MagicLand is een jong Italiaans pretpark dat de deuren opende op 26 mei 2011 in Valmontone, niet ver van de hoofdstad Rome. Bij opening had het park nog de naam Rainbow MagicLand, verwijzend naar Italiaanse animatiestudio Rainbow waarmee een licentieovereenkomst afgesloten was. Mijn mede reisgenoot was er een week na de opening in 2011 geweest, voor mij was het de eerste keer. Hoe zou dit park er uit zien 10 jaar na de opening en na het verlies van de licentierechten?
Uiteraard had ik als fervente pretpark fan al vaak gehoord over MagicLand. Heel veel had ik er nog niet over opgezocht. Ik wist wel dat er met Shock een Maurer looping coaster gebouwd was en dat er voor de rest nog 4 kleinere achtbanen stonden, maar aangezien ik niet echt fan ben van een aantal van deze Maurer looping coasters, had ik MagicLand nooit echt hoog op mijn todo lijstje gezet.
Maar toen ik besloot om een grote reis door Italië te maken, kon dit park natuurlijk niet op het programma ontbreken. Ik moet zeggen dat mijn verwachtingen niet al te hoog waren omdat ik had horen zeggen dat het park er niet meer zo goed als in het begin zou bijliggen. Toch had ik er ontzettend veel zin in om het park te gaan ontdekken en mijn eigen ervaring op te doen.
Al meteen bij het binnenkomen was ik aangenaam verrast. Een gigantische toegangspoort was gebouwd met daarop twee gevleugelde beesten die stoer de bezoekers zaten op te wachten.
Toen we door de poort liepen kwamen we in een gezellige main street terecht vol met leuke charmante gebouwtjes en huisjes. Alles zag er goed en verzorgd uit, van een niet onderhouden park was op dit moment alvast geen sprake. Benieuwd wat dat zou geven voor de rest van het park.
Meteen kwamen we aan bij de belangrijkste achtbaan van het park. De gelanceerde looping coaster Shock gebouwd door de Duitse fabrikant Maurer Rides.
Om tot in het station van de achtbaan te komen, moesten we via het stationsgebouw dat leuk was aangekleed.
Hmm lekker, dat ziet er goed uit! De achtbaanrit start met een vreemd begin, een verdwaald stukje track waarbij verschillende bandenaandrijvingen nodig zijn om het karretje opnieuw bij de start van de lancering te krijgen. Ik ben zeer benieuwd wie dit ooit bedacht heeft of wat er oorspronkelijk de bedoeling van geweest is. Maar goed, dat doet er allemaal niet toe want daarmee word je gelanceerd met een snelheid van 95 km/u, los richting de tophat van 35 meter hoog. Over deze tophat vlieg je met een behoorlijke snelheid overheen waardoor je een hoop airtime ervaart. Dit is ongetwijfeld mijn favoriet stuk van de achtbaan en een zeer leuk element waarvan ik niet verwacht had dat dit zo goed zou uitgewerkt zijn! Ook de rest van de achtbaan was een fijne ervaring. Ik moet zeggen dat ik zeer aangenaam verrast was door Maurer en baantjes als dit mogen ze nog bouwen!
De uitkijktoren sloegen we even over om later op de dag te doen.
We liepen verder en kwamen een restaurant tegen, dat we omwille van het vroege uur, voorbij liepen. Ook dit restaurant was gelegen in een erg mooi gebouw.
En zo kwamen we aan bij de volgende achtbaan van de dag, de Vekoma Junior Coaster met de naam Dune. Een leuke opvuller voor de kinderen en de credit hunters, maar buiten een beetje groen, was hier niet echt veel moeite gestoken in de aankleding van de achtbaan.
Via de carrousel en het draaiend huis, dat helaas heel de dag gesloten zou blijven vermoedelijk omwille van corona, liepen we richting de boomstammetjes. Een attractie die later was toegevoegd en er dus niet bij de opening van het park in 2011 al stond.
Er was geprobeerd om met een beperkt budget aankleding te geven aan de attractie. Ondanks dat het niveau van de theming duidelijk niet even hoog was als bij sommige andere attracties in het park, waardeerde ik wel de moeite die ze er voor gedaan hadden en moet ook gewoon gezegd worden dat de boomstammetjes er een stuk beter bijlagen dan in vele andere parken. Wel waren we blij dat we deze attractie in het begin van de dag deden want later werd de wachtrij veel te lang.
Tijd om naar de volgende achtbaan te gaan. Dit was de Big Apple rollercoaster Esplorabruco van een onbekende fabrikant die iets langer was dan normaal maar die helaas geen aankleding had gekregen. Na een ritje in de volle zon was ik blij dat ik er uit kon stappen.
Aan de overkant van het meer konden we al de vrijevaltoren zien staan, die zouden we later op de dag doen.
Ook de naastgelegen splash battle zouden we later op de dag uitproberen.
De attractie over de ruimte, Cosmo Academy, was omwille van corona heel de dag gesloten, maar hiermee leken we niet meteen een topper te missen.
De volgende achtbaan die we tegenkwamen was de Mauer spinning coaster Cagliostro. Deze achtbaan loopt voor het grootste stuk indoor en heeft een erg mooie façade gekregen.
Het theater liepen we voorbij, maar het gebouw zag er wel leuk uit.
Het was tijd om de laatste achtbaan van het park uit te proberen, de Vekoma mijntrein achtbaan Olandese Volante. Zoals alle mijntrein achtbanen van Vekoma was deze een leuke baan, al was het wel een vrij bescheiden exemplaar. Een van de treinen leek hier al wel een tijd niet meer gebruikt te zijn en leek zijn beste tijd te hebben gehad.
Nu we de achtbanen gehad hadden was het de tijd om enkele andere attracties in het park uit te proberen. De eerste die we tegen kwamen en die hoog op mijn wishlist stond, was de shooter Huntik 5D. Hier had ik namelijk van iedereen die dit park al bezocht had, niets anders dan erg goede verhalen over gehoord. Toen ik de façade van de attractie zag, was ik alweer erg onder de indruk van de 8 gigantische beelden die de bezoekers stonden op te wachten. Wat zag alles er weer goed uit!
Maar ook de shooter zelf was erg indrukwekkend. Een perfecte mix tussen erg mooie gedecoreerde scènes en schermen. Beschrijven hoe die juist is kan ik moeilijk, maar deze behoort absoluut tot de beste darkrides die ik al gedaan heb. Ik denk dat ik hem zelf mag kronen tot mijn favoriete shooter in Europa! Huntic 5D zouden we uiteindelijk verschillende malen doen deze dag, en dat had niet alleen met de heerlijk frisse airco wachtrij te maken.
Het restaurantje waar we middag aten is weeral zo een leuk voorbeeld hoe echt bijna elk gebouw hier er prachtig uitziet. Heerlijk toch dit park!
De attractie die we uiteindelijk het meeste gedaan hebben was de Yucatan splash boten. Ook deze attractie zag er erg goed uit maar is helaas moeilijk te fotograferen. Maar wat er zo heerlijk aan was, was dat de attractie de perfecte natheid had voor dit warme weer. Je werd goed nat, maar de schoenen bleven meestal gespaard. Daarnaast was de attractie heel de dag door walk-on, wat we maar niet begrepen. Uiteindelijk kon ik het aantal ritjes die we gemaakt hebben niet meer bijhouden, maar elke ritje opnieuw was even verfrissend bij dit enorm warme weer!
Achter dit mooie gebouw bleek dan weer een restaurant te zitten. Ongelooflijk toch hoe het park zoveel werk geeft gestoken in al haar gebouwen!
Ook een ritje op de splash battle kon natuurlijk niet ontbreken.
Het spookhuis Haunted Hotel bleef heel de dag gesloten, waarschijnlijk vanwege corona.
De uitkijktoren van het park.
Ook de rapid river mochten we natuurlijk niet overslaan. Deze was ook enorm mooi gethematiseerd, maar helaas was het niet echt mogelijk om dit op beeld vast te krijgen.
De vrijevaltoren! Altijd fijn een goede portie adrenaline!
De grootste vergissing van de dag was toen we gingen aanschuiven in de niet zo lang lijkende wachtrij van de Winx Club attractie. Uiteindelijk bleek dit om een VR-attractie te gaan die met voorsprong de slechte VR-attractie was die ik ooit al gedaan heb. Tot overmaat van ramp ging deze wachtrij alles behalve vooruit en was deze driedubbel zo lang als de tweede langste wachtrij van het park. Absoluut het wachten niet waard. Pas helemaal op het einde dacht ik er aan om mijn bril af te zetten, dat had ik veel eerder moeten doen want alle oude theming van de darkride die ervoor in het gebouw stond, was gewoon nog aanwezig.
Uiteindelijk hebben we erg veel rerides gemaakt op de meeste attracties en hebben erg hard van ons dagje in MagicLand genoten. Ik was echt heel erg positief verrast over dit park. Het zag er prachtig uit en het had bijna alleen maar fijne attracties. Het is ook de eerste keer in mijn leven dat ik meer ritjes heb gemaakt op gewone attracties dan op achtbanen, niet omwille van de achtbanen, maar gewoon omdat er zo een leuk aanbod was aan andere attracties!
MagicLand, het was een mooie tiende verjaardag! Ik kijk al uit naar mijn volgend bezoekje!
Sfeerverslag en foto’s: Jonathan Sansens
