Spreepark opende in 1969 Kulturpark Planterwald. Het park werd opgericht door de communistische Duitse regering. Na de val van de Berlijnse muur verloor het park aan aantrekkelijkheid en werd het verkocht aan een voormalig foorreiziger. Die heeft het park uitgebaat tot 2001 waarna het jarenlang bleef wegrotten.
Kulturpark Planterwald.
Het park opende in 1969 en besloeg een oppervlakte van 29.5 hectare. Het park is gelegen aan de rivier De Spree. Bij opening kostte een entreekaartje 1.00 DDR Mark, voor de attracties moest apart betaald worden. Deze prijs liep van 0.20 DDR Mark tot 1.50 DDR Mark. Het was het enige echte pretpark in de DDR. Het park leek niet op alle andere parken die toen al bestonden, het was gelegen op een asfaltvlakte en de indeling werd heel simpel gehouden.
De blikvanger van het park was ongetwijfeld het 14 meter hoge reuzenrad, dit reuzenrad werd gebouwd door Schwarzkopf. In het park kwamen regelmatig nieuwe attracties te staan, die voorheen op de kermissen toerden. In de jaren 1970 doken de eerste achtbanen op in het park. Achterbahn, een Wildcat van Schwarzkopf, dat eigendom was van het VEB Staatszirkus, opende in 1970. Nog in 1970 opende de Jet Star, een Jet Star model van Schwarzkopf.
In 1979 werd de achtbaan vervangen door eenzelfde type achtbaan, ditmaal een die eigendom was van Pia Witte. Deze achtbaan bleef jaren in het park tot ze verkocht werd aan de Vorlop company die deze achtbaan nog steeds in zijn bezit heeft. De achtbaan gaat nu door het leven als Rock n Roller Coaster.
In 1989 werd een volledig nieuw reuzenrad gebouwd in het park. Dit rad kwam er om de 20ste verjaardag van het park te vieren. Ditmaal werd gekozen voor de Nederlandse bouwer Vekoma. Het rad werd 45 meter hoog en had 36 cabines.
Amper een maand later werd de Berlijnse muur afgebroken, dit had tot gevolg dat de mensen nu makkelijk in andere, grote parken geraakten. De bezoekersaantallen daalden met 1/3 en de Duitse overheid wilde niet langer in het park investeren. Het park werd dan ook verkocht in 1991 aan Norbert Witte. Een voormalig foorreiziger die samen met zijn vrouw Pia Witte al heel wat ervaring had met het uitbaten van kermisattracties.
Spreepark Berlin
Er waren in totaal 7 kandidaten om het park op te kopen, Norbert Witte kwam als beste kandidaat uit de bus. De man had nochtans al een redelijk turbulent verleden. In 1981 vielen er nog 7 doden en 20 gewonden op een van zijn attracties. Om die reden werd hij op meerdere kermissen geweigerd. De man verhuurde voorheen al attracties aan het park.
Onder het bewind van Norbert Witte werd het park omgebouwd naar een echt Westers pretpark. Er kwam een centraal meer, een Western dorp, Engels dorp en een showtoneel voor stuntshows. Er kwamen ook heel wat nieuwe, uidagende attracties in het park en enkele achtbanen. Ook kwam er voor het eerst een vaste inkomprijs.
In 1992 kwamen er twee “nieuwe” achtbanen in het park. Als eerste was er Spree Blitz, een powered coaster van Mack Rides, die tot op heden nog in het park terug te vinden is en een iconisch fotopunt geworden is. De tweede achtbaan is Mega Looping Bahn. Een achtbaan van Vekoma, vergelijkbaar met Python uit de Efteling. Deze achtbaan kan men nu terug vinden in Europark in Frankrijk, waar ze door het leven gaat als Euroloop. Beide achtbanen werden gekocht van het gesloten Franse park Mirapolis.
In 1993 werd begonnen aan de bouw van Geisterschloss, een attractie die nooit afgewerkt werd. Het project kostte zo’n 10 miljoen DM. Jaarlijks kwamen er nieuwe attracties bij. Ook de shows werden jaarlijks vernieuwd.
In 1995 opende er in het park een houten wilde muis. Deze werd overgenomen van een Duitse kermisexploitant en werd een jaar later alweer verkocht aan het Engelse Loudoun Park.
In 1996 opende opnieuw een achtbaan, Fun Expres, deze werd gebouwd door het Luxemburgse bedrijf FAB, dat in totaal maar twee achtbanen gebouwd heeft. Deze achtbaan werd overgenomen van het Duitse park Erlebnispark Schloss Turn.
Het park leek in de beginjaren vrij succesvol te zijn, maar de bezoekersaantallen begonnen resoluut te dalen. Witte schoof hiervoor de schuld in de schoenen van de Duitse regering die het gebied tot natuurgebied doopte. Hierdoor kon men geen vaste parking aanleggen of de huidige uitbreiden. De bezoekers waren gedwongen hun auto’s te parkeren tussen de bomen en werden constant hiervoor beboet.
De bezoekersaantallen daalden van 1.500.000 naar 400.000 per jaar. Uitbater Witte had een schuldenberg opgebouwd van ongeveer €15 miljoen. Meerdere attracties konden door de schuldenlast niet meer hersteld worden en het park ging failliet.
Na het faillissement vertrok Witte naar Peru, hij nam 6 van zijn favoriete attracties mee in 20 containers, Baby Flight, Butterfly, Flying Carpet, Fun Express, Jet Star and Spider. Een vriend had hem namelijk verteld dat de stad Lima open stond voor een nieuw pretpark.
De schuldenberg bleef echter enkel stijgen en in 2004 werden enkele attracties opnieuw naar Duitsland verscheept. De douane vond in de mast van het vliegend tapijt 167 kilo cocaïne en Norbert en zijn zoon Marcel werden gearresteerd en belanden in de gevangenis in Lima.
Na een celstraf van vier jaar kwam Norbert Witte terug naar Duitsland, zijn zoon moest een straf van 21 jaar uitzitten.
Witte ging in het park wonen in een caravan. Hij probeerde het park opnieuw te redden, maar dit liep op niets uit. Witte’s dochter begon begeleide rondleidingen te geven in het park, hiervoor werd de parktrein hersteld en gebruikt. Ook het reuzenrad zou na jaren stilstand opnieuw in beweging gekomen zijn.
In 2011 werd het park gebruikt als filmset voor de film Hanna. Later werd het park nog gebruikt voor opnames van het Duitse TV programma Spuk unterm Riesenrad (het vervloekte reuzenrad). De Britse ban XX organiseerde een eendagsfestival in het park en de nieuwe Planet Of The Apes film werd er in première getoond. In december werd er onder het reuzenrad een ouderwetse kerstmarkt georganiseerd.
In april 2014 kwam het park terug in handen van de Duitse overheid. De eigenaars werden het park uitgezet en er werd een hek omheen gebouwd. De site blijft echter een cultstatus behouden en is een grote trekpleister voor Urban Explorers. Ook al wordt het park nu 24 uur per dag bewaakt, toch kruipen de fotografen nog over de hekken en raken meermaals verwikkeld in een kat en muis spel met de bewakingsdiensten.
In augustus 2014 gingen twee gebouwen in vlammen op door brandstichting. Door de slechte watertoevoer was het een hele klus om de vlammen onder controle te krijgen en een deel van het oude Westerndorp werd volledig in as gelegd.
In het park hing er de afgelopen een mysterieus eng sfeertje. Zo begon het 45 meter hoge reuzenrad soms plots vanzelf te draaien alsof het park gewoon nog open was. In onderstaand filmpje kunt u zien hoe het rad in het verlaten pretpark ronddraait.
Spreepark 2015
The Green Berlin GmbH heeft vergevorderde plannen om het pretpark nieuw leven in te blazen. De Europese Unie heeft subsidies toegekend om het Spreepark in zijn glorie te herstellen. The Green Berlin GmbH heeft al verschillende projecten zoals “Die Gärten der Welt” (Tuinen van de wereld) en het vernieuwen van de Südkreuz en Tempelhofer, succesvol afgewerkt.
Lees hierover meer in ons artikel.
Het Amfitheater wordt in 2015 opnieuw gebruikt.
Het oude amfitheater zal muziek, comedy en theater brengen als onderdeel van de eerste editie van het “Kultursommer” (Cultuur zomer) evenement, dat nog duurt tot 20 september.
Onder de titel “Kultursommer Spreepark” zal het amfitheater “Naturtheater” verschillende keren gebruikt worden. Deze zomer zullen er zowel concerten, theatervoorstellingen voor kinderen en volwassenen, als ook schoolse en buitenschoolse kunstprojecten plaatsvinden.
Hieronder nog een uitgebreid fotoalbum van het verlaten park.
Artikel: Bob Van Dyck
Bronnen: Berliner-Spreepark.DE, Wikipedia, RCDB, The Gaurdian, The Local.
