzij duwde, en zich nestelt op nummer twee van mijn lijstje. Tja, na zo’n ervaring, kan je onmogelijk gewoon weglopen, dus doken we meteen terug de lege plekjes in het treintje in. Voor opnieuw een verassend intens en geweldig ritje.
Aurel Line, de beste operator van het park, zag hoe enthousiast wij wel waren, en liet ons telkens weer lege plekjes in nemen, zelfs de anderen uit onze groep, die al de trap namen naar de uitgang van het station mochten over de trapleuning klimmen om die enkele lege plekken op te vullen. Slechts een enkele keer moesten we rondlopen via de normale wachtrij. Onderschat dit baantje echt niet, want je lichaam krijgt echt wel wat G-krachten te verwerken. Maar daar draaien getrainde coastergekken als ons hun hand niet voor om. Na een hele hoop ritjes, besloten we toch verder het park te verkennen, want er stonden nog wel enkele attracties op ons verlanglijstje. Zoals het spookhuis, gelegen achter deze gevel.
Ook dit vind ik persoonlijk een echte aanrader, en ondanks de lange wachtrij, zaten we na tien minuutjes al in ons karretje. Africa Cruise bleek de langste wachtrij van de dag te hebben, en werd om die reden overgeslagen.
Le Petit Poucet, een onschuldig ogende draaimolen, was ons volgende doel.
Opnieuw een geweldig leuk attractie, dat zeker niet te onderschatten is.
Nog even met Miss Oktober op de foto, vooraleer we verder wandelen.
Want wat is een dagje pretpark zonder Zwelfie? Apple Flight is daar de ultieme plek voor, nog even in de wachtrij dansen op de Deutsche Schlagermuziek.
En zo was onze ronde compleet, en doken ieder in een attractie naar keuze, voor mij en nog enkelen, was die keuze zeer snel gemaakt. Alpina Blitz uiteraard.
Waar we na opnieuw enkele ritjes merkten dat het zes uur geworden was, en dachten dat het erop zou zitten. Maar Nigloland zou Nigloland niet zijn, als ze niet uit klantvriendelijkheid het park een kwartiertje langer open zouden houden.
Na ritje nummer tien van de dag was dat kwartiertje ook om, maar nog steeds besloot Nigloland het park niet te sluiten, en krijgen we opnieuw een kwartiertje extra ride time.Tja, daar maken wij uiteraard met veel plezier gebruik van.
Maar aan alle mooie liedjes moet een einde komen, na vijftien ritjes ging het park dan toch sluiten. Maar Aurel zou Aurel niet zijn, mocht hij ons niet gunnen nog enkele foto’s van dit topbaantje te maken in het station.
En wij zouden niet Bob en Bert zijn, mochten we niet op de foto gaan met ons favorietje in dit park.
Tja, nu zat er niets anders meer op dan nog snel een T-shirt aan te kopen van Alpina Blitz, die enkel in grote maten bleek verkrijgbaar te zijn.
Met pijn in het hart, maar met een zeer voldaan gevoel, moesten we afscheid nemen van dit toppark, dat ik als een Europa Park in het klein zou durven omschrijven.
Nog snel een groepsfoto nemen, die gefotobombed werd door een vriend van de fotograaf :p
Eindconclusie na ons bezoekje:
Ook al heb ik alle parken uit Frankrijk nog niet gedaan, toch zou ik bijna durven zeggen dat dit wel het beste parkje uit dit land zou kunnen zijn.
Tijdens deze dag stoorden we ons nergens aan, dus veel minpuntjes kan ik niet opsommen, misschien dan enkel het te dure eten.
Pluspunten kan ik dan weer oneindig beginnen opsommen:
- overal werkt het personeel enorm vlotjes door, waardoor lange wachtrijen smelten als ijs voor de zon.
- super sfeer doorheen het ganse park
- enkele echte topattracties
- prachtig afgewerkte zones
- proper sanitair en park
- enzoverder
