Vrijdag werd in ARTIS het nieuwe slingerapenverblijf geopend. Na een zorgvuldige renovatie is ’t Veentje uitgebreid met een nieuw verblijf in de monumentale vijver. Op de wal is een houten binnenverblijf gebouwd, dat verbonden is met twee eilanden in de vijver. De dieren reageren goed op hun nieuwe omgeving; voorzichtig slingerden ze naar buiten met behulp van hun lange grijpstaarten. Ze zekeren zich daarmee aan de touwen en takken. Het was duidelijk te zien dat slingerapen in groepen leven: ze bleven steeds dicht bij elkaar.
Het nieuwe verblijf van de zwarte slingerapen bestaat uit twee eilandjes in de vijver en een houten binnenverblijf. De slingerapen kunnen via touwen van boom naar boom slingeren, en van eiland naar eiland. Het ontwerp van het binnenverblijf is geïnspireerd op de exotische architectuur van een 19de-eeuwse follie en is gemaakt van hout en glas. Niet alleen voor de dieren maar ook voor de bezoeker biedt het verblijf een nieuw perspectief. De dieren hebben meer ruimte en beschutting waardoor ze beter hun natuurlijk gedrag kunnen vertonen.
Verspreiders van zaden
Zwarte slingerapen zijn sociale dieren die in groepsverband leven. Omdat de zaden van de vruchten die hij eet, onverteerd het lichaam weer verlaten, speelt de zwarte slingeraap een belangrijke rol bij de verspreiding van zaden in het tropisch regenwoud. De zwarte slingeraap (Ateles paniscus) is een kwetsbare diersoort en komt voor in Suriname, Guyana, Frans-Guyana en Noord-Brazilië. Bij het voortbewegen door de boomtoppen is de lange grijpstaart van de zwarte slingeraap enorm belangrijk. Vruchten zitten vaak aan uiteinde van takken. Door hun grijpstaart kunnen ze zich zekeren aan de takken en ver naar de vruchten reiken. Ook tijdens de slaap gebruiken ze hun lange staart als zekering.
De groep zwarte slingerapen in ARTIS bestaat uit vijf vrouwtjes en een man. De jongste slingeraap in de groep is nu ruim een jaar oud. Ze is voorzichtig aan het oefenen met slingeren, maar bij te grote sprongen kruipt ze weer op moeders rug en lift mee. Zwarte slingerapen communiceren op meerdere manieren met elkaar. Wie goed luistert, zal de dieren zacht naar elkaar horen blaffen en fluiten.
Van gracht naar vijver
Vlak na de oprichting van ARTIS in 1838 liep de Nieuwe Prinsengracht dwars door het park heen. Bezoekers konden met een pontje naar de overkant. Omdat het een druk bevaren route was, moesten ze telkens wachten tot de grote schepen voorbij waren. Uiteindelijk werd de gracht in 1866 omgevormd tot drie vijvers, die er vandaag de dag nog steeds zijn: de zuidelijke vijver kennen we als de Flamingovijver, de middelste vijver huisvest de gibbons op het Gibboneiland en de noordelijke vijver is nu het nieuwe slingerapenverblijf geworden.
Duurzaam eiland
Het restauratieproces van ’t Veentje is zo duurzaam mogelijk uitgevoerd en er is rekening gehouden met de cultuurhistorische waarde van de plek. Zo zijn de oeverranden opnieuw aangelegd volgens de meer glooiende randen die op de plattegronden in het archief van ARTIS zijn gevonden. De beplanting is gebaseerd op de originele beplantingslijst van ’t Veentje. Voor de eilanden zijn alleen natuurlijke elementen gebruikt. Van wilgentenen zijn rasters gevlochten. Het geheel is tot zinken gebracht en dit raster van verzonken wilgentakken vormt met bagger en aarde de fundering voor de eilanden. Het houten binnenverblijf is het eerste fossielvrij verwarmde verblijf in ARTIS; een belangrijke stap in de ambitie om in de toekomst een volledig fossielvrij park te worden.
