Sfeerverslag: Kingoland / Parc des Naudières / Parc De La Vallée – 17 juli 2020

Dag 3 van onze Franse trip zouden we doorbrengen met bezoekjes aan een drietal pretparken. Het was voor Bobby Turbo ook een speciale dag, want hij werd namelijk 41 jaar oud. De drie parken waren stuk voor stuk onbekend terrein voor ons, maar in het laatste park zouden we enkele oude bekenden tegenkomen in de vorm van twee achtbanen uit Nigloland.

 

Wanneer we arriveerden aan Kingoland viel meteen op dat dit een net en verzorgd parkje zou zijn. Dit jaar opende het park haar nieuwe achtbaan Gold Rush, wat een extra reden was om hier halt te houden. Wanneer we doorheen de ingang wandelden, en dus ook het ingangsplein zagen, merkten we meteen dat dit park heel veel aandacht besteedt aan aankleding.

De eerste attracties van het park hadden een racethema, zoals de speciale molen Warm up. Daar raakten we alvast opgewarmd om de rest van het park te verkennen.

En zo kwamen we aan bij onze eerste achtbaan van de dag, de kleinste van het park. Speed Chenille is een Powered Coaster, gebouwd door Soquet, een bouwer die we tijdens onze trip wel meer tegenkwamen. De achtbaan is niet de snelste en niet de hoogste, maar wel goed voor enkele rondjes pure fun.

Onze volgende attractie werd meteen weer een achtbaan, ditmaal Apollo Steamrocket. Deze Pinfari Zyklon Coaster lijkt op papier zeer standaard, maar wanneer je de hoeveelheid aankleding ziet, sta je bijna verstomd. De wachtrij doorloopt meerdere gebouwtjes, vol met steampunk-objecten en diverse uitvindingen. De rit zelf is best pittig, maar aangenaam. We hadden een beetje een Baron 1898-gevoel bij de aankleding, een gevoel dat versterkt werd door de bekende Efteling-muziek die hier gespeeld werd.

Natuurlijk heeft dit park meer dan enkele achtbanen in haar portfolio. We waren dan ook zeer blij toen we de Huss Enterprise van het park zagen, toch wel een van onze favoriete thrillrides. Gravity gaf een korter ritje weg dan we gewend zijn, maar zoiets blijft voor ons genieten.

Op onze weg kwamen we ook een walkthrough-spookhuis tegen. Het La Maison Hanée bleek veel groter dan we konden vermoeden langs de buitenzijde, maar de taferelen zijn eerder van kermiskwaliteit. Toch blijft het leuk om deze eens uit te proberen.

Uiteindelijk kwamen we aan bij onze laatste achtbaan in dit park, Gold Rush. Een nieuwe aanwinst die het park over kocht van het Engelse pretpark Gulliver’s Milton Keynes. Deze achtbaan staat in een Westerngebied dat opnieuw zeer mooi aangekleed werd. De wachtrij neemt je mee door rotsen en leuke themaobjecten. Voor Bobby Turbo was dit meteen zijn 500ste credit, een leuk verjaardagscadeau.

Naast de achtbaan namen we plaats in de bootjes van de Log Flume Timber Splash. Deze waterattractie had een leuke drop die je een beetje nat maakte, maar het parcours vonden we een beetje lang en jammer genoeg ook saai. Enkele themaobjecten onderweg zouden deze kunnen opfleuren.

Onze laatste attractie werd Old West Shooting. Hier moet je op doelen mikken terwijl je doorheen tafereeltjes rijdt. Dit is een best vermakelijke attractie voor een jonger publiek.

En zo werd het tijd om afscheid te nemen van Kingoland, dat ons aangenaam verraste door de aankleding en gezelligheid. Dit is zeker een parkje dat ooit terug op onze agenda komt.

Het tweede park op deze dag werd Parc des Naudières. Hier hielden we hoofdzakelijk halt om de achtbaan Roller Coaster uit te proberen en toe te voegen op onze creditlist. Een leuke familiebaan, maar geen hoogvlieger.

Het park was voornamelijk voor jonge kinderen bedoeld. Dat merkten we tijdens een wandelingetje langs de attracties. Je kunt er bijvoorbeeld enkele waterspeeltuigen vinden en random kinderattracties die verspreid staan op het bosrijke domein. Ook heel wat speeltuigen vind je hier.

We deden nog een attractie aan, namelijk de Luge. Dit is een kruising tussen een soort van glijbaan en een rodelbaan. De gondel moet je zelf naar boven duwen. Nadien volgt een parcours doorheen een soort glijbaan met heel wat bochtjes. De Luge is best leuk om een keertje te uit te proberen wanneer je in het park bent.

Parc des Naudières kon ons niet echt overtuigen, het is eerder een kinderpark waar de jongsten zich kunnen uitleven, maar voor +12 jarigen valt er weinig te beleven.

Tijd om ons laatste park van de dag te bezoeken. Parc De La Vallée kenden we vooral uit de nieuwsberichten, omdat ze twee oude achtbanen overkochten van het Franse Nigloland. Voor de rest is het park zeer familiaal gericht en het bevat een waterspeelplaats.

We gingen meteen op pad, op zoek naar onze eerste achtbaan. Magic Pomme is de nieuwste attractie van het park, maar voor ons een oude bekende. Deze Big Apple-achtbaan moest namelijk in Nigloland plaats maken voor de achtbaan Noisette Express. Veel kunnen we niet vertellen over Magic Pomme, enkel dat het voornamelijk de zoveelste Big Apple werd op onze teller en een van de velen die we deze trip zouden berijden.

Ook onze volgende halte werd een oude bekende uit Nigloland, namelijk Bobsleigh. Deze creatie van Schwarzkopf bleek ruwer dan we ons konden herinneren, maar dat vergeven we deze oude knar wel.

En zo hadden we nog één achtbaan te gaan, namelijk Grand Canyon. Deze achtbaan is meteen ook een “specialleke”. Deze kleine achtbaan werd namelijk gebouwd door het Japanse bedrijf Togo en is eigenlijk niet veel meer dan een uit de kluiten gewassen Butterfly. Een pullcart trekt de gondel mee op een helling en laat ze weer los, zodat de gondel heen en weer rijdt tussen de twee spikes. Niet echt een hoogvlieger, maar stiekem wel leuk genoeg om meerdere ritjes op te maken.

Ook dit park heeft een exemplaar van de Luges, een soort rodelbaan in plastic. Best een pittig ritje kreeg je hierop.

Ook Parc De La Vallée is een zeer familiaal park dat een beetje een vreemde indeling heeft. De attracties staan vooraan in het park mooi opgesteld tussen de bomen en grasvelden, maar strekken zich uit via een pad langs de rotsen en naast een groot meer. Dit pad loopt ook dood, waardoor je niet echt een rondje kan maken langs het meer. Door het groene karakter van het park vonden we het er best gezellig, maar het park mist nog een echt topper die ons tot meerdere bezoekjes zou kunnen verleiden.