Een delegatie van 8 Belgische en Nederlandse achtbaanliefhebbers trok in september naar Japan om daar het land, de mensen en voornamelijk de pretparken en achtbanen te ontdekken. In Japan is echt alles anders zoals de cultuur, de sfeer en de mentaliteit. Zelfs de rollercoasters worden bijna allemaal gebouwd door Japanse bedrijven die we hier niet of nauwelijks kennen. Dit betekent echter niet dat de coasters of pretparken minder leuk zijn. De beleving is volledig anders en daarom willen we ze graag met jullie delen. Na een driedaags avontuur op Hokkaido eiland zetten we onze reis verder op het hoofdeiland van Japan waar de meeste gekende parken staan.
Fuji-Q Highland is een van de bekendste pretparken in Japan. Naast Disney en Universal, die de belangrijkste themaparken van Japan zijn, en achtbaan paradijs Nagashima Spa Land waar je de meeste achtbanen kan beleven, staat Fuji-Q Highland bekend om haar spectaculaire en record brekende achtbanen.
Zo was Fuji-Q Highland 20 jaar de thuisbasis van Do-Dodonpa, een spectaculair gelanceerde rollercoaster die bezoekers op 1,56 seconden tijd van 0 tot 180 km/u bracht. Dit is pure waanzin. Deze versnelling is vele malen krachtiger dan bijvoorbeeld een Formule-1 wagen en is ook dubbel zo krachtig als de tweede snelst accelererende rollercoaster in de wereld. Kortom, een achtbaan die helemaal bovenaan mijn lijstje stond van achtbanen die ik absoluut nog gedaan wilde hebben. De achtbaan stond helaas al geruime tijd buiten werking en een reis naar Japan zou ik niet maken mocht ik geen zekerheid hebben dat de achtbaan operationeel zou zijn tijdens mijn bezoek. Helaas kwam in de winter van 2023/2024 verschrikkelijk nieuws naar buiten dat Do-Dodonpa voorgoed zou sluiten en dat ik mijn grootste achtbaan droom nooit meer zou kunnen vervullen. Langs de andere kant moest ik nu ook geen valse hoop meer hebben en had het uitstellen van de reis geen zin meer.
Ondanks dit zeer grote verlies heeft Fuji-Q Highland toch nog heel wat te bieden. Het belangrijkste in dit rijtje van niet te missen coasters is Eejanaika. Een spectaculaire 4D coaster waarbij de karretjes rond de horizontale as draaien waardoor de bezoekers meerdere keren tijdens de rit overkop gaan. Van dit type 4D coasters zijn er maar 3 gebouwd in de wereld. X² in Six Flags Magic Mountain (USA), Dinoconda in China Dinosaurs Park (China) en deze Eejanaika in Fuji-Q Highland (Japan). Zoals verwacht was de rit zeer heftig en spectaculair. Ik vind het nog altijd doodzonde dat hier geen coasters meer van gemaakt worden.
Fujiyama is dan weer een zeer grote Togo Hyper Coaster die 79 meter hoog is en meer dan 2 kilometer lang is. Takabisha was jarenlang de recordhouder van steilste rollercoaster ter wereld, maar dat record werd onlangs verbroken door een kopie van deze baan waarbij de drop net een halve graad steiler gemaakt werd. Verder zijn er met Zokkon, Nia and Animal Coaster en Voyage Dans Le Ciel nog drie andere achtbanen in het park.
Maar een bezoekje aan Fuji-Q Highland is ondanks de leuke, bijzondere en spectaculaire achtbanen niet een en al plezier. Dit park heeft één gigantisch groot nadeel. De regelgeving in dit park is zo extreem en belachelijk dat dit heel veel van de spontaniteit en plezier wegneemt. Het zorgt ook voor eindeloos lange instap procedures met dramatische gevolgen voor de capaciteit. Dit park wordt door fans dan ook niet voor niets Fuji-Queue Highland genoemd, verwijzend naar het Engelse woord wachtrij.
Ik geef enkele voorbeelden. Bezoekers moeten bij de meeste attracties door 2 metaaldetectoren gaan, want echt niets mag ik je zakken blijven zitten. Meestal word je ook nog minstens 2 tot 3 keer gevraagd of er nog iets in je zakken zit, zelfs al zit je al in het treintje en ben je klaar om gedispacht te worden. Zelfs een stoffen zakdoek in een afgesloten broekzak met rits is het grootste probleem van de wereld. Hierbij zijn ze er rotsvast van overtuigd dat de wereld zal vergaan als deze in je broek zal blijven steken. Een bril? Vergeet het. Een horloge aanhouden? Ben je gek? Schoenen aanhouden? Natuurlijk niet! Oh Ja, en dan heb ik het nog niet gehad over de achtbaan lessen die je per ritje krijgt. Ahja, want wie weet nu hoe die in een achtbaan moet zitten als die er geen les over gehad heeft? En stretchoefeningen doen is natuurlijk ook belangrijk, allemaal tezamen! Oh ja wacht, het extreem loszittend polsbandje van de lokker waarbij ik mij echt oncomfortabel voelde om het te verliezen, die moest ik dan wel verplicht aanhouden en die mocht ik natuurlijk niet veilig wegstoppen in mijn broekzak met rits. Want ja, logische regelgeving en gezond verstand is ver te zoeken in dit park. Ook gekke leeftijdslimieten van 60 jaar voor bepaalde achtbanen en een waslijst aan regels waarin je niet in de attracties mag, doet je afvragen wie er eigenlijk nog wel een ritje zou mogen maken. En nee, dit verpest eigenlijk echt heel je dag. Maar toch is het een park dat je moet bezoeken als achtbaan liefhebber tijdens een reis naar Japan. Het zicht op de Mount Fuji is trouwens wel echt nog prachtig!
