Nog steeds Psyke underground niet getest, dat kan natuurlijk niet, dus besloten Kiana en ik om op 24 augustus nog een keertje af te zakken naar het Waverse park Walibi.
We arriveerden iets voor tien uur aan de poort, hier merkten we al dadelijk op dat het niet overdreven druk zou worden, waarschijnlijk ook doordat het weerbericht niet echt gunstig was.
Bij het omruilen van het Fort Fun couponnetje, merkte ik dat de infobalie niet langer een raampje in de muur was, maar dat men nu binnen kon stappen in deze kamer. Na nog een foto aan het mooie WAB beeld, kon onze dag beginnen.
Wachtrijen vermijden deden we door te beginnen in tegengestelde richting, met als eerste attractie op ons pad Cobra.
Wat blijft dit toch een intens ritje. Regendruppels begonnen nu talrijk uit de hemel te vallen, tijd voor Radje River dus, waar we nog vijf minuutjes moesten wachten vooraleer die opende.
Na ons eerste ritje al zeiknat geworden, al was het dan eerder door de regen, riepen wij en de andere bezoekers in ons bootje naar de operator, Encore un fois? En aangezien er toch niemand stond te wachten mocht dit ook. Tijdens dat tweede ritje toch een serieuze golf over mijne kop gekregen, dat noem ik een geslaagde rit.
Als volgende in het rijtje kom je langs Het Paleis van de Geest, die ook altijd leuk is om te doen, dus in de gietende regen snel gaan aanschuiven, en zeker 10 minuten voor de deur staan wachten.
Underground, feel the sound…. U raad het al, Psyke Underground werd onze volgende attractie. Leuk dat je het oude vliegwiel nog ziet staan. Van wachtrij was er nog niet veel te merken.
Na het bekijken van het filmpje met veiligheidsregels, en het grappige, met niets gooien, ook niet met kleine broertje stapten we vol spanning in het treintje.
Iedereen begon op teken van de operator enthousiast in de handen te klappen, en dan kwam die geweldige launch, gevolgd door de looping, die de tweede als je hem achteruit doet behoorlijk desoriënterend was. Ons eindoordeel was dan ook snel gemaakt, deze baan is gewoon wauw, en kan mogelijk tot beste achtbaan van België verkozen worden. Wat zijn wij blij dat Walibi hem niet afgebroken heeft, maar hem terug opwaardeerde tot zeer waardige opvolger van Sirocco en Turbine.
Wat doe je als je net uit een geweldige achtbaan stapt, terug gaan aanschuiven natuurlijk, ditmaal veroverden we een plekje frontseat, wat hem nog net dat iets intenser maakte.
Na dit tweede ritje nog snel een fotooke maken aan het themakarretje, en dan verder richting Cowboydorp.
Waar kan je in datzelfde Cowboydorp niet omheen, Dalton Terror natuurlijk, voor mij geen zenuwen meer in de wachtrij, voor Kiana toch een boel gezonde stress.
Wat blijft dit toch een zalig ding.
Na het nuttigen van onze sandwiches, hoog tijd voor een iets drogere attractie, dus wij naar The Challenge of Toetanchamon.
Nog even een discussie tussen de operator en enkele asociale gasten, die het ritje liever voor hen alleen hadden, en we konden instappen, in wat toch een pareltje blijft. Na ons geweldige schietwerk, terug richting Psyke, want we konden zijn lokroep echt niet weerstaan.
Natter dan we op dit ogenblik al waren door de regen konden boomstammetjes ons toch niet maken, dus gingen we aanschuiven voor Flash Back, alhoewel aanschuiven.
Het viel ons vandaag wel op dat de nevel in meerdere attracties stuk was, of mogelijk uitgeschakeld stond.
Dorst in Walibi koop dan een blikje cola, maar je moet hiervoor wel in elkaars nek kruipen
.
Het viel op dat naast deze oversized automaat, Walibi nog meerde nieuwe automaten had aangekocht die een LCD schermpje hadden.
Waar nog een LCD scherm in zat was het nieuwe Walibi connect punt, waar je een foto kon nemen en dadelijk op Facebook posten.
Dit soort toevoegingen vind ik wel leuk, misschien moeten onze andere parken ook even nadenken over een manier om meer de sociale media te gebruiken, dit is eigenlijk toch zuivere reclame.
Na vanmorgen de trein genomen te hebben, kozen we er nu voor ook die leuke trein van Walibi te doen, Calamity Mine. Hier stond een net iets langere wachtrij, die behoorlijk goed opschoot, elk treintje werd goed gevuld en het personeel werkte snel door.
Kiana stelde voor hierna den ballenknijper te doen, wat iets later Buzzsaw bleek te zijn, die een iets langer programma kreeg, maar de koprollen blijven hier toch een gemis. Wel leuk dat ze die fonteintjes terug aan de praat kregen.
Doorheen houten tracks razen, dat blijft altijd super, dus wij naar De Weerwolf. Door de regen gleden de treinen met net iets meer snelheid door de bochtjes, me like.
En wat liken we nog meer, een fotootje.
Om hierna de langste wachtrij van de dag te trotseren, 30 minuten stonden we te wachten voor een ritje Vampire, die maar met een treintje reed.
Dit blijft toch de soepelste SLC op mijn counter. Ziezo ons toertje was nu rond, dus begonnen we aan onze tweede ronde.
Die ons via Cobra, terug richting Psyke Underground leidde.
Hij verleidde hij ons opnieuw tot twee ritjes, en het leek wel dat hij elk ritje nog net iets intenser aanvoelde, we konden hem vandaag jammer genoeg niet volledig backseat doen.
De regen viel nu echt met bakken uit de lucht, we vreesden dat hierdoor een tweede keer Dalton Terror er niet zou inzitten, maar niets was minder waar, hij bleef gewoon geopend, wij dus voor een uniek ritje in de gutsende regen terug ingestapt.We sloten onze dag af, met een ritje houten waterachtbaan Weerwolf.
Wat begon als een regenachtige dag, toverde Walibi wederom om tot een superleuk dagje, sommigen gaan liever naar de kermis, anderen zoeken liever naar minpuntjes in dit park, ik ga er steeds weer met veel plezier naartoe, en zal dit nog vaak gaan doen in toekomst.
Sfeerverslag door: Bob Van Dyck
