Op 16 oktober startte Plopsaland De Panne met hun allereerste Halloween Scare Nights van dit seizoen. Een hele goede reden om met mijn vrouw Hannelore en mijn moeder naar het West-Vlaamse pretpark aan de kust te trekken. In het park zelf troffen we dan nog eens een heleboel andere TPF’ers aan die duidelijk ook allemaal kwamen voor de gratis spookhuizen die het park om 18u opent voor publiek en het park zelf sluit zijn deuren maar om 22u. Tijd om te griezelen!
Het originele plan was om voor 10u aan de ingang van het park te staan. Door een heleboel wegenwerken en omleidingen op weg naar Plopsaland konden we dit plan al in de vuilbak gooien. Om 10u kwamen we aan in Adinkerke (deelgemeente van De Panne) en stonden we in de traditionele file die in de richting van het park zich aan het vormen was. Tot onze grote verbazing was de grote parking, vlak voor de ingang al volzet en het was nog maar 10u15. Uiteindelijk vonden we een plekje op de parking voor Plopsaqua waardoor we om 10u45 eindelijk voor de ingang van het park stonden. Ook daar stonden al enkele lange rijen, het beloofde dus een drukke dag te worden.
Zoals ieder jaar heeft Plopsaland het overdekte stuk net na de ingang weer prachtig versierd met enkel pompoenen in Plopsa-stijl. Gezinnen met kindjes kunnen hier op een prachtige fotolocatie op de foto met Maya de bij en haar vriendje Willy. Ook de vlaggen die onder de luifel hangen zijn aangepast naar een Halloweenversie.
Naar goede gewoonte beginnen we ons dagje Plopsaland altijd aan de linkerkant van het park. Daar vind je de Plop-zone, het Kasteel van Koning Samson, Heidiland en natuurlijk The Ride to Happiness. Die laatste werd overigens ook onze eerste attractie van vandaag. De wachtrij was nauwelijks gevuld en nog geen 5 minuten later konden we onze dag starten met een ritje op de voor mij beste achtbaan van België en zelfs daarbuiten. Jammer genoeg was de baan duidelijk nog niet opgewarmd en hadden de karretjes ook niet echt zin om volle bak te spinnen. Gelukkig maakt het baanverloop met zijn vele inversies en stevige lanceringen veel goed.
De volgende attractie die we dan altijd doen is Heidi The Ride. Dit is de houten achtbaan van het park en ligt in 1 van de uiterste hoeken van het park. Desondanks vinden de mensen wel degelijk de weg naar deze topper want de wachtrij puilde uit de originele wachtrij. De reden werd ons vlug duidelijk want de achtbaan was maar operationeel met 1 trein, de gevolgen waren dan ook duidelijk te zien want de wachttijd bedroeg de hele dag een uur of meer. Tijdens het wachten zagen we trouwens dat het nieuwe spookhuis van dit jaar gelegen was onder de Boomstammen en dat de wachtrij van Heidi vanaf 18u zou dienst doen als wachtrij voor het nieuwe spookhuis, The Tunnel genaamd.
Terug naar Heidi want na een uurtje wachten konden we plaatsnemen op deze soepele houten achtbaan van Great Coasters International. Een echte topper die zorgt voor een heel erg plezante rit. Toen we eindelijk ons ritje Heidi achter de kiezen hadden was het al na 12 uur, tijd om iets te eten. Dat deden we in de Pizza Hut die sinds dit jaar te vinden is in Heidiland. Het is zeker een aanrader om hier iets te eten want de pizza’s zijn lekker en je hebt verschillende keuzes. Wel zijn de pizza’s wat aan de kleine kant.
Wanneer je het park binnenkomt krijg je steeds een blaadje met de dagplanning mee, daarop hadden we gelezen dat er vandaag dino’s in het park waren. Iets na 13u werden die trouwens voorgesteld waardoor we terug naar het Dorpsplein aan de ingang van het park gingen. Daar kwamen na een tijdje 2 rangers aan die blijkbaar 2 dinosaurussen hadden kunnen vangen en trainen. De 2 sympathieke rangers besloten om ze vandaag eens voor te stellen aan de bezoekers van het park. De 2 dino’s hadden de namen Nina & Rex gekregen en achteraf kon iedereen die dat wenste nog eens met de dino’s op de foto. Later op de dag zouden deze dino’s ook nog een Dino Battle houden, als dat maar goed komt.
De voorstelling van de “gevaarlijke” dino’s was voorbij waardoor we besloten richting Mayaland te gaan want daar staat 1 van Hannelore haar lievelingsattracties, namelijk de Bloemenmolen. Ik besloot beneden te wachten terwijl Hannelore samen met mijn moeder zichtbaar plezier hadden. Ietwat later kwamen ze dan ook met een nat pak van de attractie, want wie niet luistert naar wat Maya zegt op deze attractie wordt nat. Ondertussen had ik nog wat foto’s van Mayaland genomen.
Na een kleine wandeling doorheen Plopsaland en alle drukte die het park vandaag telde besloten mijn 2 metgezellen aan te schuiven voor een ritje op De Grote Golf. Dit is een Disk’O Coaster die in een prachtig gebied is geïntegreerd en waar menig ander park nog wat van kan leren. Wat de regeling van de wachtrij betreft mogen ze eens gaan kijken bij Parc Astérix want het duurde echt veel te lang totdat de schijf was gevuld.
Ondertussen was het al na 15u en werd er opnieuw op het Dorpsplein de fameuze Dino Battle gehouden. Het publiek had zich al achter de nadars gevestigd tot bleek dat het volk nog achteruit moest want de battle zou plaatsvinden in een cirkel die de mensen zelf mochten gaan vormen, handig is anders. Gelukkig werd na een beetje begeleiding de perfecte cirkel gevormd en konden de dino’s Nina & Rex starten met hun battle. Dit bleek later een simpele voetbalwedstrijd te zijn, iets waar de kinderen duidelijk plezier in hadden. Wel zou ik aanraden aan de begeleiders van de dino’s om niet vlak voor de kinderen te gaan staan want daar konden er duidelijk veel mensen niet mee lachen.
Van de ene dino’s naar de andere dino’s en die vonden we natuurlijk bij de Dino Splash. De oude boomstammetjes van weleer bevinden zich nu in een prachtige wildernis met dinosaurussen en een grote vulkaan die blijkbaar het gehele jaar door op uitbarsten staat. Dat deze dreigende vulkaan en de gevaarlijke dinosaurussen populair zijn is duidelijk te zien aan de wachtrij, want ook die zat stampvol. Gelukkig stromen de boomstammen hier redelijk vlot door waardoor je na een klein kwartier al plaats kunt nemen in de attractie. Zoals altijd werd ik weer rijkelijk gedoopt bij de laatste en hoogste drop. Mijn voeten daarentegen waren net goudvissen in een aquarium want die zaten in het water. Ik kan je nu al vertellen dat mijn kousen bij thuiskomst nog niet droog waren.
De klok sloeg ondertussen al 17u, dat betekende dus dat binnen een uurtje de spookhuizen opengaan voor het publiek. Wij besloten daarom al om te gaan wachten bij het nieuwe spookhuis “The Tunnel”. Iets wat achteraf een verstandige beslissing bleek te zijn want later op de avond werd de wachttijd op 2 uur geschat. Ondertussen waren Mathieu, Dimitri en Lies ons ook al komen vervoegen waardoor we met een groepje van 6 richting de spookhuizen trokken.
Om 18u werden de duistere identiteiten losgelaten in het park en werden de spookhuizen geopend. Alleen 1 probleem, de wachtrij van The Tunnel was ook die van Heidi The Ride en die was duidelijk nog niet leeg. Uiteindelijk konden we om 18u30 toch naar binnen in het nieuwste spookhuis van Plopsaland. In The Tunnel vinden je een heleboel gemaskerde mannen terug die je proberen aan te vallen met alles wat ze maar kunnen vinden. De maskers kwamen duidelijk uit de bekende film serie “The Purge” want ze hadden dezelfde vormen en gaven licht in het donker. Het spookhuis had zijn naam niet gemist want het was ook een tunnel. Achteraf hadden we dan ook allemaal dezelfde mening, tof dat er iets nieuws was en dat het zich onder de Dino Splash bevond maar de uitvoering was ergens iets te goedkoop uitgevoerd. Zeker wanneer je dit vergelijkt met de andere spookhuizen in het park. Uiteindelijk mogen we ook niet te veel klagen want Plopsaland is nog steeds het enige park dat dit jaar zijn spookhuizen gratis aanbiedt. Al hadden we hier toch wel iets meer verwacht. Het einde van het spookhuis vonden we dan weer allemaal tof want je mocht hier eens een wandelingetje maken op de sporen van de Plopsa Express. Het werd echter nog hilarischer wanneer we het bekende zinnetje van Heidi hoorden: “Vond je het leuk in de bergen?”
Op naar het volgende spookhuis en dat werd “Freak Circus”. Dit spookhuis is al jaren het beste van het park en dat merk je ieder jaar opnieuw aan de wachtrij. Bijkomend probleem is ook nog eens dat deze wachtrij heel traag vooruit gaat. Maar na meer dan een uur te wachten kom je dan wel terecht in een prachtig gedecoreerd spookhuis met een speciaal thema, namelijk freaks. De uitvoering was hetzelfde als andere jaren al was er 1 nadeel dit jaar. Er was teveel licht binnen in het spookhuis, waardoor de sfeer en beleving wat minder waren dan andere jaren. Gelukkig maakten de acteurs binnen en de prachtige theming veel goed.
We hadden al 2 van de 3 spookhuizen kunnen doen en we waren nog niet van plan om direct te stoppen. Want een beetje verderop vinden we “Camping ‘t Zonnetje terug. Ook hier stond er alweer een redelijke wachtrij, al ging die hier toch iets vlotter vooruit. En voor de eerste keer in de geschiedenis van Plopsaland vond ik dit spookhuis beter dan Freak Circus. Dit kwam doordat er hier nauwelijks licht was en alles dus in een spookachtige duisternis verscholen zat. De camping was ook nauwelijks veranderd in vergelijking met voorgaande jaren al waren er nu wel heel wat minder scare actors aanwezig. Voor wie het thema niet kent, Camping ‘t Zonnetje was ooit een deftige camping maar helaas is dit nu niet meer het geval want de camping is overgenomen door zombies. En die vind je overal terug, in de caravans, het washok en zelfs een hok waar de lijken liggen te drogen. Niet echt de meest gezellige camping dus.
Als laatste gingen we nog eens door de scarezone “Lumberjack”, waar je enkel zombies met kettingzagen tegen het lijf loopt. De ruige muziek en de rook zorgden mee voor een wat engere sfeer en je zag dan ook veel mensen met een klein hartje naar binnen lopen. We besloten uiteindelijk de dag af te sluiten met een rit in het donker op The Ride to Happiness. Dit is voor mij ondertussen een verplicht nummer geworden want dan is hij op zijn best. Overal word je uit je zetel gegooid, alle elementen worden nog eens zoveel sneller genomen en je hebt een prachtig zicht op een verlicht Plopsaland. En net zoals bij Nacht van de Abonnees kon je hier weer genieten van enkele DJ-sets.
Het nachtritje op The Ride to Happiness was de perfecte afsluiter van een perfect dagje Plopsaland. Oké, het was druk maar ik vind dat de parken dit verdiend hebben na de vele sluitingen. De spookhuizen in Plopsaland zijn niet van superieure kwaliteit maar ze zijn daarentegen wel gratis te bezoeken. The Tunnel is toffe toevoeging maar kan duidelijk wel nog wat uitbreiding gebruiken, de andere spookhuizen zijn dan wel weer wat meer de moeite en hebben duidelijk ook een groter budget. Al zullen we volgend jaar naar hele grote waarschijnlijkheid geen camping ‘t Zonnetje meer zien door de nieuwe uitbreiding waaraan ze deze winter zullen starten, namelijk het nieuwe indoorgebied rond Bumba. Hopelijk komt er dan ook volgend jaar een nieuw spookhuis in Plopsaland dat dezelfde kwaliteit levert als de camping. We hebben genoten van ons allereerste Halloweenevenement voor dit jaar en zullen naar goede gewoonte volgend jaar hier zeker terugkomen voor een gezellige maar vooral griezelige Halloweenavond in Plopsaland.
